รู้สึกว่า ยิ่งอายุมากขึ้น ก็ทนรับความหดหู่ไม่ได้ อย่างข่าวสงครามในอิสราเอล ปาเลสไตน์ ฉนวนกาซ่า นี่ ผมไม่กล้าดูเลย หดหู่ใจที่ชาวปาเลสสไตน์ต้องมาล้มตาย เด็กๆ ที่เคยวิ่งเล่นอย่างสนุกสนาน ต้องมาวิ่งหนีหลบระเบิดในซากปรักหักพัง
มีหนังหรือซีรี่ย์หลายเรื่องเลย ที่ผมดูค้างไว้ ไม่กล้าดูต่อจนจบ Squid Game นี่ ไม่กล้าดูเลย (แต่ก็อยากดูนะ แต่ทำใจไม่ได้อ่ะ)
เวลาดูหนังหรือซีรี่ย์พวกนี้ในเน็ตฟลิกซ์ แล้วเจอฉากตอนที่เรื่องราวกำลังไปได้สวย แต่พระเอกหรือนางเอกเริ่มไอ มีเลือด อันนี้เดาได้ว่า กำลังจะมีการพลัดพรากเกิดขึ้นในหนัง เศร้าแน่ๆ ผมก็จะปิด ไม่อยากดูต่อ
ผมรู้สึกว่า ตอนเราใกล้จะตาย สภาวะของจิตขณะใกล้ตาย สำคัญมาก ถ้าสภาวะจิดดี ก็น่าจะไปสู่สุคติ ถ้าสภาวะจิตไม่ดี ก็น่าจะไปเกิดในอบายภูมิ ที่มีแต่สภาวะทุกข์ทนทรมานนานแสนนานในขณะที่ยังมีความจำได้ว่าเคยเป็นใครมาก่อน อันนี้น่าหวาดเสียวและน่ากลัวสุดๆ คิดดูว่า ถ้าเรานอนไปแล้ว ตื่นมาท่ามกลางสถานที่ที่มีแต่สภาพโหดร้าย มีแต่การลงทัณฑ์ทรมาน เราต้องถูกลงโทษต่างๆ นาๆ ตายแล้วตายอีก ฟื้นมาก็ถูกทัณฑ์ทรมานแบบนั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า คงสยดสยองน่าดู
ดังนั้น เพื่อไม่ให้จิตสะสมภาพที่มีแต่ความโหดร้ายหดหู่ ดูแล้วทำให้จิตตก มั้ง ก็เลยพยายามหลีกเลี่ยงไม่ดูหนังหรือซีรี่ย์ หรือข่าวแบบนี้
และจะพยายามสะสมการทำความดีให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ ทำดีทุกหนทุกทางเท่าที่จะมีโอกาสจะทำได้ เพื่อสะสมความรู้สึกดีๆ ปลื้มปิติเวลานึกถึง จะได้มีโอกาสสูงที่ตอนใกล้ตาย จิตจะหวนนึกย้อนภาพจำดีๆ แบบนี้ ทำให้จิตเกิดปิติ แล้วไปสู่ภพภูมิที่ดี แทนที่จะไปนรกอบายภูมิที่มีแต่ความสยดสยองน่ากลัว
เค้าว่า การเกิดในนรก หรือเกิดเป็นเปรตที่มีแต่ความหิวโหยทุกข์ทรมาน จะเกิดแบบผุดขึ้นเป็นตัวเต็มวัยทันที ไม่ต้องไปเกิดเป็นตัวจิ๋วนอนรอในครรภ์มารดานานเป็นเดือนๆ ดังนั้น ก็จะยังทำให้จำได้ว่าเคยเป็นใครมาก่อน เหมือนลืมตาตื่นจากฝัน ถ้าตื่นในสถานที่ที่ดี มีแต่ความรื่นรมย์ ก็ดีไป แต่ถ้าตื่นในสถานที่ที่มีแต่ความโหดร้ายทารุณเจ็บปวดหิวโหยตลอดเวลา ก็น่ากลัวสุดๆ
