เราแค่ระบายตัวเอง

นึงวันกิจวัตรเราไม่มีอะไรเลย แค่ตื่นมากินข้าวทั้ง3คาบ เราเรียนจบม.3ก็ออกแล้ว มันทำให้ว่างและควรพัฒนาตัวเองเองใช่มั้ย เราก็ออกกำลังกาย เราว่ามันดีเพราะเราทำมันได้ทุกวันเลย ชอบออกเต้นมันสนุกแล้วทำได้เรื่อยๆเลย เราก็เลยเหงา แต่เราไม่คิดจะไปทำอย่างอื่นเลย มันจะติด เราจะขี้เกียจทำกิจวัตรเรา เช่นแบบเราไปติดหนังอะไรแบบนี้ เราก็เลยคิดว่าเต้นดีกว่า มันน่าจะได้ผลดีด้วยเพราะเราตั้งใจ แต่ทั้งวันเราจะให้ความสำคัญกับการเต้นจริงๆเพราะมันมีแค่สิ่งเดียวที่เราทำอะ เราไม่รู้จะเพิ่มกิจวัตรยังไง แล้วเราก็วาดรูปด้วย แต่เราก็อยู่ในช่วงฝึก แต่เราก็ขี้เกียจอะ เราดูคลิปสอนอะ เราก็ฝึกตามไม่เยอะหรอกก็เบื่อ แต่ตอนเราวาดเล่นๆหรือจริงจังอะก็ชอบวาดไม่เสร็จด้วย ขนาดตัดเส้นแล้วอะไรง่ายขึ้น แต่ก็ขี้เกียจตัด เราวาดอะไรนิดหน่อย ก็สร้างงานขึ้นเรื่อยๆไม่เสร็จเลย เบื่อ,ขี้เกียจก่อน มาที่เรื่องดู,อ่านอะไรนะ เราไม่อยากทำมันเพราะมันติดแล้วก็เพราะเราไม่อยากกลับไปเริ่มใหม่ ขี้เกียจ บางเรื่องมันมีตอนเยอะจริง เรื่องภาษานะ เรายังไม่เข้าใจอังกฤษอะ แต่เราก็ยังไม่เข้าใจไทย เราก็เลยต้องฝึกไทยก่อน แต่อย่างว่าเรายังขี้เกียจหรืออาจเบื่อง่ายหรือสมาธิสั้นไปแล้ว นอกจากนี้เราไม่มีความชอบอะไรแล้วละ