สิ่งรอบตัวในที่นี้ คือสมมุติว่า เธอถามว่ารู้จักแบรนด์เสื้อผ้าแบรนด์นี้ไหม ผมบอกไม่รู้จัก แล้วเธอก็จะรู้สึกเฟลไปเลย...
เกริ่นก่อนนะครับ จริงๆเราเลิกกันเพราะเข้ากันไม่ได้ในหลายๆเรื่อง หลักๆคือเรื่องพื้นเพ ผมเป็นคนต่างจังหวัด เพิ่งย้ายมาทำงานใน กทม ได้ 3-4 ปี นิสัยไม่ค่อยออกไปไหน ส่วนแฟน(เก่า) เป็นคน กทม เลย เกิดในบ้านชนชั้นกลาง จบโทอังกฤษ ไปมาหลายประเทศ
เราเริ่มความสัมพันธ์กันโดยเจอกันที่ทำงานเก่า แต่ด้วยความต่างมากๆ แม้เธอรู้ว่าผมชอบ เธอก็ไม่เคยแสดงท่าทีสนใจผมกลับ จนถึงจุดๆนึงที่ผมทลายกำแพงหัวใจเธอได้ ผมแสดงความจริงใจ ยอมทุกอย่างในช่วงแรกของ คสพ จนเธอรับรักผม แต่ระหว่างที่คบกัน จะมีหลายๆอย่างที่เราต่างกัน จนทะเลาะกันบ่อย เช่น ผมไม่ได้ภาษาอังกฤษ ต่างกับเธอที่จบจากอังกฤษ เวลาเธอเล่นมุกเรื่องภาษา หรือดูคลิปฝรั่งตลกๆ ก็จะส่งให้ผมไม่ได้ เพราะผมไม่เข้าใจ เธอก็แสดงความเบื่อหน่ายออกมาชัดเจน จนมีบางครั้งเธอเผลอพูดว่า เธอลืมไปเลยว่าเรามันต่างกันขนาดไหน เพียงเพราะผมเล่นมุกภาษาอังกฤษผิด ผมรู้สึกแย่จนพูดกับเธอตรงๆ ว่าแบบนี้มันไม่โอเค มันเกินไป ที่ตัวเองเก่ง จะมาว่าแฟนที่พูดผิด ทั้งที่ผมพยายามจะฝึกพูด มันทำให้ผมไม่กล้าพูดอังกฤษแทน เธอก็เข้าใจและขอโทษ แต่หลังจากนั้นผมก็ฝึกภาษามาเรื่อยๆ เพื่อให้เข้าใกล้เธอ ลดความต่างลง จากคนที่ไม่ได้เลย ฝึกจนผมฟังรู้เรื่อง พอพูดได้ ไปเที่ยวต่างประเทศมาแล้วคนเดียวสบายๆ ผมนึกว่ามันจะทำให้ คสพ เราดีขึ้น
แต่จนถึงวันนี้ก็สาย เพราะเรามีเรื่องอื่นมากมายที่ต่างกัน ทะเลาะกันบ่อยมากๆจนเธอบอกว่า เธอรู้สึกกับผมไม่เหมือนเดิมแล้ว เราจงแยกทางกัน แต่ด้วยความที่ผูกพัน เรายังกลับมาคุยกันเรื่อยๆตลอด 4 เดือนที่เลิกกัน มี 2-3 ครั้งที่คุยกันว่าจะลองดูอีกครั้ง แต่ก็ไม่รอดวนๆไป เพราะคราวนี้เธอมองว่า ผมรู้จักสิ่งรอบตัวน้อยเกินไป
ปัญหานี้เคยมีมาตลอดที่คบกัน แต่มันเป็นเรื่องใหญ่มากๆในตอนนี้...