มีใครเป็นอย่างผมบ้างครับ ยิ่งแก่ ยิ่งดูหนังที่มีตอนที่หดหู่ เศร้า สูญเสีย โหดร้าย หรือมีตอนจบแบบไม่ happy ending ไม่ได้
มีหนังหรือซีรี่ย์หลายเรื่องเลย ที่ผมดูค้างไว้ ไม่กล้าดูต่อจนจบ Squid Game นี่ ไม่กล้าดูเลย (แต่ก็อยากดูนะ แต่ทำใจไม่ได้อ่ะ)
เวลาดูหนังหรือซีรี่ย์พวกนี้ในเน็ตฟลิกซ์ แล้วเจอฉากตอนที่เรื่องราวกำลังไปได้สวย แต่พระเอกหรือนางเอกเริ่มไอ มีเลือด อันนี้เดาได้ว่า กำลังจะมีการพลัดพรากเกิดขึ้นในหนัง เศร้าแน่ๆ ผมก็จะปิด ไม่อยากดูต่อ
ผมรู้สึกว่า ตอนเราใกล้จะตาย สภาวะของจิตขณะใกล้ตาย สำคัญมาก ถ้าสภาวะจิดดี ก็น่าจะไปสู่สุคติ ถ้าสภาวะจิตไม่ดี ก็น่าจะไปเกิดในอบายภูมิ ที่มีแต่สภาวะทุกข์ทนทรมานนานแสนนานในขณะที่ยังมีความจำได้ว่าเคยเป็นใครมาก่อน อันนี้น่าหวาดเสียวและน่ากลัวสุดๆ คิดดูว่า ถ้าเรานอนไปแล้ว ตื่นมาท่ามกลางสถานที่ที่มีแต่สภาพโหดร้าย มีแต่การลงทัณฑ์ทรมาน เราต้องถูกลงโทษต่างๆ นาๆ ตายแล้วตายอีก ฟื้นมาก็ถูกทัณฑ์ทรมานแบบนั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า คงสยดสยองน่าดู
ดังนั้น เพื่อไม่ให้จิตสะสมภาพที่มีแต่ความโหดร้ายหดหู่ ดูแล้วทำให้จิตตก มั้ง ก็เลยพยายามหลีกเลี่ยงไม่ดูหนังหรือซีรี่ย์ หรือข่าวแบบนี้
และจะพยายามสะสมการทำความดีให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ ทำดีทุกหนทุกทางเท่าที่จะมีโอกาสจะทำได้ เพื่อสะสมความรู้สึกดีๆ ปลื้มปิติเวลานึกถึง จะได้มีโอกาสสูงที่ตอนใกล้ตาย จิตจะหวนนึกย้อนภาพจำดีๆ แบบนี้ ทำให้จิตเกิดปิติ แล้วไปสู่ภพภูมิที่ดี แทนที่จะไปนรกอบายภูมิที่มีแต่ความสยดสยองน่ากลัว
เค้าว่า การเกิดในนรก หรือเกิดเป็นเปรตที่มีแต่ความหิวโหยทุกข์ทรมาน จะเกิดแบบผุดขึ้นเป็นตัวเต็มวัยทันที ไม่ต้องไปเกิดเป็นตัวจิ๋วนอนรอในครรภ์มารดานานเป็นเดือนๆ ดังนั้น ก็จะยังทำให้จำได้ว่าเคยเป็นใครมาก่อน เหมือนลืมตาตื่นจากฝัน ถ้าตื่นในสถานที่ที่ดี มีแต่ความรื่นรมย์ ก็ดีไป แต่ถ้าตื่นในสถานที่ที่มีแต่ความโหดร้ายทารุณเจ็บปวดหิวโหยตลอดเวลา ก็น่ากลัวสุดๆ