๒
๓
"จัดการพวกมัน" ปีศาจร่างยักษ์ส่งสัญญาณให้ลูกน้องบุก
สมุนปีศาจหกตนกระจายตัวโอบล้อมอลันและเลโอ
ปีศาจไม่มีผมยืนเอนหลังพิงต้นไม้กอดอกรอชมการต่อสู้ ดัสกระโดดลงมาดึงเหล็กแหลมสามแท่งของตน เสียบกลับกระเป๋าหนังที่คาดไว้รอบเอว
"พวกแกได้ฆ่าเด็กผู้ชายไปแล้วหรือยัง" อลันเอ่ยถาม
"เด็กผู้ชายงั้นรึ ฆ่าไปหลายคนจะให้บอกคนไหนล่ะ"
"เด็กผู้ชายที่อยู่ในป่านี้" เลโอถาม
"เด็กผู้ชายในป่านี้ พวกแกสองคนน่าจะเป็นคนแรก" สมุนปีศาจตอบกลับมา
โลเอหันไปสบตาอลันและกระตุกยิ้มให้เล็กน้อย
"แบ่งกันคนละสาม" อลันบอก
"ตกลง" เลโอตอบรับ
เลโอพุ่งกายกระโดดปราดเดียวถึงตัวสมุนปีศาจตนแรกง้างดาบฟันบาดคอมันเก็บไปหนึ่ง เหวี้ยงตัวถีบอกมันจนร่างล้มลงไป สะบัดดาบทั้งสองมือกางออก พุ่งกายความเร็วสูง วิ่งโฉบเฉียวซ้ายขวาซ้าย สมุนปีศาจสองตนยืนหันกายไปมาจับทิศเลโอไม่ได้ ใบไม้ปลิวตลบ
แว่วเสียงหวีดร้องดังสะท้อน ดาบสองเล่มในมือเลโอ เล่มหนึ่งแทงทะลุคอหอย ดาบอีกเล่มแทงท้องน้อย เลโอจัดการสมุนปีศาจสองตนในคราวเดียว เมื่อดาบถูกดึงออกเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดจึงเงียบลง
"แค่พวกปลายแถว ท่านจัดการพวกมันช้าไปนะ" อลันที่ยืนรออยู่ก่อนแล้วพูดขึ้น ยกดาบชี้ไปยังปีศาจสามตนที่เหลือ แล้วกล่าวกับพวกมัน
"เจ้าพวกนี้สิน่าสนใจ ใครจะมาก่อนหรือจะมาพร้อมกันสามคนเลยยิ่งดีข้าไม่เกี่ยง"
"ซันชัส ข้าขอ ข้าขอ ข้าอยากสู้กับเจ้าคนนั้น อลันใช่ไหม" ดัสหันไปพูดกับปีศาจร่างยักษ์
"ดัสอย่าทำเป็นเล่นไป เรามาทำงานให้จอมปีศาจ รีบจัดการให้เสร็จ ๆ จะได้รีบหาของ" ซันชัสหันไปบอก
"รุมมันทีเดียวเลยดีกว่า" ปีศาจไม่มีผมพูดขึ้น
"ราสไม่ได้ อลันเป็นของข้า พวกท่านอย่าได้เข้ามายุ่ง"
ระหว่างที่พวกมันคุยกัน อลันยกนิ้วชี้กับนิ้วกลางประกบขมับซ้าย ถ่ายทอดคำพูดด้วยจิตภายในไปให้เลโอ
'รอจังหวะเผลอ ท่านรีบไปตามหาเด็ก ข้าจะกันพวกนี้ไว้เอง'
"ตกลงกันได้หรือยัง" อลันตะคอก
"เมื่อใดที่ข้าปาแท่งเหล็กออกไปต้องมีคนตาย ไม่มีใครสามารถหลบได้ แต่เจ้าปัดป้องได้อย่างง่ายดาย ท่านถูกใจข้ายิ่งนัก วิญญาณของท่านข้าขอนะ"
ดัสกระโดดลอยตัวขึ้นเหนือศรีษะอลัน พริ้วตัวหมุนคว้างกลางอากาศ ซัดแท่งเหล็กแหลมคมราวห่าฝนใส่อลัน
อลันตวัดฟาดฟันออกเสียงดังเปรื่องเปรื่อง ติดต่อกัน ประกายไฟที่เกิดจากแรงปะทะระหว่างดาบกับเหล็กสว่างวับวับละลานตา เหล็กแหลมยังพุ่งคุมคามอลันอย่างต่อเนื่อง และเริ่มหนักหน่วงขึ้น
"ดาบอีกเล่มทำไมไม่ดึงออกมาใช้" ดัสเอ่ยถาม ร่างที่ยืนหยัดอยู่บนต้นไม้ ยังคงซัดเหล็กแหลกใส่อลัน
"สู้กับแกใช้ดาบเล่มเดียวก็พอ"
"เร้าใจ" ดัสยิ้มเยาะ
"ไฟ...แผดเผา" อลันพูดขึ้น เปลวเพลิงลุกพึ่บที่ดาบ
อลันวาดดาบไฟเป็นรูปครึ่งวงกลมแล้วยกดาบขึ้นฟ้าฟันดาบลง เปลวเพลิงสายรุ้งขนาดมหึมาพุ่งออกจากดาบ ทะยานพุ่งตรงเข้าแผดเผาต้นไม้ที่ดัสยืนอยู่จนมอดไหม้เหลือแต่ตอ เปลวเพลิงสีแดงส้มลุกโชติช่วง ป่าที่มืดพลันสว่างไสว
เลโออาศัยจังหวะพุ่งกายวิ่งออกจากตรงนี้อย่างรวดเร็วดุจสายฟ้าหายวับเข้าไปในป่าลึก
"วู้ เกือบไปแล้ว" ดัสกระโดดพุ่งกายลงมายืนบนพื้น มันใช้มือตบไฟที่ไหม้กางเกงจนดับ แล้วดึงแท่งเหล็กแหลมออกมาจากกระเป๋า ใช้ฝ่ามือลูบแท่งเหล็กมีควันสีดำลอยฟุ้งออกมา แท่งเหล็กแปรเปลี่ยนเป็นกระบองเหล็กขนาดใหญ่มีปุ่มแหลมคมทั่วกระบอง
มันถลันกายพุ่งปะทะอลัน อีกฝ่ายยกดาบตั้งรับ ดาบกับกระบองเหล็กปะทะดังเปรืองเปรือง สนั่นสะเทือนป่า กระบองเหล็กกระแทกคุกคามหนักหน่วงพัวพัน
อลันใช้ดาบยันกระบองไว้ เท้าขวายกขึ้นเตะไปที่ท้องน้อยมันอย่างรุนแรง ส่งร่างดัสกระเด็นหลุดออกจากการปะทะเดือด มันคำรามลั่น โก่งตัวร้องเกรี้ยวกราด พุ่งกายราวพยัคร้าย ยกกระบองฟาดกระหน่ำอลันอย่างไม่หยุดยั้ง
อลันยกดาบป้องกันพร้อมกับหลบหลีก คำนึงคิด
'มันตัวเล็กกว่าตนหลายเท่าตัวแต่แรงโจมตีหนักหน่วงนัก"
ดัสหวดกระบองฟาดลงสีข้าง อลันตวัดดาบลงมาป้องกันร่างกาย แรงกระแทกรุนแรงส่งร่างอลันไถลออกไปหลายก้าว ดัสพุ่งตัวตามติด ๆ ส่งเสียงคำรามคุกคาม ฟาดกระบองลงกลางศีรษะอลัน อลันถลันกายหลบหลีกอย่างรวดเร็ว กระบองยักษ์ฟาดพลาดลงพื้นดินเกิดเป็นหลุมขนาดใหญ่
