เรื่องมีอยู่ว่าแม่หนูไปคบหากับผู้ชายในเกม คบกันมาหลายปีมากๆแล้วค่ะ แม่ก็หลงหัวปักหัวปำ ส่งค่าอยู่ค่ากินให้ตลอด ให้เขาย้ายเข้าอยู่บ้านยายระหว่างรอวีซ่า หลงจนพาเขาไปอยู่ฮ่องกงด้วย บอกตรงๆ หนูไม่ถูกชะตาตั้งแต่แรกแล้วค่ะ ไม่เคยเห็นเป็นพ่อเลยด้วยซ้ำ งานการก็ไม่ทำ ตั้งแต่ตอนเด็กๆที่หนูอยู่ไทย ได้ยินเขาด่าทอแม่มาตลอด ตอนนันหนูก็นอนคิดตลอดว่าถ้าเขาได้ไปอยู่กับแม่ที่ฮ่องกงเขาจะทำเกินกว่าเหตุมั้ย จนวันวีซ่าออกเขาก็ได้ไปเสวยสุขกับแม่ที่ฮ่องกงค่ะ ส่วนหนูก็เรียนอยู่ไทยต่อ5555555555 ตลกดีค่ะ แม่เคยโดนเขาทำร้ายร่างกายหนักมากช่วงนึงจนหนีกลับมาไทย 1 เดือนแล้วบอกจะหย่า สุดท้ายก็ใจอ่อนให้เขา 😐 จนอายุ 15 ปีหนูได้ย้ายมาอยู่ที่ฮ่องกงค่ะ ช่วงแรกๆได้อยู่กับป้าก็เหมือนจะดีค่ะ แต่ป้ามีเหตุจำเป็นต้องย้ายบ้าน หนูเลยต้องมาอยู่กับแม่แล้วก็พ่อเลี้ยงแทน มีวันนึงพ่อเลี้ยงเขาโมโหหิวขึ้นมาแล้วก็ด่าแม่ ตอนนั้นหนูได้รู้เลยค่ะ ว่าแม่ปิดบังมาตลอดเรื่องที่โดนทำร้ายร่างกาย ด้วยความที่บ้านมันเล็กมากๆ หนูไม่มีห้องส่วนตัว ได้นอนฟังพ่อเลี้ยงทำร้ายร่างกายแม่ แม่ก็เป็นคนปากไม่เงียบพอโดนพ่อเลี้ยงทำร้ายร่างกายก็ด่าสาปไม่หยุด เหมือนไปยุให้พ่อเลี้ยงเขาโมโห พอหนูบอกแม่ว่าให้หย่า แม่ก็จะชอบหาข้ออ้างบอกว่ามันหย่าได้ที่ไหน ต้องกลับไปหย่าที่ไทยนู้นบลาๆ เออ ก็รู้แล้วแหละว่าเขาคงไม่หย่าง่ายๆหรอก วันต่อมาก็คุยดีเหมือนเดิม ช่วงนั้นหนูรู้สึกไม่ปลอดภัยมากๆ ถึงขั้นนั่งรถไปอีกเมืองนึงเพื่อไปนั่งฟังเพลงเงียบๆคนเดียวถึงเช้าแบบไม่ได้นอนเลยค่ะ5555555 หนูไม่กล้ากลับบ้านเลยทีเดียว แพนิคไปหลายอาทิตย์เลยค่ะ พอกลับบ้านมาแม่ก็บอกว่าให้ไปนอนบ้านป้าก่อนเพราะเตียงไม่ว่าง เหอะๆ เพราะเขาอยากนอนกับพ่อเลี้ยงสองคน555555 ช่วงนี้หนูเลยได้อยู่กับป้าค่ะ แต่ป้าก็ไม่ได้ถูกชะตากับหนูเท่าไหร่หรอกนะคะ ได้ยินเขาบ่นให้แม่หนูฟังทุกเช้าเลยค่ะว่าเมื่อไหร่จะเอาหนูกลับไป และอีกไม่นานหนูก็คงต้องย้ายไปอยู่กับพ่อเลี้ยงแล้วก็แม่ เห้อ tt ตอนนี้หนูไม่มีเซฟโซนเลยค่ะ หนูควรทำยังไงดีคะ อยากแยกพวกเขาออกจากกันมากเลยค่ะ ส่วนแม่ก็เคยไม่สนใจหนูเลย พ่อเลี้ยงต้องมาก่อนตลอด คนที่ลำบากใจคือหนู ไม่มีที่ให้พักพิงเป็นหลักเป็นแหล่งเลยค่ะ ไปนอนบ้านคนนู้นบ้างคนนี้บ้าง หนูไม่ได้ไปเรียนเพราะยังไม่ได้ภาษา งานก็หายากอีก tt พอหนูคุยกับแม่แบบจริงจังเขาก็เอาแต่เงียบค่ะ ได้ยินนะ แต่ไม่ได้สนใจ เหมือนพูดอยู่คนเดียวเลยค่ะ บางทีก็แอบน้อยใจ เวลาคุยกับแม่เหมือนคุยกับกำแพงเลยค่ะ หนูอายุแค่ 15 เองต้องมาเจออะไรแบบนี้จริงๆหรอคะ555 แห่ะๆ ขอโทษที่บ่นเยอะนะคะ เก็บกดมากเลยค่ะ
ทำยังไงให้แม่หย่ากับพ่อเลี้ยงคะ???