คำถามในใจของฉัน

เคยเป็นไหม..เวลาที่มีปัญหาถ่าโถมเข้ามาในชีวิตของเรา แต่หันไปไม่เจอใครที่พร้อมจะรับฟังเราเลย มันยิ่งทำให้เรารู้สึกเสียใจ เคว้งคว้าง และเหงา เราไม่ค่อยเล่าปัญหาให้คนที่บ้านฟังเพราะกลัวว่าเขาจะเป็นห่วงแล

สวัสดีค่ะทุกคน เราได้ชื่อว่าเป็นนักจิตวิทยา ทุกคนคงพอจะทราบว่าหน้าที่ของพวกเราคือช่วยเหลือ และเยียวยาทางจิตใจของคนที่มารับคำปรึกษาใช่มั้ยคะ ทุกคนคงจะมองว่าพวกเราเข้มแข็งมากที่ต้องเจอผู้รับคำปรึกษาที่ม

ตามหัวข้อกระทู้ค่ะ หาเพื่อนคุยปรึกษาได้ทุกเรื่อง ขอคนไม่มีพันธะ คนโสดค่ะ

สวัสดีค่ะคือเรามีคำถามค่ะ แต่ก่อนอื่นเราจะขอก่อนนะคะ คือว่าเรามีพฤติกรรมแบบนี้มาตั้งแต่เด็กๆแล้วค่ะ คือเราชอบเอาสัตว์ชนิดต่างๆโดยเฉพาะไก่เพราะว่า เราเป็นเด็กต่างจังหวัดค่ะแล้วที่บ้านเลี้ยงไก่แล้วเราชอ

​ทำอะไรก็ผิด จะปรึกษาใครก็ไม่มีใครที่จะเข้าใจเรา อยากจะร้องไห้ก็ร้องไม่ออก มันเจ็บสุดๆ เพื่อน คนที่รักจัก ญาติพี่น้อง แท่กระทั้งพ่อแม่ ก็ไม่เคยเชื่อผมหรือรับฟังอะไรเลย พยามจะทำอะไรก็ไม่เคยสำเร็จสักอย่

ก่อนอื่นต้องบอกว่าผู้ชายคนนี้เคยเป็นแฟนเก่าที่เคยคบกันตอนอายุ ประมาณ 21-22 ปี ซึ่งในตอนนั้นเขามีครอบครัวแล้ว เราแอบคบเขามาถึง 6 ปี แต่ตอนหลังเราอยากเลิก เพราะรู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเอง กลัวเขาเสียทุกอย

ปกติเราเป็นคนคิดมากค่ะ เสพข่าวลบๆ กลัวเป็นโรค กลัวสูญเสียคิดจนรบกวนการใช้ชีวิต จนเหนื่อยเพลีย ไม่อยากทำอะไร นอนหลับเองได้ปกติค่ะ แต่การที่คิดทุกวันทำให้สมองอื้อตื้อ เหนื่อยหอบ สั่นมาเป็นพักๆ เลยตัดสิน

มันอาจจะยาวหน่อยนะ ฉันอยากบันทึกความรู้สึกนี้เก็บไว้ ช่วงที่ฉันเริ่มเรียนรู้เรื่องผิวของตัวเองใหม่ มันไม่ใช่แค่การตั้งคำถามกับผิวหรอก แต่มันลากฉันไปไกลถึงเรื่อง “สูตร” “สาร” แ