ในบ้านไม้สองชั้นที่อบอุ่นหลังเล็กๆ ในตัวเมืองเชียงใหม่ “คุณยายทองดี” กำลังจะฉลองวันเกิดครบรอบ 100 ปีของเธอในอีกไม่กี่วันข้างหน้า ใบหน้าเหี่ยวย่นตามกาลเวลาของคุณยายประดับด้วยรอยยิ้มอบอุ่นเสมอ ดวงตาที่เคยคมชัดอาจพร่ามัวไปบ้าง แต่ประกายแห่งความกระตือรือร้นยังคงส่องสว่างอยู่ภายใน ผู้ดูแลคุณยายทองดีอย่างใกล้ชิดคือ “เมษา” หลานสาววัย 20 ปี นักศึกษามหาวิทยาลัยปีสองที่ย้ายมาอยู่กับคุณยายหลังจากเรียนจบมัธยมปลาย
เมษาเป็นหลานสาวที่รักคุณยายมาก เธอคอยดูแลคุณยายในทุกรายละเอียด ตั้งแต่การจัดเตรียมอาหาร ไปจนถึงการพาไปพบแพทย์เป็นประจำ สิ่งที่ทำให้เมษาประหลาดใจและชื่นชมคุณยายทองดีมาโดยตลอดคืองานอดิเรกประจำวันของคุณยายที่ดูเหมือนจะแตกต่างจากผู้สูงอายุวัยเดียวกันอย่างสิ้นเชิง
ทุกเช้าหลังจากที่คุณยายรับประทานอาหารเช้าเสร็จและดื่มนมอุ่นๆ เมษาจะเห็นคุณยายนั่งอยู่ที่โต๊ะไม้ตัวเก่าใกล้หน้าต่างที่มีแสงแดดส่องถึง คุณยายไม่ได้นั่งดูโทรทัศน์ หรือฟังวิทยุเหมือนคนส่วนใหญ่ แต่คุณยายจะหยิบ เข็มถักโครเชต์และไหมพรมหลากสี ขึ้นมา เริ่มบรรจงถักทอทีละเส้นอย่างใจเย็น เมษาเคยเห็นคุณยายถักผ้าพันคอ เสื้อกันหนาว ถุงเท้า แม้กระทั่งตุ๊กตาน่ารักๆ ชิ้นเล็กๆ เต็มไปหมด
ตอนแรกเมษาคิดว่าคุณยายแค่ถักเล่นๆ เพื่อฆ่าเวลา แต่แล้วเธอก็สังเกตเห็นว่าสิ่งที่คุณยายถักนั้นมีจุดประสงค์ชัดเจน คุณยายจะเก็บผลงานของเธอไว้ในกล่องใบใหญ่ เมื่อมีชิ้นงานมากพอ คุณยายก็จะให้เมษาช่วยแพ็คและนำไปบริจาคให้กับ สถานสงเคราะห์เด็กกำพร้า ใกล้บ้าน หรือบางครั้งก็ส่งไปให้เด็กๆ ในถิ่นทุรกันดารผ่านมูลนิธิต่างๆ เมษาได้ยินมาว่าเสื้อกันหนาวที่คุณยายถักนั้นเป็นที่ต้องการมากในช่วงฤดูหนาวของภาคเหนือ ทำให้เด็กๆ อบอุ่นและลดความเสี่ยงจากการเจ็บป่วยได้
นอกจากงานถักทอที่ละเอียดอ่อนแล้ว คุณยายทองดียังมีอีกหนึ่งงานอดิเรกที่ทำให้เมษาทึ่งไม่แพ้กัน นั่นคือ การอ่านหนังสือพิมพ์และจดบันทึกข่าวสาร ทุกวัน คุณยายจะใช้เวลาช่วงบ่ายนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อย่างละเอียด แม้สายตาจะมองไม่ชัดเท่าเมื่อก่อน แต่คุณยายก็ใช้แว่นขยายช่วยและอ่านทุกบรรทัดอย่างตั้งใจ หลังจากอ่านจบ คุณยายก็จะหยิบสมุดบันทึกเล่มหนาที่เต็มไปด้วยลายมือบรรจงพร้อมปากกามาจดสรุปข่าวสำคัญๆ คุณยายไม่ได้จดเพียงแค่พาดหัวข่าว แต่คุณยายจะเขียนวิเคราะห์ความคิดเห็นของเธอลงไปด้วย เมษาเคยแอบอ่านบันทึกของคุณยาย และพบว่ามุมมองของคุณยายนั้นเฉียบแหลมและเต็มไปด้วยสติปัญญา แม้จะไม่ได้ออกไปพบปะผู้คนมากนัก แต่คุณยายก็ไม่เคยขาดการรับรู้ข่าวสารจากโลกภายนอก