ตอนเราไปข้างนอกด้วยกัน เธอมักจะคุยเล่านู้นนี้ ว่าจะไปที่นี่ที่นั้น ซึ่งผมคน ตจว ไม่ได้รู้จักทุกที่ ที่เธอพูด เธอก็หงุดหงิดชัดเจนมากๆ ผมก็ถามว่า ผมไม่รู้จัก แล้วจะโกธรผมเรื่องนี้จริงๆเหรอ? ผมจะทำไงได้ ก็ไม่รู้มาก่อน ไม่เคยไป หรือเรื่อง อาหาร ของใช้ แบรนด์ต่างๆ ผมไม่รู้จักเยอะมาก อันนี้ยอมรับ แต่ส่วนใหญ่จะเป็นแบรนด์ที่ดัง แต่อาจจะไม่แมสมาก ผมเลยไม่รู้จัก เธอก็อดที่จะหงุดหงิดไม่ได้ เธอบอกว่าห้ามใจไม่หงุดหงิดไม่ได้จริงๆ เพราะคุยกันแล้วมันไม่สนุก ไม่ต่อเนื่อง ผมก็ไม่รู้จะแก้ยังไง ได้แต่พูดประชดว่า ผมต้องย้อนเวลาไป เจอนู้นนี้ รู้จักแบรนด์นี่นั้น ก่อนมาคบกับเธอเหรอ ถึงจะพอใจ ผมไม่รู้จัก จะให้ทำไงได้
เราพยายามหาทางแก้ โดยผมเสนอว่า ไม่อยากให้เธอหงุดหงิด อยากให้เธอเข้าใจเรื่องความต่างของเรา เรื่องไหนที่ผมไม่รู้ให้เธอบอก แล้วผมจะศึกษาเพิ่มถ้ามีเวลา แล้วเวลาคุยกันรอบหน้า จะทำให้เธอสนุกขึ้น
ฟังเหมือนจะแก้ได้ แต่พอถึงจุดๆนึง การเปลี่ยนก็ใช้เวลา ผมไม่สามารถเปลี่ยนทันใจเธอได้
ผมพยายามปรับตัวเอง ให้เวลาสงสัยอะไร ให้ถามมากขึ้น เพื่อรับข้อมูลโดยตรง แต่มีอยู่ครั้งนึง เราดูรายการคนชอบเลี้ยงหมารายการนึงใน YT ผมถามเธอว่า เจ้าของหมา 2 คนนี้เป็นแฟนกันใช่ไหม ดูมาหลายคลิป แต่ไม่แต่ใจว่าคนไหนเป็นแฟนคนไหน เธอก็ตอบผมดีนะครับ แล้วยังบอกด้วยว่า ไม่แปลกที่สับสน เพราะคนในช่องเยอะ อาจจะงงๆได้
แต่ผ่านมาวันนึง เธอส่งโพสพี่เจ้าของหมาที่ลงรูปคู่กันในไอจี แล้วถามผมว่า ทำไมผมถึงรู้ช้าจังว่าเขาเป็นแฟนกัน ทั้งที่เราดูคลิปช่องเขามาหลายคลิปแล้ว ผมด้วยความกลับมาจากที่ทำงานเหนื่อยๆ เจอปัญหาเดิมๆ ทำให้ปรี๊ดแตก ทะเลาะกันเครียกันไปอีก ผมแก้ต่างว่า ผมไม้ได้ดูคลิปช่องเขาบ่อยมากเท่าเธอ เลยไม่ได้รู้ว่าใครเป็นใครบ้าง แต่ผมจำได้นะ ว่าหมาตัวไหนที่เธอชอบที่สุด แต่มันก็ไม่ช่วยให้เธอเข้าใจ ผมเสริมอีกว่า การที่ผมถามเธอว่าเขาเป็นแฟนกันไหม เพราะอยากปรับให้ตัวเองเป็นคนช่างสังเกตุ จะได้รู้จักอะไรรอบตัวมากขึ้น แต่พอผมถามว่าเขาเป็นแฟนกันไหม กลับโดนเธอมาทะเลาะแบบนี้ แล้วมันจะมีอะไรเปลี่ยน? เธอก็เข้าใจมากขึ้น ผมตบท้ายว่า ถ้าอยากให้ผมรู้มากขึ้น ผมย้อนเวลาไปรู้ทุกเรื่องที่ผมคุยกับเธอไม่ได้ แต่ผมจะรู้หลังจากนี้ ขอแค่เธอช่วยบอกผม ไม่หงุดหงิดก่อนตลอดก็พอ
แต่จุดจบอีกครั้งมันมาเมื่อ เธอยังติดใจเรื่องนี้อยู่ดี เธอส่งรูปหมามา แล้วถามว่าหมาตัวนี้พันธุ์อะไร ผมพอรู้จักหน้าตามัน แต่ไม่รู้ว่ามันชื่อพันธุ์อะไร เลยเสริทแล้วมาตอบ เธอก็รู้ว่าผมเสริทมา แต่ผมก็บอกว่าผมชอบแมว ไม่ได้ชอบหมา ก็ไม่แปลกหนิ่ ที่ผมจะไม่รู้ แต่เธอยังเล่าย้อนว่า ตอนเราไปกินข้าวกันข้างนอก เราเก็นหมาตัวนึง ผมพยายามนึกชื่อพันธุ์ แต่ดันเรียกผิดพันธุ์ ทำให้เธอรู้สึกเฟลๆ เลยอยากให้ผมอุดเรื่องนี้ คือไปท่องชื่อพันธุ์หมามา จะได้คุยกันสนุก ไม่ทำเธอเฟล ประโยคนี้ทำควมปรี๊ดอีกรอบ แล้วขอพอในคสพ นี้ทันที
ผมบอกเธอว่า ผมทำงานเหนื่อยมาก ผมไม่มีเวลามาทำไรแบบนี้เลย ถึงแม้ผมจะสัญญาว่าหลังจากนี้ผมจะรู้มากขึ้น แต่การให้ต้องมาทำไรแบบนี้มันเยอะเกินไปกับช่วงเวลายากๆในชีวิตผมตอนนี้ ผมรู้มากขึ้นได้ แต่ไม่ใช่เกินไป ตลอดที่คบกันมา 1 ปีกว่า ผมเปลี่ยนตัวเองเพื่อเธอเยอะมาก เรื่องภาษาอังกฤษ เรื่องความต่างอื่นๆที่ผมยอมเปลี่ยนเพื่อเธอมาตลอด ทั้งที่เธอแทบจะไม่ต้องเปลี่ยนอะไรเลย ผมถามเธอกลับว่า ผมชอบแมว เธอรู้จักชื่อพันธุ์แมวที่ผมเลี้ยงไหม เธอยังตอบถูกแค่ 1ใน 4 ตัวเอง มันทำให้ผมขอจบ คสพ ทันที เพราะมันเกินไปจริงๆ
เรื่องราวคร่าวๆก็ประมาณนี้ครับ ผมแค่อยากแชร์ว่าแฟนเก่าผมแปลกไหมครับ ที่เธอเป็นแบบนี้ ส่วนตัวผมมีแฟนก่อนหน้ามา 4 คน ไม่เคยเจอปัญหานี้เลย เวลาผมไม่รู้จักอะไร แฟนคนเก่าๆก็จะบอก ไม่มีโกธร หงุดหงิด กลับกัน เวลาเขาไม่รู้จักอะไร ผมจะยินดีบอก และเล่าให้เธอรู้จักแล้วเข้าใจด้วยซ้ำ
ที่เล่าคืออยากรู้ว่ามีใครเคยเจอปัญหาแบบนี้ แล้วแก้ยังไง แก้ได้ไหมครับ?
