ผมอยู่กับแฟนหรือจะเรียกคุณภรรยาดีรู้จักกันมาหลายปีแล้ว
นางทำธุรกิจส่งออก และก็ธุรกิจในครอบครัวของนาง
ส่วนผมทำโรงงานแล้วก็ธุรกิจนู่นนี่นั่นบ้างนิดหน่อย
ปัญหามันคือคุณเธอชอบซื้อนู่นซื้อนี่ให้ ซึ่งมันราคาสูงมากและผมไม่รู้มูลค่าของที่ซื้อ ครั้งแรกเลยก็คือนางไปซื้อนาฬิกามาเรือนนึงแล้วก็ให้ผมเป็นเป็นของขวัญเดิมทีผมแค่บอกว่ามันสวยดีก็เลยใส่ทำงานไปนุ่นมานี่อยู่เรื่อยๆจนกระทั่งมีลูกค้าคนหนึ่งเข้ามาทักแล้วก็บอกราคาของนาฬิกา ผมก็เลยถอดเก็บไว้จนนางมาเจอแล้วก็บอกว่าทำไมถึงไม่ใส่ผมก็บอกว่าราคามันสูงอีกอย่างผมเป็นคนไม่ค่อยรอบคอบเกิดมันพังมันแตกขึ้นมาเสียดาย
แล้วก็มี มาเรื่อยเรื่อย ทั้งรถที่เวลาเสียหายที่ซ่อมโคตรยากซึ่งผมก็บอกกับเธอไปว่าผมทำงานมันต้องใช้รถตลอดสู้ออกรถตลาดทั่วไปที่เสียและซ่อมที่ไหนเลยก็ได้ถ้าดูมันเก่าแล้วก็แค่เปลี่ยน
หรืออย่างบ้านที่ไกลโรงงานมากๆเวลามีเหตุอะไรขึ้นมาหรือแค่ขับรถไปทำงานทุกวันก็เหนื่อยแล้ว จนมาช่วงหลัง เคยคุยกันว่าจะซื้ออะไรให้บอกก่อนไม่ต้องเซอไพรด์เพราะเสียดายเงินของที่ซื้อมาก็ไม่ได้ใช้ และส่วนใหญ่เธอก็ดูแต่ของที่ตัวเองชอบ และที่นำซ้ำเธอไม่ค่อยชอบเก็บของคือของผมซื้อมาผมเก็บและรักษาค่อนข้างดีส่วนตัวเธอซื้อเสร็จแล้วก็วางบางทีผมนึกว่าถูก คงราคาไม่ค่อยแพงหรอกแต่มันไม่ใช่เลย
แล้วเรื่องเงินก็เหมือนกันบางทีก็ให้มาแบบไม่มีเหตุผลคือนางชอบเซอร์ไพรส์แต่บางทีผมก็รอเช็คลูกค้าแล้วก็นึกว่าลูกค้าโอนเงินมาจ่ายค่าของ เห็นยอดมันใกล้เคียงกันก็เลยให้ลูกน้องเอาของไปส่งพอถึงบ้านลูกค้าจ่ายเงินกลับมาอีก เลยมาดูบัญชีว่าอ้าว
จนล่าสุดนางไปได้ของมาชิ้นนึง ซึ่งลืมไว้ในรถ แล้วลูกน้องมายืมรถผมก็เลยให้กุญแจไป นางหาของอยู่สามวันจนกระทั่งลูกน้องโทรมาว่าเจอของในรถ ผมก็เลยบ่นไปประมาณว่า
“ถ้ามีแฟนเป็นคนอื่นป่านี้เธอหมดตัวไปแล้ว“
ก็ไม่ใช่ว่ามันไม่ดีหรอกนะแต่ว่าบางครั้งมันก็ไม่จำเป็นมันทำให้ยุ่งยากและสับสนด้วย แต่ก็พูดไม่ได้พูดไปก็งอลทันที
ทุกวันนี้แก้ปัญหาโดยการที่เวลานางกลับมาไทยจะชอบพาไปช็อปผมก็ตัดบทพาไปกินบุฟเฟ่ต์คือให้กินอิ่มง่วงแล้วก็กลับมานอน ไม่ก็ดูหนังหรือพาไปเที่ยวไกลๆที่แบบเสียเวลาไปเยอะๆ ไม่งั้นนางซื้อของไปเรื่อยเปื่อย
