กระทู้นี้เชิงระบายความในใจครับ และจะมีการใช่นามสมมุติ เพื่อไม่ให้กระทบในอนาคต
ตั้งแต่เรียนจบ ป.ตรีมา และผ่านพ้นช่วงชีวิตที่ขมขื่น(ชีวิตที่ถูกบังคับตั้งแต่เด็กจนโตและโดนรังแกมาตลอด) แรกเริ่มที่เริ่มงานแรก จากบริษัท A แรกเริ่ม ทุกอย่างจะดีขึ้น ครอบครัวปล่อยให้ดำเนินชีวิตเอง แต่แล้ว ชีวิตก็เล่นตลกร้ายกับเรา เพราะเนื้องานของบริษัท A ไม่ได้สบายแบบที่เคยได้ยินมา มีแต่ภาวะ Toxic จากเพื่อนร่วมงาน เนื้องานก็แย่ จนเกือบจะลาออกในอาทิตย์แรก แต่ก็ ยังคงสู้ต่อ เพราะยังมีคนรอบข้าง(ที่ไม่ใช่ครอบครัว) คอยให้กำลังใจและให้คำแนะนำมา จนเราสู้งานมาตลอด 8เดือน แม้ระหว่าง8เดือนมานี้ จะเจอแต่ Toxic ก็ตาม แค่ที่ทำงานก็เหนื่อยแย่แล้ว แต่ก็มาเหนื่อยกับ ครอบครัว ที่หัวโบราณสุดๆ และไม่เข้าใจปัญหาเรา หรือไม่อยากรับรู้ว่า โลกนี้มันไปไกลและแย่แค่ไหน พวกเขาจะเปรียบเทียบตลอดว่า " อาบน้ำร้อนมาก่อน " แต่ยุคของคนเก่าน่ะ มัน โคตรห่วยแตกเกินกว่าจะเทียบกับยุคปัจจุบันที่แย่กว่า และไม่ยอมฟัง จนความอดทนเรานั้น เกินขีดจำกัด หลังเข้าเดือนที่8 เราก็ลาออกมาได้ไม่นาน แต่ ก็ดันเจอเรื่องตลกที่แย่กว่า เพราะครอบครัว จะส่งเราไปยังจังหวัดนึง ที่เป็นบ้านนอกกันดาน ที่ๆเราเคยอยู่และเกลียดมาก่อน โดยบอกว่า " ถ้าไม่มีงาน ก็ไปอยู่บ้านนอก " บอกตามตรง เกลียดบ้านนอกมากกว่าเดิม ก็ตอนนี้แหละ เพราะตอนเด็ก ก็โดนบังคับให้ไปบ้านนอกก็ว่าแย่ เพราะตอนนั้น ไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกเลย พอมาตอนนี้ ก็ยังเหมือนเดิม ไม่รู้ว่าชีวิตนี้ จะมีอะไรตลกร้ายให้เจออีกไหม เพราะแทบไม่เจออะไรดีๆเลย จนถึงตอนนี้
ปล กระทู้นี้เป็นเชิงระบายและใช้นามสมมุติเท่านั้น
ชีวิตที่เล่นตลกกับเรา
ตั้งแต่เรียนจบ ป.ตรีมา และผ่านพ้นช่วงชีวิตที่ขมขื่น(ชีวิตที่ถูกบังคับตั้งแต่เด็กจนโตและโดนรังแกมาตลอด) แรกเริ่มที่เริ่มงานแรก จากบริษัท A แรกเริ่ม ทุกอย่างจะดีขึ้น ครอบครัวปล่อยให้ดำเนินชีวิตเอง แต่แล้ว ชีวิตก็เล่นตลกร้ายกับเรา เพราะเนื้องานของบริษัท A ไม่ได้สบายแบบที่เคยได้ยินมา มีแต่ภาวะ Toxic จากเพื่อนร่วมงาน เนื้องานก็แย่ จนเกือบจะลาออกในอาทิตย์แรก แต่ก็ ยังคงสู้ต่อ เพราะยังมีคนรอบข้าง(ที่ไม่ใช่ครอบครัว) คอยให้กำลังใจและให้คำแนะนำมา จนเราสู้งานมาตลอด 8เดือน แม้ระหว่าง8เดือนมานี้ จะเจอแต่ Toxic ก็ตาม แค่ที่ทำงานก็เหนื่อยแย่แล้ว แต่ก็มาเหนื่อยกับ ครอบครัว ที่หัวโบราณสุดๆ และไม่เข้าใจปัญหาเรา หรือไม่อยากรับรู้ว่า โลกนี้มันไปไกลและแย่แค่ไหน พวกเขาจะเปรียบเทียบตลอดว่า " อาบน้ำร้อนมาก่อน " แต่ยุคของคนเก่าน่ะ มัน โคตรห่วยแตกเกินกว่าจะเทียบกับยุคปัจจุบันที่แย่กว่า และไม่ยอมฟัง จนความอดทนเรานั้น เกินขีดจำกัด หลังเข้าเดือนที่8 เราก็ลาออกมาได้ไม่นาน แต่ ก็ดันเจอเรื่องตลกที่แย่กว่า เพราะครอบครัว จะส่งเราไปยังจังหวัดนึง ที่เป็นบ้านนอกกันดาน ที่ๆเราเคยอยู่และเกลียดมาก่อน โดยบอกว่า " ถ้าไม่มีงาน ก็ไปอยู่บ้านนอก " บอกตามตรง เกลียดบ้านนอกมากกว่าเดิม ก็ตอนนี้แหละ เพราะตอนเด็ก ก็โดนบังคับให้ไปบ้านนอกก็ว่าแย่ เพราะตอนนั้น ไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกเลย พอมาตอนนี้ ก็ยังเหมือนเดิม ไม่รู้ว่าชีวิตนี้ จะมีอะไรตลกร้ายให้เจออีกไหม เพราะแทบไม่เจออะไรดีๆเลย จนถึงตอนนี้
ปล กระทู้นี้เป็นเชิงระบายและใช้นามสมมุติเท่านั้น