"ดาบเดียวคงต้านไม่อยู่ ชักดาบอีกเล่มของเจ้าออกมาซะ"
"ไม่จำเป็น"
'เลโอ มันอีกหนึ่งกำลังตามท่านไป' อลันถ่ายทอดคำพูดผ่านจิตส่งไปให้เลโอ
'รับทราบ' เลโอตอบกลับ
อลันชี้ดาบไปที่ดัส เปล่งเสียงดังก้อง
"ไฟ...โจมตี" ลูกไฟกลมใหญ่พุ่งออกมาจากปลายดาบ พุ่งโจมตีใส่ดัสอย่างบ้าคลั่ง มันใช้กระบองปัดป้องลูกไฟอย่างหักโหม ลูกไฟดวงหนึ่งปัดป้องพลาดกระแทกใส่หัวไหล่มันจนไหม้เกรียม
อลันพุ่งกายฟันดาบฉับตรงหัวไหล่ที่ไหม้ กระแทกเข่าสองข้างบนอกส่งร่างมันล้มหงายลงพื้น มันกู่ร้องโหยหวน
ซันชัสเห็นท่าไม่ดีหมายจะพุ่งตัวเข้ามาช่วย
อลันตวัดดาบหันคมดาบปักลงพื้นดินแล้วเปล่งเสียง
"ไฟ...กางกั้น" เปลวไฟร้อนแรงลุกพึ่บขึ้นมาจากพื้นดิน โอบล้อมรอบตัวอลันกับดัสไว้ตรงกลางวงกลม ปิดกั้นการเข้ามาของซันชัส
อลันใช้มือบีบคอดัส เข่ากดทับร่างมันไว้ เอ่ยปากถามเสียงเหี้ยม
"พวกแกกำลังหาอะไรบอกมา"
"ข้าจะฆ่าแกอลัน"
"บอกมา" อลันดึงดาบขึ้น เสียบเข้าที่หัวไหล่มัน เสียงร้องโหยหวนดังสะท้อน "ไม่บอกแกตาย"
"ถึงบอกไปข้าก็ตาย" มันแย้งกลับ
"แต่ข้าจะให้ตายแบบไม่ทรมาน"
"ฆ่าเลยอลัน เอาเลย"
อลันดึงดาบออกจากหัวไหล่ยกดาบฟันฉับตัดแขนมันไปข้างหนึ่ง
เสียงโหยหวนสะท้อนก้องสะเทือนดิน
"อัญมณีโลหิต พวกเรากำลังตามหาอัญมณีโลหิตในป่านี้" มันบอกเสียงสั่น
"อัญมณีโลหิตคืออะไร บอกมาไม่งั้นแขนอีกข้างแกจะเป็นเหมือนข้างนี้"
โซ่เหล็กเส้นใหญ่ตรงปลายมีลูกตุ้มเหล็กแหวกผ่านวงล้อมเปลวเพลิงเข้ามาด้วยความเร็ว ลูกตุ้มเหล็กกระแทกใส่กลางหลังอลัน ส่งอลันกระเด็นหลุดออกจากร่างดัส
"ดัสจับโซ่ไว้" ซันชัสตะโกนบอก
ดัสใช้มือที่เหลือเพียงข้างเดียวกำโซ่ไว้แน่น ฉับพลันโซ่ถูกดึงกลับอย่างรวดเร็ว
"อลัน! อลัน! ข้าจะฆ่าท่าน ข้าจะฆ่าท่านด้วยมือของข้า" ดัสตะโกนก้อง
อลันสะบัดดาบหนึ่งทีไฟกางกั้นหายไปพร้อมปีศาจสองตนที่หายไปอย่างไร้ร่องรอย
...........
