ทำยังไงเมื่อบุคคลในบ้านทำให้เกิดความหวาดกลัวและหวาดระแวง

เรื่องมีอยู่ว่า ..น้องชายเราเคยติดสารเสพติดช่วงวัยรุ่น(ตอนนี้30ปี)ก็ขึ้นศาล ติดคุก บำบัดหลายครั้งก็ไม่ได้ดีขึ้น
เคยลักทองในบ้านแล้วหายจากบ้านไป3ปี ช่วงปีที่2ติดต่อกลับมาบอกว่าตอนนั้นบวชอยู่ แม่ก็ดีใจนึกว่าลูกชายคิดได้แล้วก็ได้มีการไปทำบุญ ถวายปัจจัยเยอะมากแต่น้องชายตอนนั้นกลับขอเงินใช้ซึ่งมันแปลกมาๆ สุดท้ายคนที่วัดติดต่อมากลับมาบอกให้สึกเพราะรู้ว่าเสพยา(ที่บ้านรู้สึกผิดกับทางวัดมากค่ะที่ทำให้เสื่อมเสีย) พอไม่มีที่ไปก็กลับมาอยู่บ้านเพราะไม่มีงานทำ(จบแค่ม.3) ไม่ทำอะไร แม้กระทั้งข้าวเราก็ต้องทำให้กิน
น้องชายเป็นคนก้าวร้าว อารมณ์รุนแรง ทำลายข้าวของ แบบไม่มีเหตุผล เหตุผลเดียวคือความคิดตัวเองถูกที่สุด
พ่อแม่พยายามถามและดูแลเต็มที่แล้วแต่ก็ไม่ได้ทำให้เขาคิดได้เลย
ช่วงนี้ก็มีการข่มขู่ โวยวาย เพื่อขอเงิน ถ้าไม่ได้ก็จะอาละวาดตามไปถึงที่ทำงานเลยค่ะ แม่เราร้องไห้ขอโทษลูกชายตัวเองที่ดูแลไม่ดีเลยเป็นแบบนี้
เราคิดว่าน้องชายน่าจะกลับไปเสพยาอีกรึเปล่า เพราะอาการต่างๆมันคล้ายกับที่เราไปสอบถามผู้ที่เคยเสพมาก่อน(เขาทำช่องให้ความรู้ค่ะ) แล้วยังมีติดพนันออนไลน์อีก หนักเลยทีนี้ ขอเงินเป็นว่าเล่น ขนาดเสนอว่าจะให้เงินเป็นเดือนก็ไม่เอาอีก จะเอาทุกครั้งที่ขอ ขอเท่าไหร่ต้องได้เท่านั้น ต่อรองไม่ได้
เราอยากแจ้งตำรวจให้มาจับแต่จากประสบการณ์ที่เราได้ไปเดินเรื่องขึ้นศาลเรื่องยาของน้องชายมาหลายรอบ มันไม่ได้ช่วยอะไรเลยค่ะ ติดคุกไม่นานก็ออก มากสุดแค่45วันเอง(คดีเสพ) ลำบากพ่อแม่จ่ายเงินค่าปรับ ค่ากินอยู่ในคุกอีก เคยไล่ออกจากบ้านพร้อมให้เงินไปตั้งตัวน้องชายก็ไม่เอาและไม่ไปไหน
ทั้งหมดที่เล่ามาแค่ส่วนนึงที่ทำให้ครอบครัวเราตกอยู่ในความหวาดกลัว
จะต้องทำยังไงดีคะ? เพื่อนๆพี่ๆช่วยแนะนำเราหน่อยค่ะ แจ้งความ ลงบันทึกประจำวัน ก็เท่านั้น ถ้าน้องชายรู้ก็จะกลับมาอาละวาดเหมือนเดิมวนลูป เราได้แต่สาปแช่งในใจให้มันตายไวๆ ถึงรู้ว่าบาปแต่จะยอมรับไว้เอง
***เราอยู่กับที่บ้านเพราะเป็นห่วงพ่อแม่ **พ่อแม่ไม่สามารถย้ายบ้านได้เพราะการงานมั่นคงแล้ว บ้านหลังนี้อยู่มาตั้งแต่รุ่นทวดด้วยค่ะ
พ่อแม่อายุเยอะแล้วถึงขนาดสั่งเสียว่า “ถ้าพ่อแม่ตายฝากดูแลน้องด้วยนะ เลี้ยงมันหน่อย”
ขอบคุณผู้ที่เข้ามาอ่านนะคะ อาจจะเขียนวกไปวนมาเพราะไม่ได้เรียบเรียง ขอบคุณค่ะ🙏🏻
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่