คือผมได้คบกับเเฟนมาเกือบจะ2ปีเเล้วบ้านอยุ่ใกล้กันไปหากันทุกวัน3เดือนเเรกมันดีทุกอย่างพอหลัง6เดือนมันเริ่มจะทะเลาะกันเเต่ไม่มากพอมันมาปีกว่า
เเฟนก็เเอบไปคุยกับคนอื่นมันจับได้4ครั้งไอเราก็รักมากก็เลยไม่ได้อะไรเราก็อยุ่ด้วยกันมาเราเข้าวิทลัยคยล่ะ
วิทลัยผมก็ไปเรียนทางของผมเเฟนก็ไปเรียนทางของเค้าเเรกๆมันก็ยังไม่ค่อยดีเราก็เป็นคนคิดมากกลัวใครจะมาจีบเเฟนมันก็ทะเลาะกันบ้างเเต่ไม่ถึงกับเลิกเเฟนผมก็ตามเพื่อนโดดเรียนจนมันไม่มีเวลาเรียนไแเราก็ด้วยความอยากให้เค้าได้ดีเลยตามกลับมาเรียนโดดไปไหนก็ตามกลับเเต่บ้างทีเราก็ไม่ได้ตามจนทำเเบบนี้จนเราขาดเวลาเรียนเราก็ทำใจขอเเค่เค้าได้ดีเราก็พอใจเเล้วผมเป็นคนรักเดี่ยวมากโคตรรักเลยคนนี้ตามใจตลอดอยากกินไรก็เลี้ยงจนมาถึงวันที่เเฟนได้ออกจาก
วิทลัยเเล้วได้ไปเรียนต่อวิทลัยอื่นผมเป็นคนพาไปสมัครผมก็อยากจะเรียนด้วยเเต่ตอนนั้นไม่มีตังที่จะเรียนเเฟนผมได้เรียนเเรกๆมันก็ดีพอมันมาช่วงที่เเฟนได้ทำโครงงานวิทลัยเเรกๆมันเลิก2-3ทุ่มเเล้วมันก็พาไป5ทุ่มเทียงคืนจนผมได้ทะเลาะกับเเฟนเพราะเรื่องที่ผมคิดมากว่าทำไมเลิกช้าจังมันจะมีเวลานอนไหมผมถามๆจนเเฟนผมขอเลิกผมเป็นคนที่ไม่ยอมเลิกถ้าเรื่ิองเล็กๆยกเว้นเรื่องนอกใจใช่ครับพอผมห่างกับเเฟนได้7วันเเฟนผมมีคนใหม่ผมไม่ยอมครับเพราะตอนเเรกบอกว่าเเค่ห่างผมด่าเเฟนเเรงมากผมยอมรับจนผมทำไรไม่ถูกกับชีวิต
ผมเป็นคนพยายามจะคุยให้เข้าใจกันเเต่เเฟนผมเลือกที่จะไม่คุยไม่พูดผมก็ตกลงกันว่านั้นผมจะจีบใหม่ผมทำตอนเช้าเพราะผมรับไม่ได้เค้าก็บอกจะเลิกให้เเต่ไม่ใช่ตอนนี้ผมก็โอเครจนถึงตอนเย็นผมได้ทักไปหาคนคุยใหม่ของเเฟนผมถอยให้เเล้วมันย้ำว่าถ้าผมดีจริงผู้หญิงคงไม่ทิ้งตอนนั้นผมไม่ยอมผมก็ด่ากลับจนได้นัดกันมาตัวๆพอมาถึงฝั่งนู้นกับพาพวกมา10กว่าคนผมาเเค่3คนเพื่อนผผู้ชาย1เเล้วก็น้องสาวผตอนไปเค้าพาไปที่หนึ่งมันเป็นซอยพอถึงทีมันก็มารุมกระทืบผมหาว่าผมไปด่าผู้หญิงอันนี้ก็จริงที่ผมด่าเเต่ที่ผมด่าเพราะผู้หญิงเป็นคนไม่ชอบคุยเลือกที่จะหนีตอนนั้นผมโดนรุมหัวเเตกสภาพไม่น่าดูดีที่น้องสาวที่มาไม่โดนมันทืบเเค่ผมจนได้ส่งรูปให้เเฟนดูว่านี้หรอพวกรุ่นพี่ที่เเฟนเอาเเต่ปกป้องผมไม่ไหวตอนนั้นผมเสียใจมากรับไม่ได้สงสารเเม่สงสารพ่อที่ต้องพาผมไปโรงบาลวันต่อมาผมไดทักหาเเฟนผมตอนนั้นก็ยังเสียใจเเล้วก็เจ็บใจมากที่โดนเเฟนบอกจะมาหาผมมาดูอาการผมดีใจมากผมชื้อของกินอะไรมากเยอะจนผมลืมไปเลยว่าผมเคยโดนอะไรมาผมรอเค้ามาหาเเต่สุดท้ายเเฟนก็ไม่มาของที่ชื้อก็กินเองทั่งน้ำตาวันต่อมาผมได้ทักหาเเฟนผมให้อภัยเเฟนไม่โกรธเลยเเถมให้อภัยรุ่นพี่ที่วิทลัยเดี่ยวกับเเฟนที่มากนะทืบผมอีกตอนค่ำผมรอเเฟนนานมากจนผมอยสกออกไปเที่ยวรอเเฟนผมไปเที่ยวที่หนึ่งมันเป็นหาดผมถึงผมเจอ
