สวัสดีค่ะ วันนี้เราอยากจะมาเล่าถึงเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นกับเราตอนนี้ นับตั้งแต่เรารู้ตัวว่ามีคนตามคือประมาณ 6-7 เดือนได้ พอรู้ตัวนึกย้อนกับไป เป็นเวลาเกือบ ๆ 2 ปี ขอเริ่มเลยนะคะ
คือประมาสิ้นปี 65 เราได้งานในห้างแห่งนึง แต่ด้วยบ้านของเรานั้นค่อนข้างไกลจากที่ทำงานที่เราเลย เลยตัดสินใจหาหอพัก เพื่อที่จะได้เดินทางมาง่าย เราเลยได้คำแนะนำจากเพื่อนที่เราเก่าว่า มันจะมีซอยนึงที่ใกล้ ๆ กับมหาลัย ค่าห้องไม่แพงมาก ให้เราลองเข้าไปดูก่อน โดยจากห้างเราต้องนั่งรถ 2 แถวเข้ามา รถจะมาส่งตามซอยต่าง ๆ (ซอยเป้นแบบกางปลานะคะ ทางตรง แช้วก้มีซอยเล้กๆ แยกออกมา เราก้ได้เลือกหอพักลัง 1 จากที่เข้าไปดู ใกล้ร้านค้า ร้านอาหาร ใกล้ร้านสะดวกซื้อ
เหตุการณ์ที่ 1
ที่เราเริ่มรู้ว่ามีคนเดินตาม แอบมอง พยามเข้าใกล้
คือมีผช.คนนึงที่เราเนี่ยเห้นเขาบ่อยๆ ตอนที่จะกลับหอพัก คิดว่าเขาน่าจะพักอยู่ในซอยเดียวกันกับเรา ทีนี้วันที่เกิดเรื่องคือ เรายืนรอรถ 2 แถวเพื่อจะกับหอ พอรถมาคนอื่นๆ ก้เดินกันเป้นแถวเพื่อที่ขึ้นรถ เราก้เห้นผช.คนนี้ยืนต่อแถวอยู่ด้านหน้าเรา ซึ่งมีคนอยู่ข้างหน้าเราอีก 5-6 คน พอทุกคนเริ่มเดิน แต่ผช.คนนี้กลับไม่เดินขึ้นรถ เราก้ไม่สนจะเดินตามแถวไป พอเรากำลังจะเดินผ่านเขาไป เขากับเดินทำทีเหมือนมากีบเรา มาเดินข้าง ๆ แล้วเขาไหล่มาชนไหล่เรา เขาเลยถอยตัวออกมาเพราะตกใจ เราหยุดเดินเขาก้หยุด แล้วก้เยื่องตามามองเราอยู่แปปนึงแล้วก้เดินขึ้นรถไป
เหตุการณ์ที่ 2
ทุกครั้งที่เราลงจากรถก้จะเดินเข้า 7 เลยทุกครั้ง เพราะจะเข้าไปซื้อของ เราก้จะเห้นเขาเดินวนไป วนมาอยู่ใกล้ ๆ เรา เน้นนะคะ!!! ทุกครั้ง ตั้งแต่เดินชนเราวันนั้น พอเรามาต่อแถว ก้จะเห้นเขาเดินออกไปโดยที่ไม่เคยซื้ออะไรเลย แล้วเวลาเราเดินไปซื้อข้าวหน้าซอยอื่นเขาจะเดินอยู่ฝั่งตรงข้ามของถนน แต่เดินตามเรามา มาเผพื่อจะมาเดินมาผ่านหลังเราเฉยๆ ก้มี ที่ทำงานในโรงอาหารก้มานั่งมอง
หลังจากนั้นเราก้สังเกตเขาตลอด ละเขาทำอย่างนั้นจริง ๆ ทำทุกวันที่เจอเราอยู่บนรถ ถ้าไมาพยายามมานั่งข้าง ๆ ก้จะยืนโห้นราวรถและยืนอยู่ข้างหน้าเรา
เหตุการณ์ที่ 3
ตั้งแต่ครั้ง 1 ช่วงหน้าร้อนยาวมาถึงหน้าฝน เรามายืนรอรถที่เดิมทุกวันที่ไปทำงาน ฝนตกเรายืนกลางร่มอยู่ แล้วมีน้องผช.คนนึงอยู่ข้างหลัง ซึ่งน้องคนนี้เขาเกย์นะคะ เราเคยเห้นน้องเขากับแฟนมาซื้อของที่ร้านอยู่บ่อย ๆ เขาเลยว่าพี่ผมขอหลบฝนด้วยได้ไหม เราเลยว่าได้ๆ ที่นี้คนที่ตามเราเขาเดินออกมาจากตัวห้าง เพื่อที่จะมารอรถเหมือนกัน เขายืนจ้องหน้า ตาเขม็งใส่เรากับน้องผช.คนนี้ แบบจ้องไม่วางตา พอขึ้นรถน้องผช.ดันมานั่งข้างเราอีก เขาก้ยืนจ้องเรา 2 คนไม่เลิก เหมือนโกธรอะไรสักอย่าง หน้าตาเอาเรื่องมาก ๆ