เมษาเคยถามคุณยายว่าทำไมต้องเหนื่อยกับการถักและอ่านหนังสือพิมพ์ขนาดนี้ คุณยายทองดียิ้มอย่างอ่อนโยนแล้วตอบว่า “หลานรัก การได้ถักทอสิ่งของให้ผู้อื่น มันทำให้ยายรู้สึกว่าชีวิตยังมีคุณค่า ยายยังสามารถทำประโยชน์ให้กับสังคมได้ แม้ร่างกายจะร่วงโรยไปแล้วก็ตาม ส่วนการอ่านข่าว มันทำให้ยายไม่ตกยุคสมัย ไม่ว่าโลกจะเปลี่ยนไปแค่ไหน ยายก็ยังอยากรู้และเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ อยู่เสมอ”
คำตอบของคุณยายทำให้เมษาเข้าใจถึงความหมายของชีวิตที่แท้จริง คุณยายทองดีไม่ได้เพียงแค่มีชีวิตอยู่ไปวันๆ แต่คุณยายใช้ทุกนาทีของชีวิตให้เกิดประโยชน์สูงสุด และยังคงเป็นแรงบันดาลใจให้กับผู้อื่นเสมอ เมษาเรียนรู้จากคุณยายว่าอายุเป็นเพียงตัวเลข และการทำประโยชน์เพื่อผู้อื่นนั้นสามารถทำได้ในทุกช่วงวัยของชีวิต
เรื่องราวของคุณยายทองดีแสดงให้เห็นว่างานอดิเรกไม่จำเป็นต้องเป็นแค่การพักผ่อนหย่อนใจเสมอไป แต่ยังสามารถเป็นสิ่งที่สร้างคุณค่าให้กับตนเองและสังคมได้อีกด้วยค่ะ
(AI) คุณยาย 100 ปี กับงานอดิเรกสุดมหัศจรรย์
เมษาเป็นหลานสาวที่รักคุณยายมาก เธอคอยดูแลคุณยายในทุกรายละเอียด ตั้งแต่การจัดเตรียมอาหาร ไปจนถึงการพาไปพบแพทย์เป็นประจำ สิ่งที่ทำให้เมษาประหลาดใจและชื่นชมคุณยายทองดีมาโดยตลอดคืองานอดิเรกประจำวันของคุณยายที่ดูเหมือนจะแตกต่างจากผู้สูงอายุวัยเดียวกันอย่างสิ้นเชิง
ทุกเช้าหลังจากที่คุณยายรับประทานอาหารเช้าเสร็จและดื่มนมอุ่นๆ เมษาจะเห็นคุณยายนั่งอยู่ที่โต๊ะไม้ตัวเก่าใกล้หน้าต่างที่มีแสงแดดส่องถึง คุณยายไม่ได้นั่งดูโทรทัศน์ หรือฟังวิทยุเหมือนคนส่วนใหญ่ แต่คุณยายจะหยิบ เข็มถักโครเชต์และไหมพรมหลากสี ขึ้นมา เริ่มบรรจงถักทอทีละเส้นอย่างใจเย็น เมษาเคยเห็นคุณยายถักผ้าพันคอ เสื้อกันหนาว ถุงเท้า แม้กระทั่งตุ๊กตาน่ารักๆ ชิ้นเล็กๆ เต็มไปหมด
