สวัสดีค่ะ หนูอายุ 23 ส่วนแฟน อายุ 32 เราคบกันมา 3 ปี กว่าแล้วค่ะ ตอนแรกที่เจอกันพี่เค้าไปทำงานที่ภาคเหนือเราเลยได้เจอกัน และลองคบกันดูค่ะ ช่วงคบกันได้ประมาณปีสองปีแรกพี่เค้าชวนหนูมาอยู่กับเค้าที่กรุงเทพค่ะ แต่หนูก็ปฏิเสธเค้าไปว่าหนูไม่อยากมาเพราะหนูกลัวการอยู่กันแบบครอบครัวมากๆแต่วันเวลาก็ผ่านไปจนวันหนึ่งงานที่เราทั้งคู่ทำก็เรียกตัวกลับบริษัทที่กรุงเทพหนูก็เลยได้มาอยู่กับพี่เค้าจริงๆ ช่วงแรกๆหนูกลัวว่าจะเค้ากับคนที่บ้านเค้าไม่ได้ แต่ผิดคาดมากเลยค่ะ แม่เค้า พี่ของเค้า ญาติของเค้าดีกับหนูทุกคนเลย ทำให้เราอบอุ่นเหมือนอยู่บ้านเราจริงๆแต่เมื่ออาทิตย์ ที่ผ่านมา มีลูกพี่ลูกน้องของแฟน แม่เค้าให้น้องไปทำงาน ตปท ค่ะ
พอตกอีกไม่กี่วันแฟนก็เริ่มพูดเกี่ยวกับการไปทำงาน ตปท ค่ะ หนูก็รู้สึกว่าไม่อยากให้เค้าไปเลย จนหนูร้องไห้และเราก็ไม่เข้าใจกัน พี่เค้าถามหนูว่าไม่อยากมีบ้านมีอะไรเหมือนคนอื่นหรอหนูบอกว่าหนูก็อยากมีแต่หนูไม่อยากอยู่คนเดียวถึงจะได้มาอยู่บ้านพี่เค้าแต่หนูไม่อยากห่างกันหนูกลัวว่าถ้าห่างกันไปแล้วเราจะยังรักกันแบบนี้อยู่มั้ยถึงจะไปแค่ปี สองปี แต่พอถึงเวลาที่กลับมาเราจะยังอยู่ด้วยกันได้อยู่มั้ยเราจะรักกันมั่นคงแบบนี้อยู่มั้ยในชีวิตนี้หนูไม่กลัวอะไรเลยค่ะนอกจากการที่จากไกลกันจากลากัน
(แต่หนูก็ไม่ได้บอกพี่เค้า เพราะกลัวว่าเราจะเป็นตัวถ่วงความเจริญของเค้าอนาคตของเค้า)
หนูต้องทำยังไงคิดยังไงดีคะ เพราะตอนนี้รู้สึกแย่มากเลย😢
เราต้องทำยังไงดีคะ
พอตกอีกไม่กี่วันแฟนก็เริ่มพูดเกี่ยวกับการไปทำงาน ตปท ค่ะ หนูก็รู้สึกว่าไม่อยากให้เค้าไปเลย จนหนูร้องไห้และเราก็ไม่เข้าใจกัน พี่เค้าถามหนูว่าไม่อยากมีบ้านมีอะไรเหมือนคนอื่นหรอหนูบอกว่าหนูก็อยากมีแต่หนูไม่อยากอยู่คนเดียวถึงจะได้มาอยู่บ้านพี่เค้าแต่หนูไม่อยากห่างกันหนูกลัวว่าถ้าห่างกันไปแล้วเราจะยังรักกันแบบนี้อยู่มั้ยถึงจะไปแค่ปี สองปี แต่พอถึงเวลาที่กลับมาเราจะยังอยู่ด้วยกันได้อยู่มั้ยเราจะรักกันมั่นคงแบบนี้อยู่มั้ยในชีวิตนี้หนูไม่กลัวอะไรเลยค่ะนอกจากการที่จากไกลกันจากลากัน
(แต่หนูก็ไม่ได้บอกพี่เค้า เพราะกลัวว่าเราจะเป็นตัวถ่วงความเจริญของเค้าอนาคตของเค้า)
หนูต้องทำยังไงคิดยังไงดีคะ เพราะตอนนี้รู้สึกแย่มากเลย😢