โปรดติดตามตอนต่อไป ^__^
นักล่าปีศาจ ๓
๓
"จัดการพวกมัน" ปีศาจร่างยักษ์ส่งสัญญาณให้ลูกน้องบุก
สมุนปีศาจหกตนกระจายตัวโอบล้อมอลันและเลโอ
ปีศาจไม่มีผมยืนเอนหลังพิงต้นไม้กอดอกรอชมการต่อสู้ ดัสกระโดดลงมาดึงเหล็กแหลมสามแท่งของตน เสียบกลับกระเป๋าหนังที่คาดไว้รอบเอว
"พวกแกได้ฆ่าเด็กผู้ชายไปแล้วหรือยัง" อลันเอ่ยถาม
"เด็กผู้ชายงั้นรึ ฆ่าไปหลายคนจะให้บอกคนไหนล่ะ"
"เด็กผู้ชายที่อยู่ในป่านี้" เลโอถาม
"เด็กผู้ชายในป่านี้ พวกแกสองคนน่าจะเป็นคนแรก" สมุนปีศาจตอบกลับมา
โลเอหันไปสบตาอลันและกระตุกยิ้มให้เล็กน้อย
"แบ่งกันคนละสาม" อลันบอก
"ตกลง" เลโอตอบรับ
เลโอพุ่งกายกระโดดปราดเดียวถึงตัวสมุนปีศาจตนแรกง้างดาบฟันบาดคอมันเก็บไปหนึ่ง เหวี้ยงตัวถีบอกมันจนร่างล้มลงไป สะบัดดาบทั้งสองมือกางออก พุ่งกายความเร็วสูง วิ่งโฉบเฉียวซ้ายขวาซ้าย สมุนปีศาจสองตนยืนหันกายไปมาจับทิศเลโอไม่ได้ ใบไม้ปลิวตลบ
แว่วเสียงหวีดร้องดังสะท้อน ดาบสองเล่มในมือเลโอ เล่มหนึ่งแทงทะลุคอหอย ดาบอีกเล่มแทงท้องน้อย เลโอจัดการสมุนปีศาจสองตนในคราวเดียว เมื่อดาบถูกดึงออกเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดจึงเงียบลง
"แค่พวกปลายแถว ท่านจัดการพวกมันช้าไปนะ" อลันที่ยืนรออยู่ก่อนแล้วพูดขึ้น ยกดาบชี้ไปยังปีศาจสามตนที่เหลือ แล้วกล่าวกับพวกมัน
"เจ้าพวกนี้สิน่าสนใจ ใครจะมาก่อนหรือจะมาพร้อมกันสามคนเลยยิ่งดีข้าไม่เกี่ยง"
"ซันชัส ข้าขอ ข้าขอ ข้าอยากสู้กับเจ้าคนนั้น อลันใช่ไหม" ดัสหันไปพูดกับปีศาจร่างยักษ์
"ดัสอย่าทำเป็นเล่นไป เรามาทำงานให้จอมปีศาจ รีบจัดการให้เสร็จ ๆ จะได้รีบหาของ" ซันชัสหันไปบอก
"รุมมันทีเดียวเลยดีกว่า" ปีศาจไม่มีผมพูดขึ้น
"ราสไม่ได้ อลันเป็นของข้า พวกท่านอย่าได้เข้ามายุ่ง"
ระหว่างที่พวกมันคุยกัน อลันยกนิ้วชี้กับนิ้วกลางประกบขมับซ้าย ถ่ายทอดคำพูดด้วยจิตภายในไปให้เลโอ
'รอจังหวะเผลอ ท่านรีบไปตามหาเด็ก ข้าจะกันพวกนี้ไว้เอง'
"ตกลงกันได้หรือยัง" อลันตะคอก
