พวกคุณจัดการกับความรู้สึกตัวเองอย่างไรหรอเมื่อคุณต้องทำงานที่ค่อนข้างจะจิงจังแต่ก็อยากมีความสุขกับมันด้วย

คือเราเป็นคนที่เมื่อเริ่มจิงจังกับบางอย่างเราจะจริงจังจนความเคลียดพุ้งสูงมากจนบางทีก็เป็นซึมเศร้าไปเลยเพราะกลัวเมื่อไหร่ที่ขะล่าใจจะพลาดและทำให้บางอย่างพัง เราพยายามจะป่อนคลายลงเพื่อที่จะไม่ให้เคลียดเกินไปอยากเป็นคนที่ทำงานได้อย่างตริงจังแต่ในทางกลับกันก็มีความผ่อนคลายไปด้วย เราน่ะติดที่ทุกครั้งที่พยายามตะสมดุลมัน มักจะทำงานพลาดเสมอเลยจนเราแอบคิดว่าหรือเราต้องเป็นคนที่เคร่งเคลียด กดดันตัวเองตลอดหรองานถึงออกมาจะดี แต่พอหันไปมองคนอื่นทำไมเขาถึงทำได้โดยไม่พลาดล่ะ เราไม่รู้ว่าควรจะเริ่มแก้ตรงไหนเลย เรากลัวว่าถ้าเริ่มจริงจังหรือตั้งใจทำขึ้นมา เราก็จะกลับไปสู่ภาวะเคลียดจนซึมเศร้าอีก เลยบางทีก็ไม่จิงจังกับงานเลย จะเข้าใจรึป่าวเราเป็นคนสื่อสารความคิดในหัวออกมาค่อนข้างเละเทะน่ะ แค่อยากขอคำแนะนำในการใช้ชีวิตน่ะเพราะกลัวว่าจะกลับไปเป็นซึมเศร้าอีก