งานคือเงิน....?

สวัสดีครับนี่คือกระทู้แรกของผมผมไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นยังไงดี เอาเป็นว่าผมชื่อ หลงครับวันนี้ผมจะมาพูดเรื่องงานวันนี้ผมอายุ 23 ย่าง 24 ผมเรียนไม่จบ จบแค่ม.5 จากรร.ประจำแห่งหนึ่งที่จ.จันทบุรี นั่นแหละครับผมมาจากหลายที่ผมเร่ร่อนไปทั่วผมออกจากบ้านมาตั้งแต่อายุ 18 หรือ 17 นี่แหละจากนั้นก็ไม่เคยได้เข้าบ้านอีกเลย เพราะว่ามีปัญหากับพ่อหลายๆเรื่องแต่หลักๆก็คือเรื่องทหาร ที่ผมไม่รู้ว่าจะโดนจับเมื่อไหร่ก็อยู่ที่เวลา    ตอนนี้ผมทำงานเป็นช่างตัดเสาเข็มหน้างานนี้โชคดีหน่อยได้ต้นละ 80 บาทถ้าใครเคยตัดเสาเข็มก็น่าจะรู้ว่าแพงก็แล้วแต่หน้าร้านตัดไป 20 ต้น ​แล้วมันร้อนมากๆวันนี้ ผมตัดอยู่ปทุมธานีอยู่บางกะดี ผมไม่รู้จะหันไปหาใครเวลาที่ผมเหนื่อยไม่รู้จะพูดให้ใครฟัง หัวหน้าของผมใจดีครับเป็นยายกับลุง เขาใจดีมากๆแต่ผมก็เกรงใจแกเวลาที่เราอยากจะพูดเรื่องของเราให้ใครฟังสักคน มันรู้สึกเกรงใจจริงๆ วันนี้ผมตัดต้นสุดท้ายต้นที่ 20 ผมหงายท้องนอนราบไปกับพื้นรู้สึกเหมือนกำลังจะตายมันแบบชามือชาเท้า ผมรู้สึกเหนื่อยแต่ไม่รู้ว่ามันเหนื่อยที่สุดหรือเปล่าผมมองคนอื่นทำงานเขาสู้ ผมก็ไม่อยากจะแสดงท่าทีว่าอ่อนแอทำจนเสร็จ ผมรอให้คนอื่นเก็บของไปหมด แล้วรอให้เหลือผมคนเดียว  ในระหว่างที่ผมนอนราบไปกับพี่ืน้ำตามันไหล มันไม่ไหวจริงๆแต่มันต้องทำจริงๆ เพราะผมไม่มีทางไปแล้ว ครั่งนึงผมเคยมีเป่าหมายนะ  แต่เดี๋ยวผมจะมาเล่าให้ฟังนะเพราะตอนนี้ฝนจะตก วันทั้งวันไม่ครึ้มมาครึ้มตอนเสร็จงานแต่ก็ดี เดี๋ยวผมเก็บของเข้าบ้านก่อนแล้วกัน