พูดตรงตรงเลยสามีคนนี้อยู่ด้วยกันมาสามปีแล้วตอนนี้อยู่อเมริกาได้หกถึงเจ็ดเดือน เมื่อวานได้ตั้งกระทู้เกี่ยวกับอนาคตซึ่งเมื่อคืนเราก็ฝันไม่ดีเราฝันว่าก็มีอะไรกับสาวไทยคนอื่นต่อหน้าต่อตาเราซึ่งไม่แปลกที่จะฝันเพราะตอนที่เราอยู่ไทยเค้ามักจะเป็นแบบนั้นเสมอเรารู้สึกเกลียดเขาเหลือเกินบางครั้งแทบเอามีดไปปักที่คอ พอเรา พูดเรื่องกลับประเทศไทยไปเราจะอยู่กันยังไงเราไม่อยากใช้ชีวิตแบบเดิมอีกเราอยากจะอยู่กันแค่นี้สองคนไม่ต้องมีคนอื่นมามักจะพูดเสมอว่าเธอรู้นิสัยฉันอยู่แล้วฉันเป็นคนอย่างนี้ถ้าเธอรับไม่ได้เธอก็เลิกกับฉันไปสิกลับไปอยู่ประเทศเธอเลย พูดแบบนี้กับฉันเสมอและ นี่คือความแค้นที่มีกับมันถ้าฉันได้กรีนการ์ดถาวรเมื่อไหร่ ฉันจะไม่ง้อมันอีกเลย ความคิดในใจของฉันแต่มันกลับรู้ มันพูดออกมาไว้เลยว่าถ้าคุณเลิกกับฉันหลังได้กรีนการ์ดไม่ว่าจะอีกกี่ปีก็แล้วแต่<ฉันจะทำให้คุณย่อยยับไม่เหลืออะไรซักอย่าง> พูดมาขนาดนี้ ก็คงต้องดูแลตัวเอง และทำใจ อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด แล้วตอนนี้มันส่งเราเรียนแต่ก็ต้องแลกกับการที่เราต้องดูแลลูกทั้งสองคนมัน บอกไว้ก่อนเลยว่ามันไม่ได้อยู่บ้านเพราะมันต้องออกไปทำงานที่อื่นในระยะทางไกล ปล่อยเราเลี้ยงลูกมันไว้คนเดียวกับลูกสองคนของมัน ซึ่งถ้าทำงานเลี้ยงลูกคนอื่นอย่างน้อยได้อยู่แล้ว 70,000-100,000บาท ต่อเดือน แต่เราไม่ได้เงินเดือนนะคะเหมือนทำงานเลี้ยงลูกมันเพื่อมันจะได้ส่งเราเรียน และความเห็นแก่ตัวของมันก็คือมันบอกเราไว้เลยว่าถ้าเราได้เงินเดือนเมื่อไหร่ก็จะขอยอดเงินไปซื้อบ้านเพื่อปล่อยเช่าแต่เราก็ไม่ได้เงินจากตรงนั้นเพราะมันเป็นเงินครอบครัวที่มันจะหุบไว้ทั้งหมด บอกไว้เลยว่า เงินคือเงินเงินกูคือเงินกู แฟร์แฟร์ แค่อยากจะมาระบายคร่าวๆ เพราะเกลียดผัวตัวเองเหลือเกิน
ระบายสามีฝรั่งหลายใจ