เหตุการณ์ที่ 4
เขาก้มายืนข้างหน้าเราเหมือนเดิมทุกครั้งที่มีโอกาส แต่วันนั้นฝนตกหนักมากๆ กลิ่นคนทำงาน กลิ่นตัว กลิ่นเหงื่อมัน ตลบอบอวนอยู่บนรถ น้องผญข้างๆเลยเอายาดมขึ้นมาดม และหันมาถามเราว่าพี่เอายาดมเลย คือน้องน่าจะหมายถึงน้ำยาดมที่อยู่ตรงก้นขวด สักพักผช.คนนั้นก้ถอยหลังไปห่าง ๆ จากเรา
จริงมันมีหลายเหตุการณ์มากๆ ทั้งเดินตาม เดินผ่านหลัง วนๆ เวียนเหมือนอยากให้เราเห้นเขาอยู่ไหนสายตา มึครั้งนึงเราเหนื่อย เลยหงุดหงิดพูดขึ้นมาว่า จะมาเดินตามกูทำไมวะ กูรำคาญ เขากลับเดินผ่านหน้าเราไปแล้วก้ยิ้ม เรานี้แบบขนลุกมาก ละขอเล่าย้อนกลับไปก่อนเรารู้ตัวว่าเขาตามคืด เราเคยเห้นเขาเดินเขามาในซอยหอพักที่เราอยู่ ทั้งที่จริงหอเขาคือถัดจากซอยเราเข้าไป อีก 2 ซอยอะ คือทุกวันนี้คือจะพูดว่ากลัวก้พูดได้ไม่เต็มปาก แต่เราแค่รู้สึกหงุดหงิด และโมโหทุกครั้งที่เขาทำท่าทีอยากจะให้เราเห้นเขา มองมาที่เขา มันทำให้การใช้ชีวิตของเราลำบากมากๆ การใช้ชีวิตเปลี่ยนจะเดิม จะไปไหนไปทำอะ จะต้องค่อยมองซ้าย มองขวา รู้สึกตัวเองจะเป้นบ้าในสักวันนึง เล่าให้เพื่อน หรือคนอื่นฟังคนอื่นกับขำมา เขาน่าจะชอบ งงงงง อย่าทำแบบนี้กับคนอื่น กุจะเป้นบ้าแล้วค่า 2 ปีนี้ จนจะได้ไปหาหมอแล้วววว
ทำยังไงดีคะ มีคนตามแอบส่อง แอบตามชีวิตเรามา 2 ปีแล้ว
คือประมาสิ้นปี 65 เราได้งานในห้างแห่งนึง แต่ด้วยบ้านของเรานั้นค่อนข้างไกลจากที่ทำงานที่เราเลย เลยตัดสินใจหาหอพัก เพื่อที่จะได้เดินทางมาง่าย เราเลยได้คำแนะนำจากเพื่อนที่เราเก่าว่า มันจะมีซอยนึงที่ใกล้ ๆ กับมหาลัย ค่าห้องไม่แพงมาก ให้เราลองเข้าไปดูก่อน โดยจากห้างเราต้องนั่งรถ 2 แถวเข้ามา รถจะมาส่งตามซอยต่าง ๆ (ซอยเป้นแบบกางปลานะคะ ทางตรง แช้วก้มีซอยเล้กๆ แยกออกมา เราก้ได้เลือกหอพักลัง 1 จากที่เข้าไปดู ใกล้ร้านค้า ร้านอาหาร ใกล้ร้านสะดวกซื้อ
เหตุการณ์ที่ 1
ที่เราเริ่มรู้ว่ามีคนเดินตาม แอบมอง พยามเข้าใกล้
คือมีผช.คนนึงที่เราเนี่ยเห้นเขาบ่อยๆ ตอนที่จะกลับหอพัก คิดว่าเขาน่าจะพักอยู่ในซอยเดียวกันกับเรา ทีนี้วันที่เกิดเรื่องคือ เรายืนรอรถ 2 แถวเพื่อจะกับหอ พอรถมาคนอื่นๆ ก้เดินกันเป้นแถวเพื่อที่ขึ้นรถ เราก้เห้นผช.คนนี้ยืนต่อแถวอยู่ด้านหน้าเรา ซึ่งมีคนอยู่ข้างหน้าเราอีก 5-6 คน พอทุกคนเริ่มเดิน แต่ผช.คนนี้กลับไม่เดินขึ้นรถ เราก้ไม่สนจะเดินตามแถวไป พอเรากำลังจะเดินผ่านเขาไป เขากับเดินทำทีเหมือนมากีบเรา มาเดินข้าง ๆ แล้วเขาไหล่มาชนไหล่เรา เขาเลยถอยตัวออกมาเพราะตกใจ เราหยุดเดินเขาก้หยุด แล้วก้เยื่องตามามองเราอยู่แปปนึงแล้วก้เดินขึ้นรถไป