เเฟนกำลังอยุ่กับคนคุยใหม่ผมล้มทั้งยืนผมเจอเข้าไปหาผมร้องทั้งน้ำตาอายมากเเต่มันทำไรไม่ได้เเฟนบอกให้ไปคุยกับที่บ้านผมใช่ครับผมรอจนเเฟนได้มาบ้านเราคุยกันตกลงกันว่าเเฟนจะเลิกให้ผมก็ดีใจมากผมหายโกรธเเฟนเเบบลืมไปเลยว่าเค้าเคยทำไรให้มันก็เหมือนจะดีนะครับอยุ่มาได้เกือบเดือนผมจับได้ว่าเเฟนเเอบไปคุยกับคนคุยเก่าที่เคยมีเรื่องผมรับได้เค้าก็มาขอโทษร้องไห้ผมก็ให้อภัยเค้าเเล้วมันก็ผ่านมาได้5-6วันเเฟนผมได้เเอบไปคุยกับคนใหม่รุ่นพี่ในวิทลัยผมรู้ผมเป็นคนขี้สังเกตผมเลยถามเค้าตรงๆเเต่เค้าก็ไม่ยอมรับจนผมจี้จนได้คำตอบใช่ครับมีคนคุยใหม่เเต่ไม่บอกใครผมรับไม่ได้ผมให้อภัยเค้ามามากผมเลยเลือกที่จะปล่อยว่างผมก็ไม่ใช่คนดีอะไรเเต่ผมไม่เคยนอกใจเเฟนผมมีข้แเสียเเค่เรื่องนอนกับไม่ตรงเวลาเเต่มันก็ไม่ได้น่าเกียดขนาดนั้นผมตามใจเเฟนมากผมไม่เคยรักใครจนลืมตัวเองก็ต่อไปนี้ผมก็คงอยุ่คนเดี่ยวปล่อยให้เเฟนได้
อยู่กับคนใหม่เค้านี้คือความรักที่เราหวังดีเเต่เราหวังผิดคนคิดว่าเค้าจะเปลี่ยนให้เราได้เเต่สุดท้ายมันก็เเค่สิ่งที่เราคิดจบครับความสัมพันธ์นี้
ประสบการณ์ความรัก
เเฟนก็เเอบไปคุยกับคนอื่นมันจับได้4ครั้งไอเราก็รักมากก็เลยไม่ได้อะไรเราก็อยุ่ด้วยกันมาเราเข้าวิทลัยคยล่ะ
วิทลัยผมก็ไปเรียนทางของผมเเฟนก็ไปเรียนทางของเค้าเเรกๆมันก็ยังไม่ค่อยดีเราก็เป็นคนคิดมากกลัวใครจะมาจีบเเฟนมันก็ทะเลาะกันบ้างเเต่ไม่ถึงกับเลิกเเฟนผมก็ตามเพื่อนโดดเรียนจนมันไม่มีเวลาเรียนไแเราก็ด้วยความอยากให้เค้าได้ดีเลยตามกลับมาเรียนโดดไปไหนก็ตามกลับเเต่บ้างทีเราก็ไม่ได้ตามจนทำเเบบนี้จนเราขาดเวลาเรียนเราก็ทำใจขอเเค่เค้าได้ดีเราก็พอใจเเล้วผมเป็นคนรักเดี่ยวมากโคตรรักเลยคนนี้ตามใจตลอดอยากกินไรก็เลี้ยงจนมาถึงวันที่เเฟนได้ออกจาก
วิทลัยเเล้วได้ไปเรียนต่อวิทลัยอื่นผมเป็นคนพาไปสมัครผมก็อยากจะเรียนด้วยเเต่ตอนนั้นไม่มีตังที่จะเรียนเเฟนผมได้เรียนเเรกๆมันก็ดีพอมันมาช่วงที่เเฟนได้ทำโครงงานวิทลัยเเรกๆมันเลิก2-3ทุ่มเเล้วมันก็พาไป5ทุ่มเทียงคืนจนผมได้ทะเลาะกับเเฟนเพราะเรื่องที่ผมคิดมากว่าทำไมเลิกช้าจังมันจะมีเวลานอนไหมผมถามๆจนเเฟนผมขอเลิกผมเป็นคนที่ไม่ยอมเลิกถ้าเรื่ิองเล็กๆยกเว้นเรื่องนอกใจใช่ครับพอผมห่างกับเเฟนได้7วันเเฟนผมมีคนใหม่ผมไม่ยอมครับเพราะตอนเเรกบอกว่าเเค่ห่างผมด่าเเฟนเเรงมากผมยอมรับจนผมทำไรไม่ถูกกับชีวิต
