ผมพี่คนโต ก่อสร้าเสียแมรวม3ล้านครับเอาบ้านไปเสร็จจเอาไปค้ำประกันกู้กับธนาคาติดอยู่2ล้าน ซึ่งท่านจากไปแล้ววครับท่านใช้การหนจากทางฌโลกด้วยเชือกครับเรืองจากแกกเป็นซึมเศร้าหลายๆอย่างผมครับ เพราะท่านเริ่มสร้างบ้านตอนช่วงโควิดหมุนเงินไม่ทันครับบวกกับ
พ่อ
ผมเขามีงานการที่ดีทำนะครับคือทนายความแต่เขาขกเลยครับตอนแม่ผมอยู่ช่วงก่อนเสียผมเริ่มมาสังเกตว่าเขาไม่ค่อยทำงานช่วงหลังโควิด(ณขนาดนั้นบ้านสร้างเสร็จแล้ววมีหนี้เรียบร้อยเเล้ว)เขาเอาแต่นอนกิน อไปกินเหล้า ขอตังแม่มีคนติดต่อมาก็ไม่รับคดีบอกไปติดต่อคนอื่นบ้างตนเองติดคดีบ้าง จนพอพอสักพักแม่ผมเริ่มเเปลกๆครับ เลยพาไปหาหมอ นั้นครับคือจุดที่รู้ว่าแม่เป็นซึมเศร้าซึ่งก็กินยารักษากันมาแต่คุณพ่อผมก็ยังเหมือนเดิมเหล้านอนไม่เอาอะไรจนแม่ผมเริ่มกินยาเพื่อลาโลกครับแต่ไม่เป็นผลสำเร็จ ต่อมาผมกับน้อช่วยทแม่ทุกอย่างครับเพราะกังวลมากๆขาดแม่ไม่ได้ ช่วยขายของ พูดคุยให้กำลังใจ ดื้อกันให้น้อยลงเก็เหมือนจะดีครับ แต่ที่เหมือนเดิมคือพ่อผมครับ (ที่ผมกับน้องรักแม่กังวลกันมากๆเพราะเเม่เลี้ยงพวกผมมาด้วยตนเองครับตั้งแต่1-10ขวบเงิน พ่อผมแทบบไม่ให้แม่เลยเนื่องจากพ่อผมมีสองเมียครับฝั่งนู้นเมียหลงวเดี๋ยวจะมาเล่าต่อนะว่าทำไมแม่ผมถึงกลายเป็นเมียน้อยแม่ผมสร้างค้าขายจนมีพ่อก็กับลับลับมาช่วยแม่ค้าขายครับ ใช่ว่าจะไม่มีดีเลยแต่)ก็ครับกาลเวลาเปลี่ยนคนตลอดจริงๆตามก่อนหน้านี้เลย พอตามที่เล่าเลยครั้งสองแม่ผมทำสำเร็จครับด้วยเชือกท่านจากไปเราเสียใจครับตอนนั้นผมกำลังจะจบม6พอดี+เรียนพรีดีกรีรามอยู่เลยไม่กังวลอะไรเรื่องค่าใช่จ่ายตัวผมครับแต่พอสักพักพ่อผดก็บอกผมว่าเดี๋ยวจบแล้ววช่วยพ่อส่งน้องด้วยนะน้องผมสองคนห่างกับผมคนละ1ปีครับซึ่งคือผมต้องส่น้องชายม6น้องมน้องสาวญาติช่วยส่งครับ คุณพ่อรับผิดชอบเรื่อค่าใช้กินอยู่ พอผมเริ่มทำงานส่งน้องไปสักพักพ่อเริ่มไม่ซื้อของกินเข้าบ้านเริ่มไม่หาตังมาใช้จ่ายในบ้านกลายเป็นผมสะส่วนใหญ่ครับที่หามาใช้จ่ายแต่เขาก็มีอยครับที่หมาใช้ใจ่ายในบ้าน จนผมส่งน้องผมจบม6ครับผมออกจากงานเนื่องจากการเรียนเสีครับทตั้งแต่ทำงานมันมีเวลาอ่ายนสน้อย+เหนื่อยครับงานผมด้วยความเป็นเด็กวุฒิม6ก็งานใช้แรงครับเลยตัดสินใจออกมาตั้งใจเรียนเนื่องจากน้องก็ส่งจบไปล่ะส่วนน้องกูกู้เรียนมหาลัยเองครับ ผมไม่ห้ามเนื่องจากอนาคตเขาถ้าไม่กู้วงจรน้องผมจะเป็นวนลูปอุบาทว์งี้ไปเรื้อยชั่งเรื่องน้องครับเขาได้ที่เรียนกู้เรียบร้อย ส่วนอีกคนญาติส่งกำลุงจะจบครับ ผมก็คุยล่ะ พ่อทนหน่อยนะผมรีบจบให้เรียนให้จบตอนนี้เลยมาตั้งใจเรียนอ่านเขียนครับเกรดแต่ล่ะวิชาก็ดีไม่ตกไม่ติดfหน่วยดิตเก็บได้ตามเป้า เเต่พอสักพักครับหลังช่วยผมออกจากงาสอบรวามแล้ววผ่านมาแค่3เดือนเขาเริ่มเอาอีกแล้วครับตัดพ้อ ว่าพวกผเรื่องงไม่เป็นเรื่องครับเช่นผมเตือนเรื่องเลิกเถอะเหล้าถ้ายังหาตังไม่พอแล้วเขาก็ด่าเรื่องไร้สาระมาอะครับแบบบเรื่องไม่เป็นเรื่องเลยหาว่าใช้เงินอะไรเยอะแยะะแต่ล่ะคนเกิดเยอะก็พอได้หากันมีลูกเยอะสองเมียมี6คนครับติดดู แล้ววคือพูดทำไว่าชูดกเยอะทั้งที่ก็ครับ ผมเหนื่อยมาครับกับบคำพูดการกระทำ ใช่ว่าผเอาแต่เกาะ้เขานะ ถึงผมจะอยู่บ้านแต่เงินผมไม่ขอครับหาเองปลูกผักขาย ช่วยงานญาติเขาก็ให้ตังขอแค่ค่าน้ำมันรถอาทิตย์2000เพื่อเติมน้ำมันไว้ส่งน้องๆเมียนู้นเขาไปเรียนนั้นแหละะผมเหนื่อยมากครับกับคำพูดเขา แม่ก็เลือกวิธีนั้นแล้ววอีกอย่างผมก็พยายามผลักตัวเองออกจากวงจรนี้ครับทำตลอดสอบตำรวจผมผ่านรอบข้อกาครับตกรอบร่างกายมปรเอาใหม่ ที่มาเขียนคือผแค่มาหคนาละระบคนระบายครับ เดี๋ยวก็จะลงสมัครสอบตำรวจอีกรอบล่ะครับ คุณพ่อยังเหมือนเดิมครับ แต่มีดีขึ้นคือหาเงินมาบ้างครับแต่ไม่เคยจะพอพวกผมข้าวกินที่บ้านประหยัดจนขนมของกินข้างนอกแถบบไม่ซื้อเลยครับถึงซื้อก็เงินตัวเองหาเองครับ ล่าสุดก็มาพูดเหมือนเดิม เหนื่อยจังมีลเยอะผมส่พูดสวนไปเเล้วใครใครหล่ะเขาเงียบครับยังมีอีกนะทั้งเรื่องหนี้ก็ไม่จ่ายครับปล่อยงั้นเขาทำงานเดือน1คดีเดียว000แบ่งงลูก6คนใชาตกมาถึงบ้านผมเดือน3000ต้องใช้ให้พอยิ่งเขาอยู่กินบ้านผมครับง่ายๆก็คือ3-4000ใช้จ่ายใน1เดือนครับบ้านผมเขาหาได้เท่านี้ เลยมาระบายครับอัดอั้นจริงๆทำไมคนเป็แม่ไม่คิดจะสร้างก่อนตัวก่อนสร้างชิวิตนึงขึ้นมาไม่คิดถึงอนาคตไรเลย ผมก็อยากออกจากวงจรอบาทๆนี้ตลอดครับเหนื่อยมากอยากออกไปมากๆแล้ววจริงแม่ชีวเสียแม่มา2ปีไม่เคยออกไปเที่ยงววกินดีๆปี1หนอะทำไชีวิตเด็คนพึ่ง20มันต้องเจออะไรขนาดนร้เลยหรอฝากสำหรับคนจะมีลูกนคจะมมแต่ใหม่ี้มีกำลังเลี้ยงด้วย ผมเหนื่อยจริงๆขอบคุณที่ฟังครับ