ทะเลาะกับแฟน เพราะชอบเปย์
นางทำธุรกิจส่งออก และก็ธุรกิจในครอบครัวของนาง
ส่วนผมทำโรงงานแล้วก็ธุรกิจนู่นนี่นั่นบ้างนิดหน่อย
ปัญหามันคือคุณเธอชอบซื้อนู่นซื้อนี่ให้ ซึ่งมันราคาสูงมากและผมไม่รู้มูลค่าของที่ซื้อ ครั้งแรกเลยก็คือนางไปซื้อนาฬิกามาเรือนนึงแล้วก็ให้ผมเป็นเป็นของขวัญเดิมทีผมแค่บอกว่ามันสวยดีก็เลยใส่ทำงานไปนุ่นมานี่อยู่เรื่อยๆจนกระทั่งมีลูกค้าคนหนึ่งเข้ามาทักแล้วก็บอกราคาของนาฬิกา ผมก็เลยถอดเก็บไว้จนนางมาเจอแล้วก็บอกว่าทำไมถึงไม่ใส่ผมก็บอกว่าราคามันสูงอีกอย่างผมเป็นคนไม่ค่อยรอบคอบเกิดมันพังมันแตกขึ้นมาเสียดาย
แล้วก็มี มาเรื่อยเรื่อย ทั้งรถที่เวลาเสียหายที่ซ่อมโคตรยากซึ่งผมก็บอกกับเธอไปว่าผมทำงานมันต้องใช้รถตลอดสู้ออกรถตลาดทั่วไปที่เสียและซ่อมที่ไหนเลยก็ได้ถ้าดูมันเก่าแล้วก็แค่เปลี่ยน
หรืออย่างบ้านที่ไกลโรงงานมากๆเวลามีเหตุอะไรขึ้นมาหรือแค่ขับรถไปทำงานทุกวันก็เหนื่อยแล้ว จนมาช่วงหลัง เคยคุยกันว่าจะซื้ออะไรให้บอกก่อนไม่ต้องเซอไพรด์เพราะเสียดายเงินของที่ซื้อมาก็ไม่ได้ใช้ และส่วนใหญ่เธอก็ดูแต่ของที่ตัวเองชอบ และที่นำซ้ำเธอไม่ค่อยชอบเก็บของคือของผมซื้อมาผมเก็บและรักษาค่อนข้างดีส่วนตัวเธอซื้อเสร็จแล้วก็วางบางทีผมนึกว่าถูก คงราคาไม่ค่อยแพงหรอกแต่มันไม่ใช่เลย
แล้วเรื่องเงินก็เหมือนกันบางทีก็ให้มาแบบไม่มีเหตุผลคือนางชอบเซอร์ไพรส์แต่บางทีผมก็รอเช็คลูกค้าแล้วก็นึกว่าลูกค้าโอนเงินมาจ่ายค่าของ เห็นยอดมันใกล้เคียงกันก็เลยให้ลูกน้องเอาของไปส่งพอถึงบ้านลูกค้าจ่ายเงินกลับมาอีก เลยมาดูบัญชีว่าอ้าว
จนล่าสุดนางไปได้ของมาชิ้นนึง ซึ่งลืมไว้ในรถ แล้วลูกน้องมายืมรถผมก็เลยให้กุญแจไป นางหาของอยู่สามวันจนกระทั่งลูกน้องโทรมาว่าเจอของในรถ ผมก็เลยบ่นไปประมาณว่า
“ถ้ามีแฟนเป็นคนอื่นป่านี้เธอหมดตัวไปแล้ว“
ก็ไม่ใช่ว่ามันไม่ดีหรอกนะแต่ว่าบางครั้งมันก็ไม่จำเป็นมันทำให้ยุ่งยากและสับสนด้วย แต่ก็พูดไม่ได้พูดไปก็งอลทันที
ทุกวันนี้แก้ปัญหาโดยการที่เวลานางกลับมาไทยจะชอบพาไปช็อปผมก็ตัดบทพาไปกินบุฟเฟ่ต์คือให้กินอิ่มง่วงแล้วก็กลับมานอน ไม่ก็ดูหนังหรือพาไปเที่ยวไกลๆที่แบบเสียเวลาไปเยอะๆ ไม่งั้นนางซื้อของไปเรื่อยเปื่อย