เรื่องเปิดฉากด้วยมหาพายุไต้ฝุ่นไห่เยี่ยนถล่มฟิลิปปินส์ บ้านเรือนพังทลายเสียหาย
ผู้คนล้มตายจำนวนมาก ที่ไม่มีที่อยู่อาศัยยิ่งนับไม่ถ้วน



ขยายความพายุลูกนี้นิดนึงครับ...พายุไต้ฝุ่นไห่เยี่ยนซึ่งเป็น พายุลูกที่ 30 ของฤดูพายุไต้ฝุ่นแปซิฟิกปี 2013 นั้น
ได้เข้าถล่มฟิลิปปินส์ ได้สร้างความเสียหายเป็นอย่างมากทางตอนกลางของประเทศฟิลิปปินส์
โดยเฉพาะอย่างยิ่งบนเกาะซามาร์และเลย์เต ทางการได้คาดการไว้ว่ามีผู้เสียชีวิตในเมืองตักโลบันอย่างเดียว
ประมาณอย่างน้อย 10,000 คน ตามที่สหประชาชาติรายงานว่าราว 11 ล้านคนได้รับผลกระทบและอีกจำนวนมากไร้ที่อยู่อาศัย..
ซึ่งนี่ก็ครบรอบ 12 ปีของเหตุการณ์ดังกล่าว



มิเกล (แดเนียล พาดิลลา) ชายหนุ่มที่ได้รับผลกระทบจากภัยพิบัตินี้เช่นกัน
รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาก่อนจะพบว่าบ้านของเขาถูกพายุพัดถล่มไปหมดแล้ว เขาเดินไปทั่วเพื่อตามหาแม่ของเขา (นอร์มา)
และแอนเดรีย แฟนสาว ท่ามกลางความโกลาหลวุ่นวายของเกาะที่ถูกถล่ม ความวุ่นวายต่างๆ ก็เกิดขึ้นตามมา



โครงเรื่องคร่าวๆ มีเท่านี้ครับ แต่หนังเรื่องนี้ได้จับให้ตัวละครหลักทั้ง 3 ว่าจะสามารถผ่านช่วงเวลาวิกฤตินี้ได้อย่างไร
อ่านถึงตรงนี้หลายท่านคิดว่าต้องเป็นหนังดราม่าน้ำตาซึมแน่ๆ แต่บอกเลยครับว่า ไม่ใช่และไม่ได้ใกล้เคียงเลย
นี่คือภาพยนตร์แนวภัยพิบัติที่ผสมผสานองค์ประกอบที่เสียดสีสังคมและความเป็นแฟนตาซีเหนือจริงเข้าด้วยกัน (งงเข้าไปใหญ่!!)



และด้วยความมึนงงเหมือนความฝันนี่ล่ะครับ คือบรรยากาศของหนังที่ตั้งใจให้เราตามติดชีวิตของคนทั้ง 3
ว่าจะทำอย่างไรต่อไปกับชีวิตนับจากนี้ดี



พวกเขาเดินตามซากปรักหักพัง ฟังเสียงประกาศจากลำโพงเกี่ยวกับพายุลูกที่สองที่กำลังจะเข้ามา
และถูกกดดันจากการกระทำของคนแปลกหน้าซึ่งกลายเป็นสิ่งที่เอาแน่เอานอนไม่ได้มากขึ้นเรื่อยๆ
ความรู้สึกหวาดกลัว สับสนนั้นทำให้คนสติหลุดไปได้ง่ายๆ



มิเกล พระเอกของเรื่องเป็นเหมือนตัวแทนของคนปกติธรรมดา ที่ไตร่ตรองและคิดทุกอย่างตามเหตุและผล
แต่บางครั้งก็ดูเอื่อยเฉื่อยเกินไปนิด.. แม่ของพระเอก เหมือนยังติดอยู่กับอดีตจนไม่สามารถแยกแยะสิ่งที่ควรทำก่อนหลังได้ ..
ขณะที่แฟนพระเอกนี่ ตอนแรกก็เป็นสาวห้าวพร้อมลุยช่วยให้พระเอกเอาตัวรอดได้ แต่ตอนหลังนี่หลุดโลกไปแบบกู่ไม่กลับล่ะ....



อ่อ แนะนำนางเอกเรื่องนี้กันหน่อย แอนเดรีย แฟนของพระเอกนี่
ชีวิตจริงเธอคือ 1 ในเมมเบอร์ของ MNL48 กลุ่มไอดอลหญิงจากกรุงมะนิลา เลยนะครับ
ชื่อจริงว่า Francinne Roy Rifol เรียกสั้นๆว่า Rans นี่คือการแสดงหนังเรื่องที่ 3 ในชีวิตของเธอ
ทุ่มเทสุดตัวแบบไม่ห่วงสวยเลยทีเดียวล่ะ



Whether the Weather is Fine ภาพยนตร์ฟิลิปปินส์เรื่องนี้ถือเป็นหนังที่ทดสอบจิตใจของตัวเรา
หากว่าเป็นเราเองในห้วงเวลาเช่นนั้นเราจะทำอย่างไรต่อไป
ไม่ว่าสภาพอากาศจะดีหรือไม่ ถึงแดดจะส่องแสงสดใส แต่ถ้าภายในใจเรายังร้องไห้ ...
การจะก้าวเดินไปข้างหน้าได้สักก้าว..มันก็ช่างยากยิ่งนัก...จริงๆ..


เพราะหนังมันฝังใจ


=== ทิ้งท้ายครับ หนังที่ดีสำหรับตัวเรา แน่นอนว่าอาจจะไม่ได้ดีและไม่ได้ถูกใจสำหรับใคร
ซึ่งอยู่ที่ความชอบของแต่ละบุคคล ภาพยนตร์ก็เหมือนอาหารล่ะครับ อยู่ที่เราเลือกที่จะอยากชิมรสชาติแบบไหนเท่านั้นเอง ===