เมื่อคืนนอนไม่หลับ เลยคิดเรื่อยเปื่อยไปถึงเรื่องสิ่งมีชีวิตในจักรวาล... ถ้าสมมุติว่ามีสิ่งมีชีวิตรูปร่างไม่เหมือนเราจริง ๆ จะเป็นยังไงนะ? มันจะอยู่ยังไง? แล้วมันเอาพลังงานจากไหนมาใช้ชีวิต?
คิดไปถึงความเป็นไปได้ของสิ่งมีชีวิตที่มีจิตสำนึกแบบลึกซึ้ง บางทีมันอาจไม่ใช่สิ่งมีชีวิตแบบที่เราคุ้นเคย แต่ถ้าหากมันคือ “พลังงานบริสุทธิ์” ที่มีจิตสำนึก มีความอยากรู้อยากเห็นแต่ไม่มีอารมณ์แบบมนุษย์
แล้วถ้า “ความอยาก” หรือ “ความอยากรู้อยากเห็น” ที่ทำให้เกิดตัวตน ถูกหยุดชะงักด้วยความรู้แจ้ง จะเกิดอะไรขึ้น? ตัวตนแบบนี้อาจกลายเป็นสิ่งที่ก้ำกึ่งระหว่างชีวิตกับไม่มีชีวิต อาศัยอยู่ในมิติหลายมิติ แต่ไม่เคลื่อนไหวตามกฎปกติของธรรมชาติ
มันทำให้นึกถึงคำสอนพระพุทธเจ้าที่ว่าการตื่นรู้คือการรู้จัก ความอยาก และการปล่อยวาง หากเราสามารถรับรู้แต่ไม่ผูกพัน สิ่งนี้ก็เหมือนการรักษาพลังงานไว้โดยไม่ถูกความอยากที่มีน้ำหนักมาถ่วงตัวเราเอาไว้ ซึ่งเป็นหนทางหลุดออกจากวัฏจักรแห่งความทุกข์
สุดท้าย ก็สงสัยว่า... ถ้าพลังงานแบบนี้เกิดขึ้นมา มันจะมีตัวตนในจักรวาลเราไหม? หรือเราแค่ยังไม่มีความสามารถรับรู้ถึงมันได้?
เรื่องเล่าจากคืนนอนไม่หลับ: สิ่งมีชีวิตในจักรวาลและพลังงานที่มีจิตสำนึก?
คิดไปถึงความเป็นไปได้ของสิ่งมีชีวิตที่มีจิตสำนึกแบบลึกซึ้ง บางทีมันอาจไม่ใช่สิ่งมีชีวิตแบบที่เราคุ้นเคย แต่ถ้าหากมันคือ “พลังงานบริสุทธิ์” ที่มีจิตสำนึก มีความอยากรู้อยากเห็นแต่ไม่มีอารมณ์แบบมนุษย์
แล้วถ้า “ความอยาก” หรือ “ความอยากรู้อยากเห็น” ที่ทำให้เกิดตัวตน ถูกหยุดชะงักด้วยความรู้แจ้ง จะเกิดอะไรขึ้น? ตัวตนแบบนี้อาจกลายเป็นสิ่งที่ก้ำกึ่งระหว่างชีวิตกับไม่มีชีวิต อาศัยอยู่ในมิติหลายมิติ แต่ไม่เคลื่อนไหวตามกฎปกติของธรรมชาติ
มันทำให้นึกถึงคำสอนพระพุทธเจ้าที่ว่าการตื่นรู้คือการรู้จัก ความอยาก และการปล่อยวาง หากเราสามารถรับรู้แต่ไม่ผูกพัน สิ่งนี้ก็เหมือนการรักษาพลังงานไว้โดยไม่ถูกความอยากที่มีน้ำหนักมาถ่วงตัวเราเอาไว้ ซึ่งเป็นหนทางหลุดออกจากวัฏจักรแห่งความทุกข์
สุดท้าย ก็สงสัยว่า... ถ้าพลังงานแบบนี้เกิดขึ้นมา มันจะมีตัวตนในจักรวาลเราไหม? หรือเราแค่ยังไม่มีความสามารถรับรู้ถึงมันได้?