วิธีการฝึกว่ายน้ำ ของเด็กสมัยก่อน.

เด็กสมัยก่อน โดยเฉพาะต่างจังหวัด หรือเด็กชานเมือง ที่มีแม่น้ำลำคลอง ใกล้ๆบ้าน มักจะหัดว่ายน้ำกันที่แม่น้ำลำคลองธรรมชาติกัน อย่างสนุกสนาน  มีทั้งกระโจมอก ตีโป่ง เอาลมเข้าให้พองเหมือนลูกโป่งทำให้ลอยได้(แบบนี้คือเล่นซะมากกว่า) ส่วนที่จะหัดว่าย หัดตีน้ำ ก็จะใช้ลูกมะพร้าวแห้ง ที่ตกจากต้น เอามาเก็บไว้ ขูด และคั้นเอากะทิมาแกงนั่นแหละ 2ลูก มัดติดกัน มือเกาะลูกมะพร้าวข้างละลูก หัดเอาเท้าตีน้ำไปเรื่อยๆ  บางคนหัดจนหมดมะพร้าวไปหลายลูก กว่าจะว่ายน้ำเป็น บางคนหัดจน ลูกมะพร้าว งอกเป็นต้นอ่อน เอาไปปลูกแล้วก็ยังว่ายน้ำไม่เป็น ถึงกับถอดใจไม่หัดต่อก็มี          ส่วนเด็กยุคx เป็นต้นมา ที่จำเป็นต้องเรียนว่ายน้ำ เพื่อเตรียมการ เอาชีวิตรอด ถ้าตกน้ำ พ่อแม่จะส่งไปเรียนที่สระว่ายน้ำ กับครูสอนว่ายน้ำโดยเฉพาะ แทบทุกคนที่อยู่ในเมือง จะว่ายได้เก่งแค่ไหน แล้วแต่ความสามารถของแต่ละคน  แต่ท่าว่ายน้ำที่ควรหัดจริงๆแล้ว คือลูกหมาตกน้ำ ซึ่งทั้งลูกและหลานที่ไปเรียนมาถึง4คน ไม่น่าจะทำได้            
    เคยไปเที่ยวด้วยกัน มีคลองให้ลงว่าย ลูกบอกว่า"ไม่มีแว่นตา" หลานบอก "น้ำไม่สะอาด มุดหน้าไม่ได้" เอ่อ.นะ อย่างนี้ ถ้าตกน้ำจริงๆ จะเอาตัวรอดไหมนะ  แล้วที่บอก "ว่ายน้ำเป็น" นี่แค่ไหน.