ดิฉันเป็นคนพกร่มติดกระเป๋าค่ะ
เป็นความเคยชิน ใช้ทั้งกางแดด กางฝน

เมื่อวานไปธุระที่อาคารที่ทำการของรัฐแห่งหนึ่ง
แล้วข้างนอกตึก ฝนตกกระหน่ำ ...
ดิฉันยืนอยู่ในบริเวณโถงหน้าประตูใหญ่ที่จะออกนอกตึก
เห็นฝนตกยังกับฟ้ารั่ว เลยหยิบร่มออกมา
แล้วกางออก พร้อมจะก้าวออกไปแล้ว
จู่ ๆ เจ้าหน้าที่รัฐวิ่งมาถามถึงบางข้อมูลในเอกสาร เพิ่มเติม
เลยยืนชี้แจงกัน ประมาณ 5 นาที ไม่เกินนั้น
พอเสร็จสรรพก็จะก้าวออกนอกชายคาแล้ว
ได้ยินเสียง ...
"ไม่รู้จักหวัน กางร่มในตึก เดี๋ยวเหร่าซวยกันเหม็ดแน่"
(ไม่รู้จักหวัน ภาษาใต้แปลว่า ไม่รู้อะไรควรไม่ควร ไม่รู้กาลเทศะ, เหร่า คือ พวกเรา ประมาณนั้นค่ะ)
ดิฉันก็

ในใจ แต่ก็เข้าใจความเชื่อนี้
หากก็อึ้งว่า นี่มันคือการเตรียมตัวออกไปเจอฝน
ผิดตรงไหนเนี่ย
ทว่า ไม่ได้หันไปสนใจค่ะ ...เพราะรถมารอรับตรงบันไดนอกตึกแล้ว
มิเช่นนั้นคงหันไปยิ้ม ๆ แล้วถามว่า ...
ไม่กางร่มในร่ม จะออกไปกางกลางฝนหรือคะคุณขา
หากก็ไม่ได้พูดออกไป แค่นึกในใจเท่านั้น
ด้วยเข้าใจค่ะ เข้าใจ เพราะ ....
คุณล่ะคะ ...
เคยเจออารมณ์นี้
เคยเชื่อเช่นนี้ในเรื่อง "กางร่มในที่ร่ม" มั้ยคะ
ว่าด้วยเรื่อง กางร่มในที่ร่ม
เป็นความเคยชิน ใช้ทั้งกางแดด กางฝน
เมื่อวานไปธุระที่อาคารที่ทำการของรัฐแห่งหนึ่ง
แล้วข้างนอกตึก ฝนตกกระหน่ำ ...
ดิฉันยืนอยู่ในบริเวณโถงหน้าประตูใหญ่ที่จะออกนอกตึก
เห็นฝนตกยังกับฟ้ารั่ว เลยหยิบร่มออกมา
แล้วกางออก พร้อมจะก้าวออกไปแล้ว
จู่ ๆ เจ้าหน้าที่รัฐวิ่งมาถามถึงบางข้อมูลในเอกสาร เพิ่มเติม
เลยยืนชี้แจงกัน ประมาณ 5 นาที ไม่เกินนั้น
พอเสร็จสรรพก็จะก้าวออกนอกชายคาแล้ว
ได้ยินเสียง ...
"ไม่รู้จักหวัน กางร่มในตึก เดี๋ยวเหร่าซวยกันเหม็ดแน่"
(ไม่รู้จักหวัน ภาษาใต้แปลว่า ไม่รู้อะไรควรไม่ควร ไม่รู้กาลเทศะ, เหร่า คือ พวกเรา ประมาณนั้นค่ะ)
ดิฉันก็
หากก็อึ้งว่า นี่มันคือการเตรียมตัวออกไปเจอฝน
ผิดตรงไหนเนี่ย
ทว่า ไม่ได้หันไปสนใจค่ะ ...เพราะรถมารอรับตรงบันไดนอกตึกแล้ว
มิเช่นนั้นคงหันไปยิ้ม ๆ แล้วถามว่า ...
ไม่กางร่มในร่ม จะออกไปกางกลางฝนหรือคะคุณขา
หากก็ไม่ได้พูดออกไป แค่นึกในใจเท่านั้น
ด้วยเข้าใจค่ะ เข้าใจ เพราะ ....
คุณล่ะคะ ...
เคยเจออารมณ์นี้
เคยเชื่อเช่นนี้ในเรื่อง "กางร่มในที่ร่ม" มั้ยคะ