ผมมีพี่สาว1คนพ่อแม่เอามาให้ตายายเลี้ยงแต่เด็กครอบครัวเราฐานะปานกลางตายายเลี้ยงพวกผมแบบไม่เคยให้พวกผมลำบากเลย แต่พี่สาวมีนิสัยขี้ขโมย ขี้โกหก ขโมยเงินคนในบ้านพอจับได้ก็ไม่ยอมรับทำมึน คนที่บ้านก็ปล่อยชอบโกหกตายายเรื่องเงิน จนพี่สาวเรียนจบก็ทำงานบริษัทก็ทำไม่ทนก็ลาออกแล้วก็ไปทำเป็นฝ่ายการเงินของ หจก.ใกล้บ้านก็ออกมีวันนึงผู้จัดการมาตามพี่สาวถึงบ้านให้กลับไปเคลียร์งานให้หลังจากนั้นพี่สาวก็ไปทำงานอีกทีนึง ไม่นานวันนั้นผมทำงานอยู่แม่ผมโทรมาหาบอกว่ามีหมายศาลไปที่บ้าน บอกว่าพี่สาวยัดยอกเงินบริษัท บริษัทเขาจะเอาเรื่องตายายเลยให้ญาติที่เป็นผู้ใหญ่ไปเคลียร์บริษัทบอกว่าให้ชดใช้เงินและเขามีหลักฐาน ที่บ้านเราก็ไม่มีเงินจะไผจ้างทนายหรือจะไปสู้กับเขา ที่บ้านเลยขายทองที่มีทุกเส้นเอาเงินไปช่วยพี่สาว ผมจำได้เลยที่บ้านเราตอนนั้นไม่มีความสุขเลยถึงยิ้มแต่ในใจก็ไม่มีใครมีความสุข ยายถึงกับพูดกับป้าตอนป้าเอาเงินขายทองมายายบอกว่าเอาไปที่อื่นเขาไม่อยากเห็น หลังจากเรื่องนี้จบพี่สาวก็ไปทำงานอีกทีและได้เจอกับแฟนแล้วก็ลาออกมาและมีลูก1คน ตอนนั้นตาผมเสียไปแล้ว ทุกอย่างเหมือนจะดีจนแฟนพี่สาวออกจากงานประจำเห็นพี่สาวบอดว่าเขาออกมาปลูกต้นไม้ขาย แล้วพี่สาวก็มีลูกอีก1คน จากนั้นทุกอย่างก็เหมือนเดิมพี่สาวมักจะมาโกหกยายป้าแล้วก็แม่เรื่องเงินต่างๆนาๆ กุเรื่องมาโกหกผมก็เตือนยายตลอดว่า อย่าไปให้มันอย่าไปเชื่อยายผมก็เอาแต่พูดว่า มันคงไม่โกหกหรอกมันเป็นแม่คนแล้ว มันคงเปลี่ยนไปแล้ว ครอบครัวเกิดมาด้วยกันก็ต้องช่วยเหลือกัน เขาบอกว่าสงสารเด็กน้อย2คนผมก็บอกว่า ถ้าสงสารก็ซื้อขนม ซื้อกับข้าวให้มันอย่าไปให้เงินมัน ผมทะเลาะกับยายบ่อยมากๆเรื่องพี่สาวจนผมบอกกับยายกับป้าว่า ต่อจากนี้ไปอย่าพูดเรื่องมันให้ได้ยินอีกอยากจะช่วยมันนักก็ช่วยมันไปแต่หนูจะไม่ให้เงินสักบาทพอแล้วต้องมาเครียดมานั่งเก็บไว้คนเดียวเวลาได้ยินหรือเห็นยายร้องไห้ หนูเครียดจนอยากจะฆ่าตัวตายด้วยซ้ำ พูดอะไรไปก็ไม่มีใครเชื่อสักคน จากนั้นพวกเขาก็ไม่ค่อยพูดเรื่องพี่สาวอีกเลยบ้างวันพี่สาวก็พาหลานมาหา2คนผมก็จะไปเล่นกับหลานเพราะรักและชอบหลาน2คนผมองที่หลานก็สวสารพวกเขาที่ต้องมีพ่อแม่ไร้ความรับผิดชอบแบบนี้ มีครั้งนึงพี่สาวมาขอยืมเงินยาย1หมื่นบกว่าหลานคนโตป่วยเข้าโรงพยาบาล ยายผมเลยไปยืมคนข้างบ้านมาให้และพี่สาวบอกว่าอีกไม่กี่วันจะเอามาคืน ผมเลยโทรไปหาพี่สาว และได้ยืมเงินเพื่อนมาให้พี่สาวไว้ใช้ก่อนเพราะ แฟนพี่สาวไปเฝ้าลูกที่โรงพยาบาล พี่สาวกับลูกคนเล็กอยู่บ้านกัน2คนแฟนลืมทิ้งเงินไว้ให้ หลานนอนโรงพยาบาลหลายวันมีวันนึงผมได้ไปแถวโรงพยาบาลเลยโทไปถามว่าหลานอยู่แผนกไหนจะไปเยี่ยมพี่สาวบอกว่าไม่ต้องไปหรอกเขาไม่ให้เยี่ยม ผมเลยไม่ได้ไปและไม่กี่วันยายก็โทไปทวงเงินพี่สาวเพราะว่าคนข้างบ้านที่ยืมมาเขาจะใช้เงิน แล้วตอนคุยโทรศัพท์ยายผมเปิดลำโพงผมเลยได้ยินพอดี พี่สาวบอกว่าสมุดบัญชีโดยโรงพยาบาลยึดไว้ก่อนเลยถอนเงินมาคืนยายไม่ได้ พอผมได้ยินเลยพูดแล้วก็ด่าพี่สาวแล้วก็บอกยายมันเอาชีวิตลูกมันมาหลอกพวกเราเลยนะมันมีที่ไหนโรงบาลที่ยึดสมุดบัญชีคนมาใช้บริการ ยายก็ได้แต่พูดว่ามันคงไม่ใจร้ายเอาชีวิตลูกมันมาอ้างหรอกมั้ง ผมเลยบอกว่ามันไม่มีหรอกเขาจะยึดไปทำไมสมุดบัญชีจากนั้นผมก็ไม่มีความรักหรือมองพี่สาวเป็นคนในครอบครัวอีกต่อไป ผมเสียใจผมท้อตั้งคำถามกับตัวเองว่า พี่สาวผมมันรักใครเป็นบ้างไหมมีแต่หลอกหลวงเงิน ทำให้ชีวิตบั้นปลายของยายมีแต่น้ำตา และทุกอย่างก็เป็นเหมือนเดิมไม่ว่าจะมีเรื่องอะไรยายป้าแม่จะคอยตาทล้างตามเช็คเสมอ เขาเอาแต่บอกว่าสงสารเด็ก2คน พี่สาวผมอายุ33-34ได้หลาน2คน คนโตผญ.อนุบาล2 คนเล็กผช.พึงเข้าศูนย์เด็กเล็กกำลังน่ารักทั้งคู่และพูดเก่งมาก มีวันนึงแม่ผมไลน์มาขอยืมเงินผมให้พี่สาวผมเลยให้ไปแล้วทะเลาะกับแม่ ผมบอกว่าทำไมไม่ให้มันได้ดิ้นรนด้วยตัวเองสักทีมันทำเรื่องอะไรทุกคนก็เอาแต่คอยช่วยมันตลอด เมื่อไหร่มันจะมีความรับผิดชอบล้ะแล้วเด็กมันจะอยู่ยังไงถ้ามีแม่กับพ่อแบบนี้ ผัวมันมีงานดีๆก็ลาออกมา แล้วดันมีลูก2คนอีก เด็กมันจะอยู่ ยังไงกันแม่ผมก็เอาแต่พูดว่าสงสารเด็กมัน แม่ผมก็ทำงานใกล้จะเกษียณแล้วเป็นพนักโรงงานตั้งแต่เด็กผมก็ถามแม่ว่า ถ้าแม่ตายไปมันจะอยู่ยังไงถ้าแม่ไม่รู้จักให้มันได้รับผิดชอบตัวเองบ้าง จากนั้นผมก็ทะเลาะกันแรงมากๆ จนไม่คุยกันอีก ชีวิตของผม ป้า แม่ ยาย ไม่เคยมีความสุขเลยผมก็ได้แต่พยามไม่คิดอะไรแต่มันก็ไท่ไหวมีหลายครั้งที่เคยคิดอยากฆ่าตัวตายเพื่อหนีปัญหาไม่อยากรับรู้อะไรอีกต่อไป เคยถามหลายครั้งกับพี่สาว ทำไมต้องทำแบบนี้ทำไมถึงโกหก มันก็เงียบมึนไม่สนใจ จิงๆมีเยอะมากๆที่มันมาหลอกหลวงหรือเอาเงินคนในครอบครัว มันใช้ความรักที่ครอบครัวมีให้เอามาใช้ประโยชน์กับตัวเองโดยที่ไม่สนใจคนในครอบครัวเลยนอกจากตัวเอง ผมเองเวลามองหน้าหลาน2คนก็ดสงสารไม่ได้ที่ต้องมีแม่กับพ่อแบบนี้ ไม่รู้ว่าจะได้กินอาหารครบทุกมื้อไหม ผมอาจจะไม่ตอบกระทู้นะคับผมแค่อยากมาระบายเพราะผมไม่รู้จะไปคุยกับใครแล้ว ผมก็อยากมีชีวิตอยู่นะคับแต่ก็ไม่รู้จะทนไหวไหม อาจมรพิมผิดขออภัยด้วยนะคับ
พอโตมาถึงได้เข้าใจคำว่าครอบครัวสำหรับบางคนคือคำหยาบ