ผมเป็นคนพยายามจะคุยให้เข้าใจกันเเต่เเฟนผมเลือกที่จะไม่คุยไม่พูดผมก็ตกลงกันว่านั้นผมจะจีบใหม่ผมทำตอนเช้าเพราะผมรับไม่ได้เค้าก็บอกจะเลิกให้เเต่ไม่ใช่ตอนนี้ผมก็โอเครจนถึงตอนเย็นผมได้ทักไปหาคนคุยใหม่ของเเฟนผมถอยให้เเล้วมันย้ำว่าถ้าผมดีจริงผู้หญิงคงไม่ทิ้งตอนนั้นผมไม่ยอมผมก็ด่ากลับจนได้นัดกันมาตัวๆพอมาถึงฝั่งนู้นกับพาพวกมา10กว่าคนผมาเเค่3คนเพื่อนผผู้ชาย1เเล้วก็น้องสาวผตอนไปเค้าพาไปที่หนึ่งมันเป็นซอยพอถึงทีมันก็มารุมกระทืบผมหาว่าผมไปด่าผู้หญิงอันนี้ก็จริงที่ผมด่าเเต่ที่ผมด่าเพราะผู้หญิงเป็นคนไม่ชอบคุยเลือกที่จะหนีตอนนั้นผมโดนรุมหัวเเตกสภาพไม่น่าดูดีที่น้องสาวที่มาไม่โดนมันทืบเเค่ผมจนได้ส่งรูปให้เเฟนดูว่านี้หรอพวกรุ่นพี่ที่เเฟนเอาเเต่ปกป้องผมไม่ไหวตอนนั้นผมเสียใจมากรับไม่ได้สงสารเเม่สงสารพ่อที่ต้องพาผมไปโรงบาลวันต่อมาผมไดทักหาเเฟนผมตอนนั้นก็ยังเสียใจเเล้วก็เจ็บใจมากที่โดนเเฟนบอกจะมาหาผมมาดูอาการผมดีใจมากผมชื้อของกินอะไรมากเยอะจนผมลืมไปเลยว่าผมเคยโดนอะไรมาผมรอเค้ามาหาเเต่สุดท้ายเเฟนก็ไม่มาของที่ชื้อก็กินเองทั่งน้ำตาวันต่อมาผมได้ทักหาเเฟนผมให้อภัยเเฟนไม่โกรธเลยเเถมให้อภัยรุ่นพี่ที่วิทลัยเดี่ยวกับเเฟนที่มากนะทืบผมอีกตอนค่ำผมรอเเฟนนานมากจนผมอยสกออกไปเที่ยวรอเเฟนผมไปเที่ยวที่หนึ่งมันเป็นหาดผมถึงผมเจอ
เเฟนกำลังอยุ่กับคนคุยใหม่ผมล้มทั้งยืนผมเจอเข้าไปหาผมร้องทั้งน้ำตาอายมากเเต่มันทำไรไม่ได้เเฟนบอกให้ไปคุยกับที่บ้านผมใช่ครับผมรอจนเเฟนได้มาบ้านเราคุยกันตกลงกันว่าเเฟนจะเลิกให้ผมก็ดีใจมากผมหายโกรธเเฟนเเบบลืมไปเลยว่าเค้าเคยทำไรให้มันก็เหมือนจะดีนะครับอยุ่มาได้เกือบเดือนผมจับได้ว่าเเฟนเเอบไปคุยกับคนคุยเก่าที่เคยมีเรื่องผมรับได้เค้าก็มาขอโทษร้องไห้ผมก็ให้อภัยเค้าเเล้วมันก็ผ่านมาได้5-6วันเเฟนผมได้เเอบไปคุยกับคนใหม่รุ่นพี่ในวิทลัยผมรู้ผมเป็นคนขี้สังเกตผมเลยถามเค้าตรงๆเเต่เค้าก็ไม่ยอมรับจนผมจี้จนได้คำตอบใช่ครับมีคนคุยใหม่เเต่ไม่บอกใครผมรับไม่ได้ผมให้อภัยเค้ามามากผมเลยเลือกที่จะปล่อยว่างผมก็ไม่ใช่คนดีอะไรเเต่ผมไม่เคยนอกใจเเฟนผมมีข้แเสียเเค่เรื่องนอนกับไม่ตรงเวลาเเต่มันก็ไม่ได้น่าเกียดขนาดนั้นผมตามใจเเฟนมากผมไม่เคยรักใครจนลืมตัวเองก็ต่อไปนี้ผมก็คงอยุ่คนเดี่ยวปล่อยให้เเฟนได้
อยู่กับคนใหม่เค้านี้คือความรักที่เราหวังดีเเต่เราหวังผิดคนคิดว่าเค้าจะเปลี่ยนให้เราได้เเต่สุดท้ายมันก็เเค่สิ่งที่เราคิดจบครับความสัมพันธ์นี้