ตอนแรกเมษาคิดว่าคุณยายแค่ถักเล่นๆ เพื่อฆ่าเวลา แต่แล้วเธอก็สังเกตเห็นว่าสิ่งที่คุณยายถักนั้นมีจุดประสงค์ชัดเจน คุณยายจะเก็บผลงานของเธอไว้ในกล่องใบใหญ่ เมื่อมีชิ้นงานมากพอ คุณยายก็จะให้เมษาช่วยแพ็คและนำไปบริจาคให้กับ สถานสงเคราะห์เด็กกำพร้า ใกล้บ้าน หรือบางครั้งก็ส่งไปให้เด็กๆ ในถิ่นทุรกันดารผ่านมูลนิธิต่างๆ เมษาได้ยินมาว่าเสื้อกันหนาวที่คุณยายถักนั้นเป็นที่ต้องการมากในช่วงฤดูหนาวของภาคเหนือ ทำให้เด็กๆ อบอุ่นและลดความเสี่ยงจากการเจ็บป่วยได้
นอกจากงานถักทอที่ละเอียดอ่อนแล้ว คุณยายทองดียังมีอีกหนึ่งงานอดิเรกที่ทำให้เมษาทึ่งไม่แพ้กัน นั่นคือ การอ่านหนังสือพิมพ์และจดบันทึกข่าวสาร ทุกวัน คุณยายจะใช้เวลาช่วงบ่ายนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อย่างละเอียด แม้สายตาจะมองไม่ชัดเท่าเมื่อก่อน แต่คุณยายก็ใช้แว่นขยายช่วยและอ่านทุกบรรทัดอย่างตั้งใจ หลังจากอ่านจบ คุณยายก็จะหยิบสมุดบันทึกเล่มหนาที่เต็มไปด้วยลายมือบรรจงพร้อมปากกามาจดสรุปข่าวสำคัญๆ คุณยายไม่ได้จดเพียงแค่พาดหัวข่าว แต่คุณยายจะเขียนวิเคราะห์ความคิดเห็นของเธอลงไปด้วย เมษาเคยแอบอ่านบันทึกของคุณยาย และพบว่ามุมมองของคุณยายนั้นเฉียบแหลมและเต็มไปด้วยสติปัญญา แม้จะไม่ได้ออกไปพบปะผู้คนมากนัก แต่คุณยายก็ไม่เคยขาดการรับรู้ข่าวสารจากโลกภายนอก
เมษาเคยถามคุณยายว่าทำไมต้องเหนื่อยกับการถักและอ่านหนังสือพิมพ์ขนาดนี้ คุณยายทองดียิ้มอย่างอ่อนโยนแล้วตอบว่า “หลานรัก การได้ถักทอสิ่งของให้ผู้อื่น มันทำให้ยายรู้สึกว่าชีวิตยังมีคุณค่า ยายยังสามารถทำประโยชน์ให้กับสังคมได้ แม้ร่างกายจะร่วงโรยไปแล้วก็ตาม ส่วนการอ่านข่าว มันทำให้ยายไม่ตกยุคสมัย ไม่ว่าโลกจะเปลี่ยนไปแค่ไหน ยายก็ยังอยากรู้และเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ อยู่เสมอ”
คำตอบของคุณยายทำให้เมษาเข้าใจถึงความหมายของชีวิตที่แท้จริง คุณยายทองดีไม่ได้เพียงแค่มีชีวิตอยู่ไปวันๆ แต่คุณยายใช้ทุกนาทีของชีวิตให้เกิดประโยชน์สูงสุด และยังคงเป็นแรงบันดาลใจให้กับผู้อื่นเสมอ เมษาเรียนรู้จากคุณยายว่าอายุเป็นเพียงตัวเลข และการทำประโยชน์เพื่อผู้อื่นนั้นสามารถทำได้ในทุกช่วงวัยของชีวิต
เรื่องราวของคุณยายทองดีแสดงให้เห็นว่างานอดิเรกไม่จำเป็นต้องเป็นแค่การพักผ่อนหย่อนใจเสมอไป แต่ยังสามารถเป็นสิ่งที่สร้างคุณค่าให้กับตนเองและสังคมได้อีกด้วยค่ะ