ผมเป็นหมอ ครอบครัวมีพี่น้อง 2 คน ผมเป็นคนเล็ก มีพี่ชาย1 คนห่างกันประมาณ 5 ปี ครอบครัวทำเกษตรกร ผมกับพี่ชายไม่สนิทกันเลยตั้งแต่เด็ก อาจจะด้วยอายุที่ห่างกันและลักษณะต่างกันมาก พี่ดูเป็นผู้ชายทั่วไปออกไปทางเกเรหน่อย ส่วนผมเป็น LGBT ไม่สนิทกันขนาดอยู่บ้านด้วยกันไม่มีเรื่องคุยกันเลยตั้งแต่เด็ก ผมเป็นเด็กตั้งใจเรียนตั้งแต่เด็กอ่านหนังสือเพราะคิดว่าการศึกษาที่ดีจะทำให้เรามีการงานที่ดีไม่อยากทำไร่ทำนาเหมือนพ่อแม่ เรื่องเรียนพ่อแม่ support ทุกอย่าง จนสอบติดแพทย์(ตอนนี้เรียนจบเฉพาะทางแล้ว) ระหว่างที่เรียนพ่อแม่เป็นคนส่งเสียทุกอย่าง ส่วนพี่ชายช่วงนั้นเคยไปทำงานที่ กทม และได้ภรรยาและมีลูก ช่วงที่ผมเรียนหมอพี่ชายเคยน้อยใจแม่เรื่องที่พ่อแม่เหมือนsupports ผมเป็นหลัก แล้วพี่ชายกับภรรยาก็กลับมาเหมือนจะช่วยพ่อแม่ทำไร่ทำนา แต่ก็ช่วยไม่ได้ดีมากนัก สุดท้ายก็กลับไปทำงาน กทม และพี่ชายเลิกกับภรรยา ส่วนลูกซึ่งเป็นหลานผม พ่อกับแม่ผมเป็นคนเลี้ยงตั้งแต่เล็ก ส่วนค่าใช้จ่ายเป็นผม support เลี้ยงหลาน จนตอนนี้ป3 แล้ว เรื่องเรียนทุกอย่างผม support หมด พี่ชายไม่ได้ช่วยเพราะเขาไม่ค่อยมีกำลังทรัพย์ที่จะเลี้ยง ซึ่งผมก็ ok
ตอนนี้พี่ชายทำงานที่กรุงเทพเขาผ่อนรถกะบะอยู่ แต่ก่อนเขากินเหล้าเยอะแต่ตอนนี้กินน้อยลงพอสมควร ดูพยายามมีความรับผิดชอบมากขึ้น
ผมไม่ได้ขออะไรมากผมขอแค่เขาเอาตัวเองรอดโดยไม่เดือดร้อนใคร หลานผมเลี้ยงเอง
ผมกำลังจะทำบ้านใหม่ แต่ผมมีความคิดไม่อยากให้พี่ชายมาอยู่บ้านเดียวกันด้วย เพราะคิดว่าต่างคนก็ควรแยกย้ายไปอยู่ใครอยู่มันเพราะโตกันแล้ว ปกติผมจะอยู่กับพ่อแม่และหลาน*** ผมผิดไหมครับที่คิดแบบนี้***
ซึ่งตอนนี้พ่อแม่ก็จะห่วงพี่ชาย บางอย่างก็อยากให้ผมช่วยเขา ซึ่งที่ผ่านมาก็ช่วยนะครับ แต่ผมก็จะพูดเสมอว่าทุกคนก็ต้องทำงานทุกคนก็ต้องมีความรับผิดชอบของตัวเอง แต่ตอนนี้เขาก็ดีขึ้นกว่าแต่ก่อน ผมแค่รู้สึกว่าทำไมคนที่อดทนพยายามตั้งใจเรียนตั้งแต่เด็กต้องมาพยายาม support อีกคน
ตามรายละเอียดกระทู้เลยครับ