เหตุการณ์ที่ 2
ทุกครั้งที่เราลงจากรถก้จะเดินเข้า 7 เลยทุกครั้ง เพราะจะเข้าไปซื้อของ เราก้จะเห้นเขาเดินวนไป วนมาอยู่ใกล้ ๆ เรา เน้นนะคะ!!! ทุกครั้ง ตั้งแต่เดินชนเราวันนั้น พอเรามาต่อแถว ก้จะเห้นเขาเดินออกไปโดยที่ไม่เคยซื้ออะไรเลย แล้วเวลาเราเดินไปซื้อข้าวหน้าซอยอื่นเขาจะเดินอยู่ฝั่งตรงข้ามของถนน แต่เดินตามเรามา มาเผพื่อจะมาเดินมาผ่านหลังเราเฉยๆ ก้มี ที่ทำงานในโรงอาหารก้มานั่งมอง
หลังจากนั้นเราก้สังเกตเขาตลอด ละเขาทำอย่างนั้นจริง ๆ ทำทุกวันที่เจอเราอยู่บนรถ ถ้าไมาพยายามมานั่งข้าง ๆ ก้จะยืนโห้นราวรถและยืนอยู่ข้างหน้าเรา
เหตุการณ์ที่ 3
ตั้งแต่ครั้ง 1 ช่วงหน้าร้อนยาวมาถึงหน้าฝน เรามายืนรอรถที่เดิมทุกวันที่ไปทำงาน ฝนตกเรายืนกลางร่มอยู่ แล้วมีน้องผช.คนนึงอยู่ข้างหลัง ซึ่งน้องคนนี้เขาเกย์นะคะ เราเคยเห้นน้องเขากับแฟนมาซื้อของที่ร้านอยู่บ่อย ๆ เขาเลยว่าพี่ผมขอหลบฝนด้วยได้ไหม เราเลยว่าได้ๆ ที่นี้คนที่ตามเราเขาเดินออกมาจากตัวห้าง เพื่อที่จะมารอรถเหมือนกัน เขายืนจ้องหน้า ตาเขม็งใส่เรากับน้องผช.คนนี้ แบบจ้องไม่วางตา พอขึ้นรถน้องผช.ดันมานั่งข้างเราอีก เขาก้ยืนจ้องเรา 2 คนไม่เลิก เหมือนโกธรอะไรสักอย่าง หน้าตาเอาเรื่องมาก ๆ
เหตุการณ์ที่ 4
เขาก้มายืนข้างหน้าเราเหมือนเดิมทุกครั้งที่มีโอกาส แต่วันนั้นฝนตกหนักมากๆ กลิ่นคนทำงาน กลิ่นตัว กลิ่นเหงื่อมัน ตลบอบอวนอยู่บนรถ น้องผญข้างๆเลยเอายาดมขึ้นมาดม และหันมาถามเราว่าพี่เอายาดมเลย คือน้องน่าจะหมายถึงน้ำยาดมที่อยู่ตรงก้นขวด สักพักผช.คนนั้นก้ถอยหลังไปห่าง ๆ จากเรา
จริงมันมีหลายเหตุการณ์มากๆ ทั้งเดินตาม เดินผ่านหลัง วนๆ เวียนเหมือนอยากให้เราเห้นเขาอยู่ไหนสายตา มึครั้งนึงเราเหนื่อย เลยหงุดหงิดพูดขึ้นมาว่า จะมาเดินตามกูทำไมวะ กูรำคาญ เขากลับเดินผ่านหน้าเราไปแล้วก้ยิ้ม เรานี้แบบขนลุกมาก ละขอเล่าย้อนกลับไปก่อนเรารู้ตัวว่าเขาตามคืด เราเคยเห้นเขาเดินเขามาในซอยหอพักที่เราอยู่ ทั้งที่จริงหอเขาคือถัดจากซอยเราเข้าไป อีก 2 ซอยอะ คือทุกวันนี้คือจะพูดว่ากลัวก้พูดได้ไม่เต็มปาก แต่เราแค่รู้สึกหงุดหงิด และโมโหทุกครั้งที่เขาทำท่าทีอยากจะให้เราเห้นเขา มองมาที่เขา มันทำให้การใช้ชีวิตของเราลำบากมากๆ การใช้ชีวิตเปลี่ยนจะเดิม จะไปไหนไปทำอะ จะต้องค่อยมองซ้าย มองขวา รู้สึกตัวเองจะเป้นบ้าในสักวันนึง เล่าให้เพื่อน หรือคนอื่นฟังคนอื่นกับขำมา เขาน่าจะชอบ งงงงง อย่าทำแบบนี้กับคนอื่น กุจะเป้นบ้าแล้วค่า 2 ปีนี้ จนจะได้ไปหาหมอแล้วววว