ผมมีปัญหาเรื่องสุขภาพ จนเสียงาน// หลายปัจจัย หาหมอจนเหนื่อยใจ

ผมไม่แน่ใจว่า เกิดจากอะไร แต่มันทำให้ชีวิตผมเสียศูนย์ไปเลย
.
.
เมื่อต้นปีนี้ใน2568 ผม ออกกำลังกาย ประมาณหนึ่งไม่หนักมาก แต่ผมยังกินข้าวปกติ ไม่ได้ลดอาหารหรืออะไร
.
ผมไม่แน่ใจว่าลดอาหารแต่เมื่อไหร่ แต่ก็มีการกินน้อยลง เนื่องจากอยากลดน้ำหนัก
.
หลังเหตุการณ์แผ่นดินไหว ประมาณ ปลายเดือน มี.ค
หลังจบแผ่นดินไหว2-5 วันผม เหมือนเวียนหัวตาลายผิดปกติ เหมือนจะเป็นลม ไม่แน่ใจว่าเครียดไปเองไหมนะ แต่รู้สึกเป็นลมหมดแรง จริงๆ
.
.
.
ผมตื่นมาใน ร.พ. หมอบอกว่า ผมมีอาการ Panic กับ หายใจเร็ว และมีภาวะเครียด ผมก็เลยไม่ได้คิดอะไรมากมาย
.
และผมก็กลับไปใช้ชีวิตปกติและออกกำลังกายต่อ ผมรู้สึกว่า ลดน้ำหนักไม่ค่อยลง เลยอยากลดอีก
.
จนเกิดเหตุแพนิคอีกหลัง 2 อาทิตย์ที่พึ่งเป็นครั้งแรกที่ สิมิลัน
.
ผมได้ตัดสินใจไปหาหมอ​ ประมาณ 2 ครั้ง
ครั้งแรก ผมเล่าแต่เหตุการณ์ว่า เกิดจากหลังแผ่นดินไหว เขาก็วินิจฉัย ตามนั้น หู ตา คอ จมูก
.
ครั้งที่สอง ​เนื่องจากผมกินยาแล้วรู้ผิดปกติภายในอย่างชัดเจน ใจหวิว ใจสั่น โหวงๆ คลื่นไส้ กลัว (ยากดประสาทอะไรสักอย่าง) ผมเลยมาบอกหมอ แต่หมอแจ้งว่า ผมดูวิตกกังวลเกินเหตุ
.
สุดท้ายไปจบที่จิตแพทย์ เล่าอาการให้แค่ยาไม่ได้ให้คำวินิจฉัย ใดๆ แค่บอกว่าวิตกกังวล
.
ผมไม่ได้กินยา เพราะว่า ผมไม่ได้เครียดอะไร ผมว่าไม่ได้เป็นอะไรถึงขั้นนั้น
.
แต่สิ่งที่เกิดขึ้นคือ ช่วงนั้นผมหยุดออกกำลังกายไปสักพักแล้ว ผมดีขึ้น แต่ก็ไม่ได้กินยา จิตแพทย์ที่หมอให้มา
.
ผมพักได้ไม่นานก็กลับไปออกกำลังกายต่อ แล้วผมก็ใช้ชีวิตแบบนี้ไม่รู้ตัวเอง ผมลดอาหารการกินลงอีก ใจผมอยู่ที่การลดน้ำหนัก
.
แต่สุดท้าย ผมก็ใช้ชีวิตที่เหมือนคนใจหวิวตลอดเวลา เหมือนจะเป็นลม เข้าขั้นกินอะไรไม่ค่อยได้ แล้วก็ไปหาหมอ
.
หมอบอกเป็นท้องผูก 55555555 ผมนี้ร้องไห้ในใจ ผมไม่รู้จะบอกยังไง ผมเหมือนจะตายห่าแล้ว แต่ตรวจ​ อะไรเบื้องต้นก็ปกติ ความดัน น้ำตาล คลื่นหัวใจ ผมงงสิ่งที่เกิดขึ้นกับผมจริงๆ
.
พอกินยาแก้ท้องผูกของหมอไป ผมถ่าย แต่หลังถ่ายผมใจสั่น หน้ามืดตามัว เหมือนจะช็อค ผมทำไรไม่ถูก ผมไปซื้อเกลือแร่จิบ เพื่อให้ไป ร.พ ได้
.
หมอตรวจ แล้วแจ้งว่า พอถ่ายแล้วหมดแรงก็เลย ให้วิตามินบีรวม แล้วก็บอกว่า กินยาของจิตแพทย์ยัง ผมก็ตอบไปว่า ผมกินแล้วผมทำงานไม่ได้ (แต่ผมไม่ได้อยากกินผมคิดว่าผมปกติ)
.
หลังจากนั้นไม่นาน ผมตัดสินใจลาออกจากงานมาทบทวนชีวิต สิ่งที่เกิดขึ้น
ผมพึ่งรู้ตัวว่าใช้ชีวิตแบบ ไม่ดีเลย
​-กินอาหารไม่ถึง 2,000 เกือบ 6-7 เดือน
-ผมเครียด หรือเปล่า ยังไม่แน่ใจ
-สังคม กัดกินตัวเราไปเยอะ
-การไปหาหมอ อาจจะไม่ได้คำตอบที่ถูกต้องถ้าเรา ไม่แน่ใจในสิ่งที่เกิดขึ้นกับเรา

.
ผมเลิกอดอาหารพยายาม กินอาหารให้ปกติเหมือนที่เคยได้ ผลคือ กินไม่ได้ 555
ต้องกินอาหารอ่อน ไปจนถึงขั้นฝืนกินจนต้องกินยาช่วยย่อย ถ่ายเสร็จหน้ามืด ต้องจิบเกลือแร่ กินกล้วย ต่างๆนาๆ พยายามจะกินอาหารให้ได้สามมื้อ จิตใจและอะไรต่างๆไม่ค่อยปกติ
.
จนกระทั่งกินวิตามินบีมาเรื่อยๆ ก็ค่อยๆอยากอาหารมากขึ้น ปัจจุบัน กินได้ดีขี้น มากสุด 1600-1800 มั้งครับ จาก น้อยมากๆ น้อยแบบไม่ถึง 1500
.
​พอกินข้าวได้ปกติ อาการแต่ล่ะอย่างก็ค่อยทุเลาลงแต่ก็ทำให้เราไม่กล้าไปทำงานได้ 100% เพราะไม่รู้เกิดอะไรขึ้น
.
ปัจจุบันยังแก้อะไรไม่ได้ และยังทำได้แค่พยายามใช้ชีวิตให้ปกติ

ใครเคยประสบปัญหาแบบนี้ แก้ยังไง แล้วผ่านไปได้ไหม หรือ ผมควรทำยังไง ผมใช้ชีวิตลำบากมากและท้อแท้