คือ ผมทะเลาะกับเพื่อนเพราะมันบอกผมว่าผมขับรถไม่ดี สอบใบขับขี่มาได้ไง ไปเบียดเลนเขาทำไม ขับรถ***ไรเนี่ย
เรื่องมาจากที่เมื่อวาน ตอนพักเที่ยง มันเป็นช่วงที่รถเยอะมากครับใน ม เพราะนักศึกษาพากันออกมากินข้าว แล้วพึ่งเรียนเสร็จกัน พวกผมก็จะไปกินข้าวกัน
ผมจะไปไหนมาไหนกับเพื่อนคนนี้ตลอด เอารถไปคันเดียว เพราะอยู่หอด้วยกันอยู่ห้องเดียวกัน แล้วผมก็จะบอกมันว่า ขับเลยนะ แต่ส่วนใหญ่มันจะไม่ขับแล้วก็ให้ผมขับ พอกำลังออกจากคณะ ผมพูดแล้วว่าวันนี้รถเยอะจังจะออก ขวาไง มันบอกก็ออกไปเลย ผมก็ค่อยๆขับไปจนถึงทางออก ประตู ม พอเลี้ยวออกจากประตูถนนมันแคบเพราะมีแค่ 2 เลนละก็มีรถทั้ง 2 เลน ประจวบกับตอนออกมามีนักศึกษาออกมาเยอะพอสมควรผมก็ขับตามคันหน้าไป พอเลี้ยวเสร็จก็มี ผู้หญิงคันด้านหลัง ทางริมถนนร้องกรี้ดเพราะจะลงข้างทาง แต่ตอนนั้นผมขี่อยู่แถบเส้นแบ่งเลนถนน พอผ่านไปสักพักเพื่อนมันก็พูดขึ้นว่า “ไปเบียดเขาทำไม เขาเกือบลงข้างทาง สอบใบขับขี่มาได้ไง” แต่ผมรู้สึกว่าตอนนั้นผมอยู่กลางถนนเลยนะแต่เขาอยู่ริมเพราะผมเห็นตอนกำลังเลี้ยว
ความรู้สึกที่เขามาในหัวตอนนั้นคือ
1.ผมอยู่เกือบกลางถนนผมจะไปเบียดเขาได้ไง
2.ผมขอให้เขาขับแล้วแต่ไม่ยอมขับให้
3.ตอนไปทำใบขับขี่ผมพึ่งขี่(ทำที่โรงเรียนสอนขับรถ) มอไซค์ได้ 1 อาทิตย์โดยที่ไม่ออกถนนใหญ่เลย แล้วเขาก็เป็นคนมารับพาไปที่ รร. ทั้งวันอบรมทั้งวันสอบ เอาตรงๆปะวันสอบยื่นขาเดียวผมยังเกือบลมเลย ทรงตัวก็แทบไม่รอด เอาง่ายๆคือขับไม่แข็ง ทั้งที่เขาขับรถก่อนผมมา เกือบปี
ผมก็เถียงไปตอนอยู่ร้านข้าวว่า ก็ขอให้ขับให้แล้วทำไมไม่ขับ ก็บอกอยู่ว่ารถเยอะ เขาก็เฉย พอกินเสร็จกลับหอผมเลือกที่จะไม่อยู่ในห้องด้วยละหนีออกมาอยู่ข้างนอกคนเดียว ไม่ตอบแชท(ที่ทักมาเพราะบอกว่าจะเข้ามากี่โมง ฝากซื้อนำ้หน่อย) ไม่รับสาย จนแม่ถามว่าทะเลาะกันหรอทำไมมาคนเดียว ปกติไม่เห็นแยกกัน ผมก็ได้แต่ตอบไปว่าไม่มีไรหนีมาดูหนังเฉยๆ ทั้งที่ในใจตอนนั้นมีหลายความรู้สึก
แต่พอถึงตอนเย็นผมเลือกที่จะกลับไปนอนหอ แล้วพอเขากลับห้องมาเขาก็มาบอกว่า“โกรธเพราะบอกว่าขับรถไม่ดีเนี้ยนะโคตรปัญญาอ่อนเลย อย่าบ้าได้ป่าว กูติก็ไปปรับ”
ผมก็เลยบอกไปว่าก็ขอให้ขับให้แล้วไง ก็บอกว่าขับไม่แข็งทำไมยังให้ขับ
จนถึงตอนเช้าเขาก็ไม่คุยกับผมผมเลยเลือกที่จะเงียบ จนถึงตอนไปเรียนเขาก็หยิบกุญแจรถละขับไปเรียนเองคนละคัน ผมเลยคิดว่าเขาน่าจะไม่อยากคุยกะผมละล่ะ