แค่ส่วนตัวผมหมดหวังกับ คสพ นี้แล้ว ผมรอให้เธอเปลี่ยน แค่คงยากเกินไปจริงๆ คงได้แต่ปล่อยเธอไปครับ
เลิกกับแฟนเพราะเราไม่รู้จักสิ่งรอบตัวเยอะไป
เกริ่นก่อนนะครับ จริงๆเราเลิกกันเพราะเข้ากันไม่ได้ในหลายๆเรื่อง หลักๆคือเรื่องพื้นเพ ผมเป็นคนต่างจังหวัด เพิ่งย้ายมาทำงานใน กทม ได้ 3-4 ปี นิสัยไม่ค่อยออกไปไหน ส่วนแฟน(เก่า) เป็นคน กทม เลย เกิดในบ้านชนชั้นกลาง จบโทอังกฤษ ไปมาหลายประเทศ
เราเริ่มความสัมพันธ์กันโดยเจอกันที่ทำงานเก่า แต่ด้วยความต่างมากๆ แม้เธอรู้ว่าผมชอบ เธอก็ไม่เคยแสดงท่าทีสนใจผมกลับ จนถึงจุดๆนึงที่ผมทลายกำแพงหัวใจเธอได้ ผมแสดงความจริงใจ ยอมทุกอย่างในช่วงแรกของ คสพ จนเธอรับรักผม แต่ระหว่างที่คบกัน จะมีหลายๆอย่างที่เราต่างกัน จนทะเลาะกันบ่อย เช่น ผมไม่ได้ภาษาอังกฤษ ต่างกับเธอที่จบจากอังกฤษ เวลาเธอเล่นมุกเรื่องภาษา หรือดูคลิปฝรั่งตลกๆ ก็จะส่งให้ผมไม่ได้ เพราะผมไม่เข้าใจ เธอก็แสดงความเบื่อหน่ายออกมาชัดเจน จนมีบางครั้งเธอเผลอพูดว่า เธอลืมไปเลยว่าเรามันต่างกันขนาดไหน เพียงเพราะผมเล่นมุกภาษาอังกฤษผิด ผมรู้สึกแย่จนพูดกับเธอตรงๆ ว่าแบบนี้มันไม่โอเค มันเกินไป ที่ตัวเองเก่ง จะมาว่าแฟนที่พูดผิด ทั้งที่ผมพยายามจะฝึกพูด มันทำให้ผมไม่กล้าพูดอังกฤษแทน เธอก็เข้าใจและขอโทษ แต่หลังจากนั้นผมก็ฝึกภาษามาเรื่อยๆ เพื่อให้เข้าใกล้เธอ ลดความต่างลง จากคนที่ไม่ได้เลย ฝึกจนผมฟังรู้เรื่อง พอพูดได้ ไปเที่ยวต่างประเทศมาแล้วคนเดียวสบายๆ ผมนึกว่ามันจะทำให้ คสพ เราดีขึ้น
แต่จนถึงวันนี้ก็สาย เพราะเรามีเรื่องอื่นมากมายที่ต่างกัน ทะเลาะกันบ่อยมากๆจนเธอบอกว่า เธอรู้สึกกับผมไม่เหมือนเดิมแล้ว เราจงแยกทางกัน แต่ด้วยความที่ผูกพัน เรายังกลับมาคุยกันเรื่อยๆตลอด 4 เดือนที่เลิกกัน มี 2-3 ครั้งที่คุยกันว่าจะลองดูอีกครั้ง แต่ก็ไม่รอดวนๆไป เพราะคราวนี้เธอมองว่า ผมรู้จักสิ่งรอบตัวน้อยเกินไป
ปัญหานี้เคยมีมาตลอดที่คบกัน แต่มันเป็นเรื่องใหญ่มากๆในตอนนี้...
