สวัสดีครับพอดีผมมีเรื่องหนักใจที่อยากเเค่ระบายเเละอยากได้คำปรึกษาพอดีผมตกงานมานานมากสิ่งที่เรียนมาก็หางานได้ยากผมจบกราฟฟิกมาครับพอมีงานบ้างเเต่น้อยมากผมเป็นคนไม่ชอบเข้าสังคมพูดคุยมากขี้อายด้วย คือเรื่องที่ผมอยากปรึกษาคือ ผมได้มีโอกาสได้งานกะทันหันจากญาติแฟนเป็นงานบัญชีผมโดนเรียกให้ไปช่วยงานผมยอมรับว่าถนัดงานพิมนิดๆเเละผมไม่เห่งเลขเอาสะเลยเเต่ที่ไปทำเพราะอยากช่วยผู้ใหญ่เเละยอมรับว่าเกรงใจที่จะตอบไม่ช่วยไม่ได้ เเฟนผมกับเเม่เเฟนก็ดูดีใจที่จะมีงานมั่นคง เเรกๆผมดีใจเเละโอเคเเต่พอได้ทำสักระยะประมาณ1เดือน ผมทำพลาดเเละเข้าใจยากมากๆจดจำยากขนาดจดเเล้วผมโดนดุยุบ่ยว่าไม่เก่งเลยเคยเรียนมั้ยต่อหน้าลูกค้าบ่อยๆผมตื่นเต้นมากเวลาเจอผู้คนมากมาย ผมพยายามฝึกปรับเเล้วโดนดุเรื่องที่เข้าใจยากทำพลาดนิดๆบ่อย เคยโดนดุเเรงเรื่อง จบมาสุงจริงมั้ยเนี่ย ช้ามากเเค่พิมเเค่นี้..เคยเรียนมามั้ย อย่างกับสอนเด็กอนุบาล คืนใบวุฒิมั้ย.. ผมเสียใจมากที่ผมโง่ขนาดนี้พอเล่าระบายให้เเฟนฟังเค้าก็บอก จะให้ญาติเค้าโอ๋หรอ ก็ดุด่าเพราะหวังดี ต่อหน้าลูกค้า ก็จะได้รู้ไงว่าไม่ได้สนิทกัน.. ออกเลยมั้ยถ้าไม่โอเค..ผมออกไม่ได้โดนคาดหวังเยอะเเละไม่กล้ามากพอ ผมเสียใจเเล่เครียดตลอดเลยจนไม้มีความสุขร้องไห้กลัวโดนดุอีกทำพลาดอีก ผมรู้สึกไร้ค่ามากๆครับตอนนี้จนผมอยากให้มีใครสักคนช่วยผม. ผมเเค่อยากทำให้เเฟนเบาใจ พอดีเเฟนผมยุบ้านรักษาตัวครับเเฟนผมป่วยเรื่องสุขภาพจิตนิดหน่อยผมรักเค้ามากเเค่อยากยุด้วยนานๆเเต่ผมเป็นงี้อดทนน้อยไปกลัวญาติเเฟนจะมองผมเเย่ ผมเเค่รักศิลปะครับมากๆด้วย เเต่ไม่ได้ทำสิ่งที่รักเลย
งานที่ทำไม่ถนัดไม่มีความสุข