ปรึกปัญหาทะเลาะกับเพื่อนครับ
เรื่องมาจากที่เมื่อวาน ตอนพักเที่ยง มันเป็นช่วงที่รถเยอะมากครับใน ม เพราะนักศึกษาพากันออกมากินข้าว แล้วพึ่งเรียนเสร็จกัน พวกผมก็จะไปกินข้าวกัน
ผมจะไปไหนมาไหนกับเพื่อนคนนี้ตลอด เอารถไปคันเดียว เพราะอยู่หอด้วยกันอยู่ห้องเดียวกัน แล้วผมก็จะบอกมันว่า ขับเลยนะ แต่ส่วนใหญ่มันจะไม่ขับแล้วก็ให้ผมขับ พอกำลังออกจากคณะ ผมพูดแล้วว่าวันนี้รถเยอะจังจะออก ขวาไง มันบอกก็ออกไปเลย ผมก็ค่อยๆขับไปจนถึงทางออก ประตู ม พอเลี้ยวออกจากประตูถนนมันแคบเพราะมีแค่ 2 เลนละก็มีรถทั้ง 2 เลน ประจวบกับตอนออกมามีนักศึกษาออกมาเยอะพอสมควรผมก็ขับตามคันหน้าไป พอเลี้ยวเสร็จก็มี ผู้หญิงคันด้านหลัง ทางริมถนนร้องกรี้ดเพราะจะลงข้างทาง แต่ตอนนั้นผมขี่อยู่แถบเส้นแบ่งเลนถนน พอผ่านไปสักพักเพื่อนมันก็พูดขึ้นว่า “ไปเบียดเขาทำไม เขาเกือบลงข้างทาง สอบใบขับขี่มาได้ไง” แต่ผมรู้สึกว่าตอนนั้นผมอยู่กลางถนนเลยนะแต่เขาอยู่ริมเพราะผมเห็นตอนกำลังเลี้ยว
ความรู้สึกที่เขามาในหัวตอนนั้นคือ
1.ผมอยู่เกือบกลางถนนผมจะไปเบียดเขาได้ไง
2.ผมขอให้เขาขับแล้วแต่ไม่ยอมขับให้
3.ตอนไปทำใบขับขี่ผมพึ่งขี่(ทำที่โรงเรียนสอนขับรถ) มอไซค์ได้ 1 อาทิตย์โดยที่ไม่ออกถนนใหญ่เลย แล้วเขาก็เป็นคนมารับพาไปที่ รร. ทั้งวันอบรมทั้งวันสอบ เอาตรงๆปะวันสอบยื่นขาเดียวผมยังเกือบลมเลย ทรงตัวก็แทบไม่รอด เอาง่ายๆคือขับไม่แข็ง ทั้งที่เขาขับรถก่อนผมมา เกือบปี
ผมก็เถียงไปตอนอยู่ร้านข้าวว่า ก็ขอให้ขับให้แล้วทำไมไม่ขับ ก็บอกอยู่ว่ารถเยอะ เขาก็เฉย พอกินเสร็จกลับหอผมเลือกที่จะไม่อยู่ในห้องด้วยละหนีออกมาอยู่ข้างนอกคนเดียว ไม่ตอบแชท(ที่ทักมาเพราะบอกว่าจะเข้ามากี่โมง ฝากซื้อนำ้หน่อย) ไม่รับสาย จนแม่ถามว่าทะเลาะกันหรอทำไมมาคนเดียว ปกติไม่เห็นแยกกัน ผมก็ได้แต่ตอบไปว่าไม่มีไรหนีมาดูหนังเฉยๆ ทั้งที่ในใจตอนนั้นมีหลายความรู้สึก
แต่พอถึงตอนเย็นผมเลือกที่จะกลับไปนอนหอ แล้วพอเขากลับห้องมาเขาก็มาบอกว่า“โกรธเพราะบอกว่าขับรถไม่ดีเนี้ยนะโคตรปัญญาอ่อนเลย อย่าบ้าได้ป่าว กูติก็ไปปรับ”
ผมก็เลยบอกไปว่าก็ขอให้ขับให้แล้วไง ก็บอกว่าขับไม่แข็งทำไมยังให้ขับ
จนถึงตอนเช้าเขาก็ไม่คุยกับผมผมเลยเลือกที่จะเงียบ จนถึงตอนไปเรียนเขาก็หยิบกุญแจรถละขับไปเรียนเองคนละคัน ผมเลยคิดว่าเขาน่าจะไม่อยากคุยกะผมละล่ะ