สวัสดีค่ะ วันนี้มีเรื่องที่ไม่สบายใจมาเป็นเวลานาน อยากจะมาเล่าและระบายให้ทุกคนฟัง
เรื่องมันเกิดตอน ปี2565 ประมาณ เดือนพฤศจิกา เราเลี้ยงกระต่าย ซึ่งจะมีน้องข้างห้องมาเล่นกับกระต่ายบ่อยๆ แต่ในช่วงเดือนนั้นเอง น้องข้างห้องชวนเพื่อนอีกห้องนึง ที่อยู่ห้องหมายเลข 5 มาดูและเล่นกระต่ายด้วย ในวันนั้นมีแฟนเรา มีลูกชายแฟน มีลูกสะใภ้แฟนและเราอยู่ด้วยเด็กทั้งสองคนก็เล่นปกติ ประมาณ 20-30 นาที ก็พากันกลับบ้าน เรื่องมันเกิดขึ้นตรงนี้แหล่ะ แม่ของเด็กผู้หญิงที่อยู่ห้องเบอร์ 5 ย้ายออกไปจากห้องเช่า เพราะไม่มีตังจ่ายค่าห้องและสามีก็ติดยา บางวันอาละวาดจะเผาห้อง จนเจ้าของต้องให้ย้ายออก แล้วอยู่ดีๆ 5เดือนต่อมา แม่และพ่อเด็กแจ้งข้อหาอนาจารกับแฟนเรา หาว่าแฟนเราทำอนาจารลูกเค้า ซึ่งไม่เป็นความจริงแต่อย่างใด ทางแม่เด็กไม่ระบุวันซะด้วยซ้ำว่าวันไหน และไม่มีการตรวจสภาพร่างกายอะไร แต่ให้ตำรวจมาที่บ้านและแจ้งข้อหา ตำรวจไม่มีการสืบอะไรใดๆแต่ส่งฟ้องศาล จนวันที่ต้องขึ้นศาล ทางฝั่งเรามีพยานเด็กคือน้องข้างห้อง ลูกชายแฟน ยายของเด็ก และคนดูแลที่พัก เพราะวันนั้นทั้ง2ก็ทำความสะอาดอยู่หน้าบ้าน ไปเป็นพยานที่ศาลให้ และหลังจากนั่นผ่านไป 6 เดือน คำพิจารคดีของศาลชั้นต้น ใช่ค่ะ ทางเราแพ้ ศาลตัดสิน 7 ปีกับค่า เยียวยา 5 แสนบาท เพราะแม่เด็กอ้างว่าเป็นค่าเสียเวลาที่ต้องหยุดงานมาศาล พยานที่มา ศาลปัดตกทุกคน เพียงเพราะเป็นคดีเด็ก โดยไม่รู้ว่าพ่อแม่เด็กจะแต่เรื่อง เสริมอะไรให้ลูกพูดบ้าง แต่เราไม่ยอมแพ้ เราขอยื่นอุทธรณ์ต่อ และ ไม่รู้ว่าผลตัดสินจะออกยังไง ไม่รู้ว่าจะมีความยุติธรรมบนโลกใบนี้มั้ย เพียงเพราะว่าแฟนเราเป็นผู้รับเหมา คงคิดว่ามีตัง จะฟ้องหรือเรียกค่าเสียหายจะให้แบบนี้หรอ ทั้งๆที่ลูกตัวเองมาเล่นกระต่ายกับเพื่อนแค่ครั้งเดียว บางทีก็อยากให้มีการพิจารณาคดีใหม่ ฟังพยานเด็กของฝั่งเราบ้าง ถ้าบนโลกใบนี้ไม่มีความยุติธรรม สิ่งศักดิ์สิทธิในตอนนี้ คงมีแค่ศาลพระภูมิ
ความยุติธรรม
เรื่องมันเกิดตอน ปี2565 ประมาณ เดือนพฤศจิกา เราเลี้ยงกระต่าย ซึ่งจะมีน้องข้างห้องมาเล่นกับกระต่ายบ่อยๆ แต่ในช่วงเดือนนั้นเอง น้องข้างห้องชวนเพื่อนอีกห้องนึง ที่อยู่ห้องหมายเลข 5 มาดูและเล่นกระต่ายด้วย ในวันนั้นมีแฟนเรา มีลูกชายแฟน มีลูกสะใภ้แฟนและเราอยู่ด้วยเด็กทั้งสองคนก็เล่นปกติ ประมาณ 20-30 นาที ก็พากันกลับบ้าน เรื่องมันเกิดขึ้นตรงนี้แหล่ะ แม่ของเด็กผู้หญิงที่อยู่ห้องเบอร์ 5 ย้ายออกไปจากห้องเช่า เพราะไม่มีตังจ่ายค่าห้องและสามีก็ติดยา บางวันอาละวาดจะเผาห้อง จนเจ้าของต้องให้ย้ายออก แล้วอยู่ดีๆ 5เดือนต่อมา แม่และพ่อเด็กแจ้งข้อหาอนาจารกับแฟนเรา หาว่าแฟนเราทำอนาจารลูกเค้า ซึ่งไม่เป็นความจริงแต่อย่างใด ทางแม่เด็กไม่ระบุวันซะด้วยซ้ำว่าวันไหน และไม่มีการตรวจสภาพร่างกายอะไร แต่ให้ตำรวจมาที่บ้านและแจ้งข้อหา ตำรวจไม่มีการสืบอะไรใดๆแต่ส่งฟ้องศาล จนวันที่ต้องขึ้นศาล ทางฝั่งเรามีพยานเด็กคือน้องข้างห้อง ลูกชายแฟน ยายของเด็ก และคนดูแลที่พัก เพราะวันนั้นทั้ง2ก็ทำความสะอาดอยู่หน้าบ้าน ไปเป็นพยานที่ศาลให้ และหลังจากนั่นผ่านไป 6 เดือน คำพิจารคดีของศาลชั้นต้น ใช่ค่ะ ทางเราแพ้ ศาลตัดสิน 7 ปีกับค่า เยียวยา 5 แสนบาท เพราะแม่เด็กอ้างว่าเป็นค่าเสียเวลาที่ต้องหยุดงานมาศาล พยานที่มา ศาลปัดตกทุกคน เพียงเพราะเป็นคดีเด็ก โดยไม่รู้ว่าพ่อแม่เด็กจะแต่เรื่อง เสริมอะไรให้ลูกพูดบ้าง แต่เราไม่ยอมแพ้ เราขอยื่นอุทธรณ์ต่อ และ ไม่รู้ว่าผลตัดสินจะออกยังไง ไม่รู้ว่าจะมีความยุติธรรมบนโลกใบนี้มั้ย เพียงเพราะว่าแฟนเราเป็นผู้รับเหมา คงคิดว่ามีตัง จะฟ้องหรือเรียกค่าเสียหายจะให้แบบนี้หรอ ทั้งๆที่ลูกตัวเองมาเล่นกระต่ายกับเพื่อนแค่ครั้งเดียว บางทีก็อยากให้มีการพิจารณาคดีใหม่ ฟังพยานเด็กของฝั่งเราบ้าง ถ้าบนโลกใบนี้ไม่มีความยุติธรรม สิ่งศักดิ์สิทธิในตอนนี้ คงมีแค่ศาลพระภูมิ