ตอนเราไปข้างนอกด้วยกัน เธอมักจะคุยเล่านู้นนี้ ว่าจะไปที่นี่ที่นั้น ซึ่งผมคน ตจว ไม่ได้รู้จักทุกที่ ที่เธอพูด เธอก็หงุดหงิดชัดเจนมากๆ ผมก็ถามว่า ผมไม่รู้จัก แล้วจะโกธรผมเรื่องนี้จริงๆเหรอ? ผมจะทำไงได้ ก็ไม่รู้มาก่อน ไม่เคยไป หรือเรื่อง อาหาร ของใช้ แบรนด์ต่างๆ ผมไม่รู้จักเยอะมาก อันนี้ยอมรับ แต่ส่วนใหญ่จะเป็นแบรนด์ที่ดัง แต่อาจจะไม่แมสมาก ผมเลยไม่รู้จัก เธอก็อดที่จะหงุดหงิดไม่ได้ เธอบอกว่าห้ามใจไม่หงุดหงิดไม่ได้จริงๆ เพราะคุยกันแล้วมันไม่สนุก ไม่ต่อเนื่อง ผมก็ไม่รู้จะแก้ยังไง ได้แต่พูดประชดว่า ผมต้องย้อนเวลาไป เจอนู้นนี้ รู้จักแบรนด์นี่นั้น ก่อนมาคบกับเธอเหรอ ถึงจะพอใจ ผมไม่รู้จัก จะให้ทำไงได้
เราพยายามหาทางแก้ โดยผมเสนอว่า ไม่อยากให้เธอหงุดหงิด อยากให้เธอเข้าใจเรื่องความต่างของเรา เรื่องไหนที่ผมไม่รู้ให้เธอบอก แล้วผมจะศึกษาเพิ่มถ้ามีเวลา แล้วเวลาคุยกันรอบหน้า จะทำให้เธอสนุกขึ้น
ฟังเหมือนจะแก้ได้ แต่พอถึงจุดๆนึง การเปลี่ยนก็ใช้เวลา ผมไม่สามารถเปลี่ยนทันใจเธอได้
ผมพยายามปรับตัวเอง ให้เวลาสงสัยอะไร ให้ถามมากขึ้น เพื่อรับข้อมูลโดยตรง แต่มีอยู่ครั้งนึง เราดูรายการคนชอบเลี้ยงหมารายการนึงใน YT ผมถามเธอว่า เจ้าของหมา 2 คนนี้เป็นแฟนกันใช่ไหม ดูมาหลายคลิป แต่ไม่แต่ใจว่าคนไหนเป็นแฟนคนไหน เธอก็ตอบผมดีนะครับ แล้วยังบอกด้วยว่า ไม่แปลกที่สับสน เพราะคนในช่องเยอะ อาจจะงงๆได้
แต่ผ่านมาวันนึง เธอส่งโพสพี่เจ้าของหมาที่ลงรูปคู่กันในไอจี แล้วถามผมว่า ทำไมผมถึงรู้ช้าจังว่าเขาเป็นแฟนกัน ทั้งที่เราดูคลิปช่องเขามาหลายคลิปแล้ว ผมด้วยความกลับมาจากที่ทำงานเหนื่อยๆ เจอปัญหาเดิมๆ ทำให้ปรี๊ดแตก ทะเลาะกันเครียกันไปอีก ผมแก้ต่างว่า ผมไม้ได้ดูคลิปช่องเขาบ่อยมากเท่าเธอ เลยไม่ได้รู้ว่าใครเป็นใครบ้าง แต่ผมจำได้นะ ว่าหมาตัวไหนที่เธอชอบที่สุด แต่มันก็ไม่ช่วยให้เธอเข้าใจ ผมเสริมอีกว่า การที่ผมถามเธอว่าเขาเป็นแฟนกันไหม เพราะอยากปรับให้ตัวเองเป็นคนช่างสังเกตุ จะได้รู้จักอะไรรอบตัวมากขึ้น แต่พอผมถามว่าเขาเป็นแฟนกันไหม กลับโดนเธอมาทะเลาะแบบนี้ แล้วมันจะมีอะไรเปลี่ยน? เธอก็เข้าใจมากขึ้น ผมตบท้ายว่า ถ้าอยากให้ผมรู้มากขึ้น ผมย้อนเวลาไปรู้ทุกเรื่องที่ผมคุยกับเธอไม่ได้ แต่ผมจะรู้หลังจากนี้ ขอแค่เธอช่วยบอกผม ไม่หงุดหงิดก่อนตลอดก็พอ
