ได้ยินมาเมื่อนานมากแล้วครับว่าคนธรมดาทั่วไปมีทั่งการปรุงดี ปรุงชั่ว เฉย ๆ เป็นธรรมดา อาจจะมีทั้งการบิ๊วอารมณ์ และปรุงเองตามธรรมชาติ (เท่าที่พอเข้าใจนะครับ)
แต่ยังไม่ทราบนิยามที่แน่นอนของคำว่าปรุงดี และ ปรุงชั่วครับว่าเป็นยังไงแน่ (หาที่ไหนก็ไม่เจอครับ)
ถ้าง่าย ๆ คือว่า ปรุงดีคือปรุงโดยไม่มีกิเลสร่วมด้วย และ ปรุงชั่วคือปรุงโดยมีกิเลสร่วมด้วย [แค่ความเห็นนะครับ]
เคยฟังมานะครับว่า หมอก็ปรุงทำฟอร์มเป็นหมอ ครูก็ต้องวางตัวทำฟอร์มเป็นครู บางคนเวลาเดินก็ต้องเท่ต้องทำฟอร์ม และพระบางรูปก็ทำฟอร์มเป็นนักปฏิบัติ เป็นต้น ซึ่งที่คนเหล่านี้ที่ทำฟอร์มส่วนใหญ่ก็มาจากกิเลสที่แฝงอยู่แล้วถูกมั้ยครับ
เช่นนั้นแล้ว คนส่วนใหญ่ที่วางตัวโดยมีอิทธิพลมาจากกิเลส นั่นคือเขากำลังปรุงชั่วแทบทั้งวันเลยรึเปล่า (ไม่ได้เจาะจงใครนะครับ ซึ่งผมก็เป็นเหมือนกัน)
ดังนั้นจึงอยากจะทราบนิยามของการปรุงดี และ ปรุงชั่วของจิต หรือรวมทั้งการปรุงเฉย ๆ ด้วยก็ได้ครับ
ขอบคุณมากครับ ผิดส่วนไหนขออภัยด้วยครับ พอดีเห็นคนรอบตัววางท่าเลยนึกเรื่องนี้ขึ้นมาครับ
อยากทราบว่าการปรุงแต่งของจิตทั้งดีและไม่ดีเป็นอย่างไร
แต่ยังไม่ทราบนิยามที่แน่นอนของคำว่าปรุงดี และ ปรุงชั่วครับว่าเป็นยังไงแน่ (หาที่ไหนก็ไม่เจอครับ)
ถ้าง่าย ๆ คือว่า ปรุงดีคือปรุงโดยไม่มีกิเลสร่วมด้วย และ ปรุงชั่วคือปรุงโดยมีกิเลสร่วมด้วย [แค่ความเห็นนะครับ]
เคยฟังมานะครับว่า หมอก็ปรุงทำฟอร์มเป็นหมอ ครูก็ต้องวางตัวทำฟอร์มเป็นครู บางคนเวลาเดินก็ต้องเท่ต้องทำฟอร์ม และพระบางรูปก็ทำฟอร์มเป็นนักปฏิบัติ เป็นต้น ซึ่งที่คนเหล่านี้ที่ทำฟอร์มส่วนใหญ่ก็มาจากกิเลสที่แฝงอยู่แล้วถูกมั้ยครับ
เช่นนั้นแล้ว คนส่วนใหญ่ที่วางตัวโดยมีอิทธิพลมาจากกิเลส นั่นคือเขากำลังปรุงชั่วแทบทั้งวันเลยรึเปล่า (ไม่ได้เจาะจงใครนะครับ ซึ่งผมก็เป็นเหมือนกัน)
ดังนั้นจึงอยากจะทราบนิยามของการปรุงดี และ ปรุงชั่วของจิต หรือรวมทั้งการปรุงเฉย ๆ ด้วยก็ได้ครับ
ขอบคุณมากครับ ผิดส่วนไหนขออภัยด้วยครับ พอดีเห็นคนรอบตัววางท่าเลยนึกเรื่องนี้ขึ้นมาครับ