ไม่มีความสนุกหรือความอยากตื่นเต้นความอยากรู้ มีแต่ความอิจฉา ความขี้เกียจ วาดได้ไหมก็ไม่ค่อยเก่งมากแบบที่ไม่รู้สึกพอใจ จริงเป็นคนที่รักการเขียน Code มาตั้งแต่เด็กแล้วนั่งเขียนแก้ไข Bugs ได้เป็นวันๆ มีความตื่นเต้นกับเรื่องคอมพิวเตอร์มาก เรากลัวว่าความสามารถด้านคอมจะค่อยๆหายไปเพราะต้องมาหมกมุ่นกับการวาดภาพ และเราก็ชอบออกกำลังกายแต่ไม่ได้มากแบบที่พอใจเพราะต้องมานั่งวาดภาพเรานั่งวาดไม่ถึง 1 ชั่วโมง ไม่มีความจริงจังเลย และรู้สึกเหมือนจะฝึนแบบโง่กับล้มเหลวหลายครั้งจนความเบื่อไม่กระทบอะไรแล้ว การวาดภาพเป็นสิ่งที่ยากมากไม่เคยทำอะไรแบบนี้ เพราะส่วนหนึ่งเราฝึกแบบคนโง่เขลา ไม่ได้มีความอยากเก่งด้านการวาดภาพแม้แต่น้อยไม่ได้อยากพัฒนาเรื่องนี้เลยแต่อยากเขียนคอมมิคให้ได้คือต้องเขียนให้สำเร็จไม่งั้นจะตายตาไม่หลับแน่นอน พึ่งจะมาเริ่มฝึกตอน อายุ 22 ถามว่าตอนนี้อายุเท่าไรก็ 22 อ่ะ ฝึกไม่ถึง 1 ปี จริงไม่ถึง 1 เดือนด้วยซ้ำ ถ้าแบบจริงจังน่ะไม่เคยเลย เราเอาแต่ขาดวินัยความจริงจังกับมัน เราเหมือนจะไม่มีสิทธิบ่นอ่ะ ถ้าเป็นตอนที่เริ่มฝึกวาด คือ อายุ 21 แต่ไม่ค่อยอยากวาดข้ามพื้นฐานเยอะขี้เกียจไม่ค่อยมีความสนใจกับมันมากพอ แต่จะต้องทำมันให้สำเร็จให้ได้เลยเพราะเป็นอะไรที่ติดใจมากกว่าสิ่งอื่นเกือบหมดพรสวรรค์ไม่ค่อยมีเหมือนจะติดลบด้วยซ้ำ Anatomy Perspective Perception Color Theory ฯลฯ เรามี ไอดอล หลายท่าน Jim Lee Alex Ross ฯลฯ ท่านเหล่านี้ทำให้เราอยากวาด คอมมิค ให้สำเร็จให้ได้ ยังไงก็จะต้องทำให้เร็จให้ได้ไม่สนใจหรอกรู้สึกท้อแท้แต่นี้ไม่ได้แย่ที่สุดสำหรับเรา เราเคยเจอแย่กว่าการวาดภาพมาแล้วหลายครั้ง รู้สึกลังเลสับสนคิดเยอะ เรารู้คำตอบของปัญหา มือเราสั่นสุขภาพเราไม่ได้แย่แต่มันก็ไม่ได้ดี ต้องมานั่งในห้องใช้เวลานานกับการฝึกที่ไม่ค่อยเห็นผลรับแบบที่พอใจสักทีแต่เจอความผิดหวังหลายครั้ง ไม่ได้วาดเก่งเลยแต่อยากเก่งให้ได้