เหนื่อยกับพ่อแม่ที่มีลูกไม่คิด
พ่อ
ผมเขามีงานการที่ดีทำนะครับคือทนายความแต่เขาขกเลยครับตอนแม่ผมอยู่ช่วงก่อนเสียผมเริ่มมาสังเกตว่าเขาไม่ค่อยทำงานช่วงหลังโควิด(ณขนาดนั้นบ้านสร้างเสร็จแล้ววมีหนี้เรียบร้อยเเล้ว)เขาเอาแต่นอนกิน อไปกินเหล้า ขอตังแม่มีคนติดต่อมาก็ไม่รับคดีบอกไปติดต่อคนอื่นบ้างตนเองติดคดีบ้าง จนพอพอสักพักแม่ผมเริ่มเเปลกๆครับ เลยพาไปหาหมอ นั้นครับคือจุดที่รู้ว่าแม่เป็นซึมเศร้าซึ่งก็กินยารักษากันมาแต่คุณพ่อผมก็ยังเหมือนเดิมเหล้านอนไม่เอาอะไรจนแม่ผมเริ่มกินยาเพื่อลาโลกครับแต่ไม่เป็นผลสำเร็จ ต่อมาผมกับน้อช่วยทแม่ทุกอย่างครับเพราะกังวลมากๆขาดแม่ไม่ได้ ช่วยขายของ พูดคุยให้กำลังใจ ดื้อกันให้น้อยลงเก็เหมือนจะดีครับ แต่ที่เหมือนเดิมคือพ่อผมครับ (ที่ผมกับน้องรักแม่กังวลกันมากๆเพราะเเม่เลี้ยงพวกผมมาด้วยตนเองครับตั้งแต่1-10ขวบเงิน พ่อผมแทบบไม่ให้แม่เลยเนื่องจากพ่อผมมีสองเมียครับฝั่งนู้นเมียหลงวเดี๋ยวจะมาเล่าต่อนะว่าทำไมแม่ผมถึงกลายเป็นเมียน้อยแม่ผมสร้างค้าขายจนมีพ่อก็กับลับลับมาช่วยแม่ค้าขายครับ ใช่ว่าจะไม่มีดีเลยแต่)ก็ครับกาลเวลาเปลี่ยนคนตลอดจริงๆตามก่อนหน้านี้เลย พอตามที่เล่าเลยครั้งสองแม่ผมทำสำเร็จครับด้วยเชือกท่านจากไปเราเสียใจครับตอนนั้นผมกำลังจะจบม6พอดี+เรียนพรีดีกรีรามอยู่เลยไม่กังวลอะไรเรื่องค่าใช่จ่ายตัวผมครับแต่พอสักพักพ่อผดก็บอกผมว่าเดี๋ยวจบแล้ววช่วยพ่อส่งน้องด้วยนะน้องผมสองคนห่างกับผมคนละ1ปีครับซึ่งคือผมต้องส่น้องชายม6น้องมน้องสาวญาติช่วยส่งครับ คุณพ่อรับผิดชอบเรื่อค่าใช้กินอยู่ พอผมเริ่มทำงานส่งน้องไปสักพักพ่อเริ่มไม่ซื้อของกินเข้าบ้านเริ่มไม่หาตังมาใช้จ่ายในบ้านกลายเป็นผมสะส่วนใหญ่ครับที่หามาใช้จ่ายแต่เขาก็มีอยครับที่หมาใช้ใจ่ายในบ้าน จนผมส่งน้องผมจบม6ครับผมออกจากงานเนื่องจากการเรียนเสีครับทตั้งแต่ทำงานมันมีเวลาอ่ายนสน้อย+เหนื่อยครับงานผมด้วยความเป็นเด็กวุฒิม6ก็งานใช้แรงครับเลยตัดสินใจออกมาตั้งใจเรียนเนื่องจากน้องก็ส่งจบไปล่ะส่วนน้องกูกู้เรียนมหาลัยเองครับ ผมไม่ห้ามเนื่องจากอนาคตเขาถ้าไม่กู้วงจรน้องผมจะเป็นวนลูปอุบาทว์งี้ไปเรื้อยชั่งเรื่องน้องครับเขาได้ที่เรียนกู้เรียบร้อย ส่วนอีกคนญาติส่งกำลุงจะจบครับ ผมก็คุยล่ะ พ่อทนหน่อยนะผมรีบจบให้เรียนให้จบตอนนี้เลยมาตั้งใจเรียนอ่านเขียนครับเกรดแต่ล่ะวิชาก็ดีไม่ตกไม่ติดfหน่วยดิตเก็บได้ตามเป้า เเต่พอสักพักครับหลังช่วยผมออกจากงาสอบรวามแล้ววผ่านมาแค่3เดือนเขาเริ่มเอาอีกแล้วครับตัดพ้อ ว่าพวกผเรื่องงไม่เป็นเรื่องครับเช่นผมเตือนเรื่องเลิกเถอะเหล้าถ้ายังหาตังไม่พอแล้วเขาก็ด่าเรื่องไร้สาระมาอะครับแบบบเรื่องไม่เป็นเรื่องเลยหาว่าใช้เงินอะไรเยอะแยะะแต่ล่ะคนเกิดเยอะก็พอได้หากันมีลูกเยอะสองเมียมี6คนครับติดดู แล้ววคือพูดทำไว่าชูดกเยอะทั้งที่ก็ครับ ผมเหนื่อยมาครับกับบคำพูดการกระทำ ใช่ว่าผเอาแต่เกาะ้เขานะ ถึงผมจะอยู่บ้านแต่เงินผมไม่ขอครับหาเองปลูกผักขาย ช่วยงานญาติเขาก็ให้ตังขอแค่ค่าน้ำมันรถอาทิตย์2000เพื่อเติมน้ำมันไว้ส่งน้องๆเมียนู้นเขาไปเรียนนั้นแหละะผมเหนื่อยมากครับกับคำพูดเขา แม่ก็เลือกวิธีนั้นแล้ววอีกอย่างผมก็พยายามผลักตัวเองออกจากวงจรนี้ครับทำตลอดสอบตำรวจผมผ่านรอบข้อกาครับตกรอบร่างกายมปรเอาใหม่ ที่มาเขียนคือผแค่มาหคนาละระบคนระบายครับ เดี๋ยวก็จะลงสมัครสอบตำรวจอีกรอบล่ะครับ คุณพ่อยังเหมือนเดิมครับ แต่มีดีขึ้นคือหาเงินมาบ้างครับแต่ไม่เคยจะพอพวกผมข้าวกินที่บ้านประหยัดจนขนมของกินข้างนอกแถบบไม่ซื้อเลยครับถึงซื้อก็เงินตัวเองหาเองครับ ล่าสุดก็มาพูดเหมือนเดิม เหนื่อยจังมีลเยอะผมส่พูดสวนไปเเล้วใครใครหล่ะเขาเงียบครับยังมีอีกนะทั้งเรื่องหนี้ก็ไม่จ่ายครับปล่อยงั้นเขาทำงานเดือน1คดีเดียว000แบ่งงลูก6คนใชาตกมาถึงบ้านผมเดือน3000ต้องใช้ให้พอยิ่งเขาอยู่กินบ้านผมครับง่ายๆก็คือ3-4000ใช้จ่ายใน1เดือนครับบ้านผมเขาหาได้เท่านี้ เลยมาระบายครับอัดอั้นจริงๆทำไมคนเป็แม่ไม่คิดจะสร้างก่อนตัวก่อนสร้างชิวิตนึงขึ้นมาไม่คิดถึงอนาคตไรเลย ผมก็อยากออกจากวงจรอบาทๆนี้ตลอดครับเหนื่อยมากอยากออกไปมากๆแล้ววจริงแม่ชีวเสียแม่มา2ปีไม่เคยออกไปเที่ยงววกินดีๆปี1หนอะทำไชีวิตเด็คนพึ่ง20มันต้องเจออะไรขนาดนร้เลยหรอฝากสำหรับคนจะมีลูกนคจะมมแต่ใหม่ี้มีกำลังเลี้ยงด้วย ผมเหนื่อยจริงๆขอบคุณที่ฟังครับ