คือตอนนั้นเป็นช่วงที่ผมปิดเทอม ผมเลยขอแม่ว่าจะไปอยู่ที่บ้านยายเพราะผมจะได้ทำงานด้วยยายผมทำอาชีพขายดอกไม้ที่ตลาด บ้านยายผมเป็นบ้านปูนชั้นเดียวยกพื้นสูงซึ่งคืนแรกผมก็นอนกับยายในห้องนอนของยายปกติจนถึงวันที่3ของการอยู่บ้านยาย ยายของผมเขาบอกว่าให้ผมนอนข้างนอกเพราะผมเป็นคนตัวใหญ่ ตอนช่วงนอนข้างนอกครั้งแรกไม่เป็นไรแต่พอถึงวันนึงยายผมมาปลุกผมตอนช่วงประมาณตี4ว่า ตื่นได้แล้วถึงเวลาไปขายของแล้ว ประมาณนี้ผมเลยตื่นหลังจากนั้นยายบอกว่ายายจะลงไปอาบน้ำข้างล่างผมเลยแอบเอาหมอนมางีบหลับตรงกลางบ้าน พอผมหลับไปสักพักผมก็ได้ยินเสียงเหมือนคนเรียกชื่อแต่ตอนนั้นผมก็ไม่คิดอะไรมากเพราะผมง่วงมากตอนนั้นพอผมหลับไปผมก็ฝันว่าผมอยู่บ้านใครก็ไม่รู้มีเด็กๆรุ่นๆผมในตอนนั้นวิ่งเล่นอยู่เยอะแยะเต็มไปหมดทั้งผู้หญิงทั้งผู้ชายปนกันในฝันผมเห็นบ้านไม้อยู่หลังนึง ลักษณะเหมือนเป็นบ้านไม้ยกสูง แล้วผมก็เห็นผู้ชายประมาณวัยกลางคนมายืนจ้องหน้าผมอยู่เค้าเดินเข้ามาหาผม เขาชี้หน้าแล้วตะวาตใส่ผมเสียงดังประมาณว่าเท่าที่ผมจำได้นะประมาณนี้นะ"ออกไปนี้ไม่ใช่บ้านนี้บ้านกูออกไป"ผมเลยกลัวมากจนร้องตะโกนเสียงดังออกมาแต่เหมือนผมจะไม่มีเสียง ผมพยายามจะลืมตาก็ลืมตาไม่ขึ้น ผมพยายามที่จะลุกก็ลุกไม่ได้ เหมือนมีคนเหยีบที่แขนทั้งสองข้างของผมไว้หลังจากนั้นในหัวผมคิดถึงหน้าพ่อแม่แล้วหน้ายายผมเลยหลุดมาได้ ตอนจังหวะที่ลุกขึ้นผมก็ตะโกนเรียกยายผมให้ขึ้นมาหาผมหน่อย ยายที่พึ่งอาบน้ำเสร็จพอดี ก็รีบขึ้นมาดูผม ผมเล่าทุกอย่างให้ยายฟังยายบอกกับผมว่า "ไม่เป็นไรๆไม่ต้องตกใจเดียวจะเอิ้นบอกเค้าให้"

ยายผมเป็นคนลาว)ทีแรกผมก็งงๆนะว่าที่ยายว่าจะบอกเค้าให้ยายจะบอกใคร (ผมได้มารู้พายหลังจากยายผมว่าผีที่อำผมวันนั้น คือคุณตาของผมเองแกเป็นคนขี้แกล้งชอบแกล้ง)และวันต่อมาหลังนั้นยายของผมก็เอาใส่ดอกไม้ธูปเทียนไปวางไว้ที่หัวเตียง แล้วเหมือนจะพนมมือพูดอะไรก็ไม่รู้แล้วแกก็ออกมาจากห้องนอนของแก ปล.อาจจะเขียนไม่รู้เรื่องหน่อยนะครับเพราะนี้เป็นเรื่องแรกของผม
เรื่องประสบการณ์โดนผีอำที่บ้านยาย