"เมื่อใดที่ข้าปาแท่งเหล็กออกไปต้องมีคนตาย ไม่มีใครสามารถหลบได้ แต่เจ้าปัดป้องได้อย่างง่ายดาย ท่านถูกใจข้ายิ่งนัก วิญญาณของท่านข้าขอนะ"
ดัสกระโดดลอยตัวขึ้นเหนือศรีษะอลัน พริ้วตัวหมุนคว้างกลางอากาศ ซัดแท่งเหล็กแหลมคมราวห่าฝนใส่อลัน
อลันตวัดฟาดฟันออกเสียงดังเปรื่องเปรื่อง ติดต่อกัน ประกายไฟที่เกิดจากแรงปะทะระหว่างดาบกับเหล็กสว่างวับวับละลานตา เหล็กแหลมยังพุ่งคุมคามอลันอย่างต่อเนื่อง และเริ่มหนักหน่วงขึ้น
"ดาบอีกเล่มทำไมไม่ดึงออกมาใช้" ดัสเอ่ยถาม ร่างที่ยืนหยัดอยู่บนต้นไม้ ยังคงซัดเหล็กแหลกใส่อลัน
"สู้กับแกใช้ดาบเล่มเดียวก็พอ"
"เร้าใจ" ดัสยิ้มเยาะ
"ไฟ...แผดเผา" อลันพูดขึ้น เปลวเพลิงลุกพึ่บที่ดาบ
อลันวาดดาบไฟเป็นรูปครึ่งวงกลมแล้วยกดาบขึ้นฟ้าฟันดาบลง เปลวเพลิงสายรุ้งขนาดมหึมาพุ่งออกจากดาบ ทะยานพุ่งตรงเข้าแผดเผาต้นไม้ที่ดัสยืนอยู่จนมอดไหม้เหลือแต่ตอ เปลวเพลิงสีแดงส้มลุกโชติช่วง ป่าที่มืดพลันสว่างไสว
เลโออาศัยจังหวะพุ่งกายวิ่งออกจากตรงนี้อย่างรวดเร็วดุจสายฟ้าหายวับเข้าไปในป่าลึก
"วู้ เกือบไปแล้ว" ดัสกระโดดพุ่งกายลงมายืนบนพื้น มันใช้มือตบไฟที่ไหม้กางเกงจนดับ แล้วดึงแท่งเหล็กแหลมออกมาจากกระเป๋า ใช้ฝ่ามือลูบแท่งเหล็กมีควันสีดำลอยฟุ้งออกมา แท่งเหล็กแปรเปลี่ยนเป็นกระบองเหล็กขนาดใหญ่มีปุ่มแหลมคมทั่วกระบอง
มันถลันกายพุ่งปะทะอลัน อีกฝ่ายยกดาบตั้งรับ ดาบกับกระบองเหล็กปะทะดังเปรืองเปรือง สนั่นสะเทือนป่า กระบองเหล็กกระแทกคุกคามหนักหน่วงพัวพัน
อลันใช้ดาบยันกระบองไว้ เท้าขวายกขึ้นเตะไปที่ท้องน้อยมันอย่างรุนแรง ส่งร่างดัสกระเด็นหลุดออกจากการปะทะเดือด มันคำรามลั่น โก่งตัวร้องเกรี้ยวกราด พุ่งกายราวพยัคร้าย ยกกระบองฟาดกระหน่ำอลันอย่างไม่หยุดยั้ง
อลันยกดาบป้องกันพร้อมกับหลบหลีก คำนึงคิด
'มันตัวเล็กกว่าตนหลายเท่าตัวแต่แรงโจมตีหนักหน่วงนัก"
ดัสหวดกระบองฟาดลงสีข้าง อลันตวัดดาบลงมาป้องกันร่างกาย แรงกระแทกรุนแรงส่งร่างอลันไถลออกไปหลายก้าว ดัสพุ่งตัวตามติด ๆ ส่งเสียงคำรามคุกคาม ฟาดกระบองลงกลางศีรษะอลัน อลันถลันกายหลบหลีกอย่างรวดเร็ว กระบองยักษ์ฟาดพลาดลงพื้นดินเกิดเป็นหลุมขนาดใหญ่
