เครียด

เรื่องมีอยู่ว่าพ่อกับแม่มีเราตอนอยู่กรุงเทพทีนี้พ่อกับแม่หย่ากันเราได้มาอยู่กับแม่เรามีพี่คนนึงเขาได้อยู่กับพ่อ แม่ก็พาเรามาอยู่กับป้าที่ต่างจังหวัดจนตอนนี้ปัจจุบันเราอายุ17ระหว่างนั้นทั้งพ่อและแม่ก็สลับกันส่งเงินมาให้เราบ้างเราก็มีติดต่อกับพ่อแม่บ้างแต่นานๆทีมีโทรคุยกันโดยพ่อจะเป็นคนเริ่มเข้าหาเราก่อนเราไม่ได้มีความรู้สึกไม่อยากคุยนะแต่เราก็ไม่มีอะไรจะคุยถ้าให้คุยก็คุยได้แต่บางครั้งพ่อก็ยกเรื่องที่เราไม่ค่อยโทรหามาทะเลาะมาน้อยใจบ้างหาว่าเราเลือกฝั่งป้ามากกว่าซึ้งแม่เอาเรามาฝากเลี้ยงตั้งแต่เกิดได้3เดือนแรกเราจำความได้ความทรงจำเราก็มีแต่ป้าที่ดูแลเราส่วนพ่อกับแม่ก็แค่ส่งเงินมาให้พอตอนนี้เรากำลังจะจบม.6ส่วนตัวเราอยากเรียนตำรวจพ่อบอกแก่เก็บเงินไว้ใช้ตอนแก่อันนี้เราเข้าใจเขานะคะเพราะค่าใช้จ่ายเยอะจริงๆแล้วเขาก็แนะนำให้เราไปเรียนในกรุงเทพแล้วให้เราไปพักอยู่ห้องเขาคือเราไม่อยากไปไม่อยากเรียนที่กรุงเทพเลยเราอยากเรียนแถวบ้านมากกว่าอยากอยู่กับป้ากับยายให้นานๆบางครั้งพ่อก็ตัดท้อว่าทำไมเราไม่ไปหาเขาที่กรุงเทพบ้างว่าเรารักฝั่งนี้มากกว่าเราก็ต้องรักมากกว่าอยู่แล้วไหมคะหรือมีความคิดเห็นยังไงบอกได้นะคะ