ถ้าวันใดรู้สึกเหนื่อยล้า >>>>จงกลับคืนรังบ้านเรา<<<<

ยามลมเย็นเร้นผ่านวสันต์ค่ำ ชีวิตช้ำก็คลายไปในยามหม่น บางความหลังยังพัวพันอยู่กับคน บางคำล้นยังค้างอยู่ในสายลม หนทางไกลใช่ไร้เงาของความหวัง ทุกก้าวยังเก็บฝันอันเหมาะสม บางวันเศร้าก็ซ่อนยิ้มไว้พอช้ม ให

"เมื่อไหร่ที่รู้สึกอ่อนล้า จงมาปางอุ๋ง" ที่นี่ปางอุ๋งหนึ่งในสถานที่ในฝันของใครหลายคน หนึ่งในสถานที่ที่จะให้ความทรงจำเมื่อได้มาเยือนแล้ว ต้องสัญญากับตัวเองว่าจะกลับไปเยือนอีก... มันจะฟินซั

งานหนักก็ ต้องสู้ไป อย่าได้บ่น จงอดทน อดกลั้น นั้นให้ได้ งานล้นก็ จงรีบ ทำให้ไว ต้องสู้ไว้ เรื่อยไป ให้เนินนาน ท้อแท้ให้ ไม่ท้อถอย คอยเริ่มใหม่ กำลังใจ ให้มี นี่แก่นสาร ทุกข์ผ่านไป เมื่อไร ให้สำราญ ใ

ข้าแต่ศาลที่เคารพ ต้องรอให้มีศพก่อนใช่ไหม จึงจะเห็นยุติธรรมอันอำไพ ประเทศไทยจึงเห็นความเป็นธรรม มีกลุ่มคนผูกขาดอำนาจสิทธิ์ ว่าตัวนั้นมีฤทธิ์ข่มขย้ำ คนอื่นอีกนับล้านห้ามหาญทำ ถือเป็นเรื่องเลยล้ำสถาบัน

"หมอครับ...อย่าเพิ่งบอกแม่ผมนะ ว่าผมเป็นมะเร็งแพร่กระจาย" เป็นประโยคที่หมอได้ยินอยู่บ่อยครั้งในห้องตรวจครับ คนไข้นั่งอยู่ตรงหน้าพร้อมกับคุณแม่ที่นั่งอยู่ข้างๆ แต่สายตาที่ส่งมาหาหมอบอกว่า &q

อัซสลามุอาลัยกุมวาเราะห์มาตุ้ลลอฮิวาบารอกาตุห์ ขอความสันติสุขจงมีแด่ท่าน ผู้เป้นศรัทธาชนทั้งหลาย จากโครงการรับชาวโรฮิงญา ที่จังหวัดพระนครศรีอยุธยาเมือ วันที่ 26 กุมภาพันธ์ที่ผ่านมา ที่ ตม อยุธยา ร่ว