แต่จุดจบอีกครั้งมันมาเมื่อ เธอยังติดใจเรื่องนี้อยู่ดี เธอส่งรูปหมามา แล้วถามว่าหมาตัวนี้พันธุ์อะไร ผมพอรู้จักหน้าตามัน แต่ไม่รู้ว่ามันชื่อพันธุ์อะไร เลยเสริทแล้วมาตอบ เธอก็รู้ว่าผมเสริทมา แต่ผมก็บอกว่าผมชอบแมว ไม่ได้ชอบหมา ก็ไม่แปลกหนิ่ ที่ผมจะไม่รู้ แต่เธอยังเล่าย้อนว่า ตอนเราไปกินข้าวกันข้างนอก เราเก็นหมาตัวนึง ผมพยายามนึกชื่อพันธุ์ แต่ดันเรียกผิดพันธุ์ ทำให้เธอรู้สึกเฟลๆ เลยอยากให้ผมอุดเรื่องนี้ คือไปท่องชื่อพันธุ์หมามา จะได้คุยกันสนุก ไม่ทำเธอเฟล ประโยคนี้ทำควมปรี๊ดอีกรอบ แล้วขอพอในคสพ นี้ทันที
ผมบอกเธอว่า ผมทำงานเหนื่อยมาก ผมไม่มีเวลามาทำไรแบบนี้เลย ถึงแม้ผมจะสัญญาว่าหลังจากนี้ผมจะรู้มากขึ้น แต่การให้ต้องมาทำไรแบบนี้มันเยอะเกินไปกับช่วงเวลายากๆในชีวิตผมตอนนี้ ผมรู้มากขึ้นได้ แต่ไม่ใช่เกินไป ตลอดที่คบกันมา 1 ปีกว่า ผมเปลี่ยนตัวเองเพื่อเธอเยอะมาก เรื่องภาษาอังกฤษ เรื่องความต่างอื่นๆที่ผมยอมเปลี่ยนเพื่อเธอมาตลอด ทั้งที่เธอแทบจะไม่ต้องเปลี่ยนอะไรเลย ผมถามเธอกลับว่า ผมชอบแมว เธอรู้จักชื่อพันธุ์แมวที่ผมเลี้ยงไหม เธอยังตอบถูกแค่ 1ใน 4 ตัวเอง มันทำให้ผมขอจบ คสพ ทันที เพราะมันเกินไปจริงๆ
เรื่องราวคร่าวๆก็ประมาณนี้ครับ ผมแค่อยากแชร์ว่าแฟนเก่าผมแปลกไหมครับ ที่เธอเป็นแบบนี้ ส่วนตัวผมมีแฟนก่อนหน้ามา 4 คน ไม่เคยเจอปัญหานี้เลย เวลาผมไม่รู้จักอะไร แฟนคนเก่าๆก็จะบอก ไม่มีโกธร หงุดหงิด กลับกัน เวลาเขาไม่รู้จักอะไร ผมจะยินดีบอก และเล่าให้เธอรู้จักแล้วเข้าใจด้วยซ้ำ
ที่เล่าคืออยากรู้ว่ามีใครเคยเจอปัญหาแบบนี้ แล้วแก้ยังไง แก้ได้ไหมครับ?
แค่ส่วนตัวผมหมดหวังกับ คสพ นี้แล้ว ผมรอให้เธอเปลี่ยน แค่คงยากเกินไปจริงๆ คงได้แต่ปล่อยเธอไปครับ