คนในบ้านของเราบอกให้มาอยู่บ้าน เราเลือกที่จะไปทำงานกับแฟนและครอบครัวแฟน ซึ่งถ้าเราหละบไปหาครอบครัว เราก็โดนแรงกดดันจากทุกคน เรามีปม และเคยคิดจะตายเพราะครอบครัวทำร้ายทั้งจิตใจทั้งอะไรต่ออะไร แต่เขาไม่ได้บังคับนะคะ เขาบอกให้กลับมาอยู่บ้าน น่าจะเพราะเรื่องชายแดนไทย-กัมพูชา แต่สตเราไม่อยากกลับไปเลย มันกลายเป็นว่าครอบครัวเราคือคนต่างหน้าที่ไม่รู้จักไปแล้ว เพราะเขาไม่เคยทำดีอะไรกับเราเลย เอาแต่เปรียบเทียบนั่นนี่ เราทำงาน บอกเราบ้า อย่างงี้ทำไงคะ งานเราที่ทำกับครอบครัวแฟนมันดีและมั่นคงมากๆอยู่แล้ว เชารู้ว่าเราอยู่กับแฟน  แต่เรากลัวว่าเขาจะบังคับเรากลับไปแล้วแฟนเราจะให้ไป แฟนดราเป็นคนที่ เวลาเราไปไหนไกล แฟนจะบอกเลิกทันที เราก็งงว่าทำไม บ้านเรากับแฟนก็ไม่ได้ไกลกันนะคะ แถมที่บ้านก็ไม่ได้เกลียดแฟนสักคน ขอแค่ไปกันรอดมีงานทำไม่ต้องมาขอเงินใครอีกแล้ว แบบนี้มันดีต่อเรามาก เพราะถ้าเรากลับเราก็เหมือนโดนขังให้อยู่แต่ในห้อง ไม่มีข้าวน้ำให้กิน เราคิดแบบนี้ มันดีแล้วใช่ไหมคะ