"ดาบเดียวคงต้านไม่อยู่ ชักดาบอีกเล่มของเจ้าออกมาซะ"
"ไม่จำเป็น"
'เลโอ มันอีกหนึ่งกำลังตามท่านไป' อลันถ่ายทอดคำพูดผ่านจิตส่งไปให้เลโอ
'รับทราบ' เลโอตอบกลับ
อลันชี้ดาบไปที่ดัส เปล่งเสียงดังก้อง
"ไฟ...โจมตี" ลูกไฟกลมใหญ่พุ่งออกมาจากปลายดาบ พุ่งโจมตีใส่ดัสอย่างบ้าคลั่ง มันใช้กระบองปัดป้องลูกไฟอย่างหักโหม ลูกไฟดวงหนึ่งปัดป้องพลาดกระแทกใส่หัวไหล่มันจนไหม้เกรียม
อลันพุ่งกายฟันดาบฉับตรงหัวไหล่ที่ไหม้ กระแทกเข่าสองข้างบนอกส่งร่างมันล้มหงายลงพื้น มันกู่ร้องโหยหวน
ซันชัสเห็นท่าไม่ดีหมายจะพุ่งตัวเข้ามาช่วย
อลันตวัดดาบหันคมดาบปักลงพื้นดินแล้วเปล่งเสียง
"ไฟ...กางกั้น" เปลวไฟร้อนแรงลุกพึ่บขึ้นมาจากพื้นดิน โอบล้อมรอบตัวอลันกับดัสไว้ตรงกลางวงกลม ปิดกั้นการเข้ามาของซันชัส
อลันใช้มือบีบคอดัส เข่ากดทับร่างมันไว้ เอ่ยปากถามเสียงเหี้ยม
"พวกแกกำลังหาอะไรบอกมา"
"ข้าจะฆ่าแกอลัน"
"บอกมา" อลันดึงดาบขึ้น เสียบเข้าที่หัวไหล่มัน เสียงร้องโหยหวนดังสะท้อน "ไม่บอกแกตาย"
"ถึงบอกไปข้าก็ตาย" มันแย้งกลับ
"แต่ข้าจะให้ตายแบบไม่ทรมาน"
"ฆ่าเลยอลัน เอาเลย"
อลันดึงดาบออกจากหัวไหล่ยกดาบฟันฉับตัดแขนมันไปข้างหนึ่ง
เสียงโหยหวนสะท้อนก้องสะเทือนดิน
"อัญมณีโลหิต พวกเรากำลังตามหาอัญมณีโลหิตในป่านี้" มันบอกเสียงสั่น
"อัญมณีโลหิตคืออะไร บอกมาไม่งั้นแขนอีกข้างแกจะเป็นเหมือนข้างนี้"
โซ่เหล็กเส้นใหญ่ตรงปลายมีลูกตุ้มเหล็กแหวกผ่านวงล้อมเปลวเพลิงเข้ามาด้วยความเร็ว ลูกตุ้มเหล็กกระแทกใส่กลางหลังอลัน ส่งอลันกระเด็นหลุดออกจากร่างดัส
"ดัสจับโซ่ไว้" ซันชัสตะโกนบอก
ดัสใช้มือที่เหลือเพียงข้างเดียวกำโซ่ไว้แน่น ฉับพลันโซ่ถูกดึงกลับอย่างรวดเร็ว
"อลัน! อลัน! ข้าจะฆ่าท่าน ข้าจะฆ่าท่านด้วยมือของข้า" ดัสตะโกนก้อง
อลันสะบัดดาบหนึ่งทีไฟกางกั้นหายไปพร้อมปีศาจสองตนที่หายไปอย่างไร้ร่องรอย
...........
โปรดติดตามตอนต่อไป ^__^