ไม่ได้มีมือที่3 ไม่ได้ยุ่งกะเพศตรงข้ามนัก แต่
เพราะครอบครัวครับ
ผมอยากแชร์เรื่องราวของผมครับ ตอนนี้เราคบกันมาได้แล้ว1ปี1เดือน ฝั่งผู้หญิง ทางพ่อและแม่ เอ็นดูผมมากครับ ดูแลเหมือนลูกเขาคนนึงเลย แต่สวนทางกับทางบ้านของผม พ่อยอมรับครับ แต่แม่ไม่ยอมรับเลย เป็นเรื่องยากมากๆ ตลอดที่คบกันมา ก็จะมีแม่ผมเองนี่แหละที่ไม่เห็นด้วยในหลายๆเรื่อง ทั้งดีและไม่ดีครับ ตอนนี้เรา2คนกำลังเรียนมหาลัยปี3กันอยู่เป็นเทียบโอน เรียนมาได้1เดือนแล้วครับ ทางบ้านผมออกรถยนต์ให้เพื่อขับไป-กลับมหาลัย เราทั้ง2อยู่ด้วยกันมาตลอดเลยตั้งแต่คบกันมา ก่อนที่จะเรียนมหาลัย ก็ไปเรียนด้วยกันจนจบ พอมามหาลัยก็ไปด้วยกัน เอาเป็นว่าถ้าจะจับแยกกันบอกเลยว่า แทบจะเป็นไปไม่ได้เลย มีทางคือเราต้องแยกทางกันเอง ผมทั้ง2ก็ตกลงว่าอยู่บ้านผมนี่แหละ ช่วงเย็นๆกับหลังเลิกเรียนก็ไปหาแม่เธอ(ทางบ้านผู้หญิง)เราตกลงกันแบบนี้แล้วก็ลงตัวมากๆเลย
เข้าเรื่องเลยนะครับ
วันนี้สดๆร้อนๆเลย ผมอยู่บ้านแฟน แม่ของผมทักมาว่า ทำอะไรอยู่ ผม:อยู่บ้าน(แฟน)ครับ แม่:ไปทุกวันเลย (แฟน)คงอยากอยู่กับแม่และน้องแหละ แล้วหนูอยากไปอยู่บ้านนู้นมั้ย(ก็คือบ้านทางผู้หญิง) แม่ให้นะ แม่อนุญาต ผมคิดในใจ(ประชดตลอดเลย) ผมก็บอกไป: (แฟน)ก็มีพ่อมีแม่นะ ไปมาๆจะเป็นอะไรไป แม่:บ้านเราตอนนี้ไฟดับ อยู่ที่นั่นแหละ แม่ดูแลตัวเองได้ (ในหัวผม)(ต้องรีบกลับไปให้ไวที่สุด) ในระหว่างกลับบ้าน แฟนผมก็ขอโทรศัพท์ เอาไปพิมพ์บอกแม่ แต่ก่อนหน้าเรื่องนี้แฟนยังไม่รู้ แฟนเปิดโทรศัพท์มา แล้วเจอแชทที่ผมทะเลาะกะแม่อยู่ หลังจากนั่นมา แฟนเครียดมากเลย จนถึงตอนนี้ แฟนผมก็คิดว่าแค่เอาเวลาไปหาแม่เค้า มันหนักหนาขนาดนั้นเลยหรอ แค่ไปหาแม่ อยู่ด้วยกันกับแม่แค่ไม่กี่ชั่วโมง ยังไม่ได้ทำความสะอาดบ้านให้แม่เลย ก็แค่ไปทำอาหารให้แม่กินมา เค้าผิดขนาดนั้นเลยหรอ ผมก็บอก แม่แค่เป็นห่วงแหละ เพราะตอนนี้เราอยู่ในสถานะ นอนดึกแต่เรียนเช้า แม่กลัวว่าจะไม่ไหว แฟนก็เครียดหนักกว่าเดิม เพราะปกติแม่ก็ทรงๆเหมือนจะพยายามจับแยก มาตลอด แต่รอบนี้มันหนักมากๆครับ ตอนนี้ผมเครียดสะสมมากครับ แฟนค่อนข้างขี้เหงาอยู่ ผมก็พยายามเอาตัวผมไปแทรกๆแฟน เพื่อให้รู้สึกอบอุ่น อยากมีเขาในทุกช่วงเวลา ตอนนี้อยากหาทางออกที่มันดีกว่านี้ครับ เพราะทุกครั้งมันไปได้ดี แต่เรื่องนี้มันตันทางจริงๆ อยากรู้ความเห็นพี่ๆเพื่อนๆทุกคนจริงๆ ว่า
สามารถแก้ไขปัญหานี้ได้ยังไง โดยที่เราไม่แยกกันอยู่
เราไม่อยู่หอพักเพราะเพิ่มค่าใช้จ่ายมาก
คุยกับแม่บ่อยมากครับเรื่องนี้ แต่ทุกทีท่าว่าจะเปลี่ยนยากมาก คุยไม่ลงตัว
ผมพยายามหาทางออกให้ดีที่สุด เเล้วกระทบกับทั้ง2ให้น้อยที่สุด แต่มันยากมาก
เครียดสะสมมากๆครับ ขออนุญาตและขอพื้นที่ระบายนะครับ ขอบคุณมากๆครับผม
