คือเราอายุ20แอบชอบพี่ที่วิลัยเดียวกันค่ะชอบมา2-3ปีจนได้คุยกันเราต่างคุยกันมาได้2เดือนแต่กลับไปกันไม่ได้ไม่มีการพัฒนาความสัมพันธ์เขาไม่สนใจแต่คุยกันทุกวันนะคะวันนึงคุยไม่ถึง10คำเขาดองแชท8-9ชม.ก็มีค่ะแต่เขาก็ไม่เคยคิดจะบอกเราตรงๆนะคะว่าจะเอาไงเขาให้เราจมอยู่แบบนี้ที่หาคำตอบไม่ได้เคยตอบตรงๆก็ตอบไม่ได้ว่าเป็นอะไรกันเป็นความสัมพันธ์ที่รู้กันแค่เพื่อนเขาเพื่อนเราค่ะรู้กันไม่มากเพราะไม่เปิดตัวกันเลยแรกๆเขาดีมากค่ะโทรมาชวนคุยจนมันดีไปหมดเริ่มเข้าเดือน2เขาไม่สนใจเลยค่ะถ้าเราไม่บอกเลิกคุยเขาเขาก็ไม่บอกเลิกคุยเราค่ะเหมือนจะกั๊กเฉยๆซึ่งเราไม่ไหวเราพยายามมากไปมันดูฝืนค่ะเราเหนื่อยเราไม่สดใสที่เราเลิกคุยกับเขาทั้งๆที่ตอนมีเขาอยู่ก็เหมือนอยู่คนเดียวค่ะทำไงดีคะพี่ๆเพื่อนๆมีอะไรแนะนำพอให้ช่วยบรรเทาความเจ็บได้ไหมคะตอนนี้รู้สึกเหี่ยวๆซึมๆอึนๆเหงาไม่สดใสเลยค่ะทำอะไรก็น่าเบื่อดูหนังฟังเพลงทำสิ่งที่ชอบก็ไม่ชอบเลยค่ะ

สุดท้ายเราพิมพ์บอกเลิกคุยเขาไปเขาตอบมาแค่ว่าเขาก็ยังไม่เข้าใจตัวเองเลยพี่ขอโทษเราก็ไม่ได้ตอบไรค่ะเราแค่กดใจความรู้สึกข้อความแล้วออกมาเลยจากเขาแอบเจ็บพิมพ์ไปหาเขาร้องไห้เลยค่ะหวังดีกับเขามากเป็นห่วงดูแลใส่ใจทุกอย่างแต่เราไม่เคยได้อะไรกลับมาเลยนอกจากคำว่าเขาเป็นแบบนั้นของเขาเขายังไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน
รู้สึกอกหักจากคนที่แอบชอบมีคำพูดฮีลใจแบบไหนบ้างคะ