ความรักไม่ใช่แค่เรา2คน ไม่เกินจริงเลย
เพราะครอบครัวครับ
ผมอยากแชร์เรื่องราวของผมครับ ตอนนี้เราคบกันมาได้แล้ว1ปี1เดือน ฝั่งผู้หญิง ทางพ่อและแม่ เอ็นดูผมมากครับ ดูแลเหมือนลูกเขาคนนึงเลย แต่สวนทางกับทางบ้านของผม พ่อยอมรับครับ แต่แม่ไม่ยอมรับเลย เป็นเรื่องยากมากๆ ตลอดที่คบกันมา ก็จะมีแม่ผมเองนี่แหละที่ไม่เห็นด้วยในหลายๆเรื่อง ทั้งดีและไม่ดีครับ ตอนนี้เรา2คนกำลังเรียนมหาลัยปี3กันอยู่เป็นเทียบโอน เรียนมาได้1เดือนแล้วครับ ทางบ้านผมออกรถยนต์ให้เพื่อขับไป-กลับมหาลัย เราทั้ง2อยู่ด้วยกันมาตลอดเลยตั้งแต่คบกันมา ก่อนที่จะเรียนมหาลัย ก็ไปเรียนด้วยกันจนจบ พอมามหาลัยก็ไปด้วยกัน เอาเป็นว่าถ้าจะจับแยกกันบอกเลยว่า แทบจะเป็นไปไม่ได้เลย มีทางคือเราต้องแยกทางกันเอง ผมทั้ง2ก็ตกลงว่าอยู่บ้านผมนี่แหละ ช่วงเย็นๆกับหลังเลิกเรียนก็ไปหาแม่เธอ(ทางบ้านผู้หญิง)เราตกลงกันแบบนี้แล้วก็ลงตัวมากๆเลย
เข้าเรื่องเลยนะครับ
วันนี้สดๆร้อนๆเลย ผมอยู่บ้านแฟน แม่ของผมทักมาว่า ทำอะไรอยู่ ผม:อยู่บ้าน(แฟน)ครับ แม่:ไปทุกวันเลย (แฟน)คงอยากอยู่กับแม่และน้องแหละ แล้วหนูอยากไปอยู่บ้านนู้นมั้ย(ก็คือบ้านทางผู้หญิง) แม่ให้นะ แม่อนุญาต ผมคิดในใจ(ประชดตลอดเลย) ผมก็บอกไป: (แฟน)ก็มีพ่อมีแม่นะ ไปมาๆจะเป็นอะไรไป แม่:บ้านเราตอนนี้ไฟดับ อยู่ที่นั่นแหละ แม่ดูแลตัวเองได้ (ในหัวผม)(ต้องรีบกลับไปให้ไวที่สุด) ในระหว่างกลับบ้าน แฟนผมก็ขอโทรศัพท์ เอาไปพิมพ์บอกแม่ แต่ก่อนหน้าเรื่องนี้แฟนยังไม่รู้ แฟนเปิดโทรศัพท์มา แล้วเจอแชทที่ผมทะเลาะกะแม่อยู่ หลังจากนั่นมา แฟนเครียดมากเลย จนถึงตอนนี้ แฟนผมก็คิดว่าแค่เอาเวลาไปหาแม่เค้า มันหนักหนาขนาดนั้นเลยหรอ แค่ไปหาแม่ อยู่ด้วยกันกับแม่แค่ไม่กี่ชั่วโมง ยังไม่ได้ทำความสะอาดบ้านให้แม่เลย ก็แค่ไปทำอาหารให้แม่กินมา เค้าผิดขนาดนั้นเลยหรอ ผมก็บอก แม่แค่เป็นห่วงแหละ เพราะตอนนี้เราอยู่ในสถานะ นอนดึกแต่เรียนเช้า แม่กลัวว่าจะไม่ไหว แฟนก็เครียดหนักกว่าเดิม เพราะปกติแม่ก็ทรงๆเหมือนจะพยายามจับแยก มาตลอด แต่รอบนี้มันหนักมากๆครับ ตอนนี้ผมเครียดสะสมมากครับ แฟนค่อนข้างขี้เหงาอยู่ ผมก็พยายามเอาตัวผมไปแทรกๆแฟน เพื่อให้รู้สึกอบอุ่น อยากมีเขาในทุกช่วงเวลา ตอนนี้อยากหาทางออกที่มันดีกว่านี้ครับ เพราะทุกครั้งมันไปได้ดี แต่เรื่องนี้มันตันทางจริงๆ อยากรู้ความเห็นพี่ๆเพื่อนๆทุกคนจริงๆ ว่า
สามารถแก้ไขปัญหานี้ได้ยังไง โดยที่เราไม่แยกกันอยู่
เราไม่อยู่หอพักเพราะเพิ่มค่าใช้จ่ายมาก
คุยกับแม่บ่อยมากครับเรื่องนี้ แต่ทุกทีท่าว่าจะเปลี่ยนยากมาก คุยไม่ลงตัว
ผมพยายามหาทางออกให้ดีที่สุด เเล้วกระทบกับทั้ง2ให้น้อยที่สุด แต่มันยากมาก
เครียดสะสมมากๆครับ ขออนุญาตและขอพื้นที่ระบายนะครับ ขอบคุณมากๆครับผม