ทำไมคนที่ประสบความสำเร็จทางการงาน ถึงไม่ชอบเล่นเกมกัน ? หรือเกมจะเป็นตัวฉุดรั้งความสำเร็จ

หวายยยยยยยย ไม่รู้สินะ วาฬเติมเกมส์เป็นนักธุรกิจชื่อดัง เกมส์นึงเป็น 1-10 ล้านบาท หวายยยย วงการเกมส์รู้ดีว่าอิพวกที่บอกว่า มันเป็นแบบนี้จริงๆ

ตลาดเกมส์กาชารู้ดีเป็นกว่าใครๆ ใครที่เล่นสายกาชาหรือเกมส์ AAAA ราคา 2000-4000 แบบผมซื้อวันแรกไม่ต้องรอลดราคา จะรู้ดีเลยว่าพวกนี้คือ
เด็กหนวดทั้งนั้น แม้มคือคนทำงาน หรือ ทำงานผ่านเกมส์ทั้งนั้นที่รายได้สูงผิดมนุษย์ธรรมดามากๆ ยังเล่นเกมส์เหมือนวัยเด็กกันเลย และ มีความเป็นผู้ใหญ่ มีความรับผิดชอบด้วย เพราะว่ามันต้องบริหารธุรกิจและยังต้องให้เวลาเล่นเกมส์ และ ครอบครัวอีก ดังนั้น

คนเล่นเกมส์ RPG มาก่อนเก่งๆ จะรู้จักหลักการบริหารทรัพยากร การช่วงชิงหรือหาโอกาศในการแข่งขันคนอื่น สงครามมันสอนให้คนเอาชนะมาแต่ตอนนั้นแล้วดังนั้น ใช่ครับ พวกนี้จะรู้จักการบริหาร เวลา เวลาที่มีคือการฟาร์ม การต่อสู้ก็คือสิ่งบันเทิง และ มิตรภาพ คือ ตอนที่มาคุยกันหลังจบวอว่า เออเจ๋งจริงยอมเลยใช้ได้เลยกลยุทธดีมาก

นี่แหละคือมิตรภาพของการ แข่งขันกันเป็นกีฬา ไม่ได้ฆ่ากันเอาเป็นเอาตายครับ คนไม่คิดจะแข่งขันไม่เคยมีวันเข้าใจว่า ทำไมต้องแข่งขันทำไมต้องทำเรื่องแบบนี้ เพื่อฝัง mindset ในการพัฒนาตัวเอง พัฒนาศักยภาพ เพื่อเอาชนะอีกฝ่าย อิพวกสายติ๋ม หรือ พวกแบบอู้ยยยย กลัว อ่อนแอ ไม่กล้าแข่งขัน ทำไมต้องแข่งขัน

อ่อหรือยัง ทำไมคนพวกนี้ถึงไม่เจริญ เขาไม่มีความกล้ามาพอจะท้าทายชีวิตผ่านการแข่งขัน แต่ชีวิตคือเกมส์ คือการแข่งขันมาแต่แรกแล้วครับ ใคร up skill กระจอก วันๆ เอาแต่เรียนไปไม่รู้อะไร up skill อะไรไม่รู้ กระจอก โตมามันถึงรู้ว่า เอ้ากุเลือกทางผิดเลือก class ผิดหวะ แล้วชีวิตจริง

มัน reset ได้สะที่ไหนหละ แม้มกลับไปเริ่มต้นใหม่เป็นทารกได้ไหมหละ ดังนั้น เขาจะรู้กันจากการแข่งขันเลยว่า อย่าอัพพลาด อย่าเอาตัวละครหรือชีวิตของเราไปตายกับเรื่องโง่ๆ นั่นเอง

นักกีฬาก็จะ get และ แทบไม่เถียงผมเลย ตอนที่เขาฝึกซ้อมกีฬา เพื่อไปแข่งขัน นักดนตรี ศิลปิน นักร้อง ทุกคนผ่านวิธีคิดแบบนี้มาหมดครับ ทุกวันนี้ก็เลยสำเร็จบ้าง ล้มเหลวบ้าง เขาอยู่ในเกมส์มาแต่เด็กโดยไม่รู้ตัว

มันต่างจากพวกเล่นเกมส์แหกปากโวยวายไร้สาระมากๆ ทุกวันนี้ community นี้ถ้ายังอยู่ คือ แฟนเดนตาย หรือ โตมาก็แบบเอ้ยคุณเคยเล่น หรือ อยู่กิลตัวนี้มาด้วยหรอเนี้ยเลยรู้จักหรือโคจรมาเจอกันตอนโตโดยบังเอิญ

ไม่เล่นเลิกเล่นก็แค่ ขายไอดี เอาทุนที่เคยเปย์ไปขายให้พวกคนที่รวยหรือคนอยากได้ไอดีมาหมุนเวียน เคยเปย์ 60-100K ก็ยังสามารถหาโอกาศคืนทุน 60-100K ได้นะมัน คือ การขายทรัพยากรและความทุ่มเท คนได้ไปก็คือจะได้ทรัพยากรของคนที่เก่งไปเพิ่มกำลังรบให้ตัวเอง เพราะ เกมส์ยังไงก็ต้องเสียเวลาเล่น ไม่เล่นไม่มีทางเติบโตดังนั้น เขาจ่ายได้ถ้าเสียเวลามาโอเคร

มันไม่ได้ขาดทุนเสมอไปอย่างน้อยก็ 50% คืนทุน แต่คนอื่นไม่เคยเข้าใจนึกว่าเสีย 100% บางคนได้ภาษา บางคนได้อะไรมากมายก็เพราะเกมส์ แต่ว่า มันแค่คนกลุ่มน้อยนะ เพราะ สังคมเล่นเกมส์แบบนี้เขา คัดแต่คนมีคุณภาพครับ พวกนอกคอกไร้การศึกษาไม่ค่อยรับครับ มันแหกปากน่ารำคาญครับชอบขี้แอคด้วย เขาเลยแบบไม่ค่อยรับกัน

แม้แต่กลุ่ม discord เองสมัยนี้ยังเลือกเลยครับ ไม่ใช่ให้ใครก็ได้มาสิงนะ มันคือการเกาะกลุ่มพูดคุยเฉพาะกลุ่มคนประเภทเดียวกันเป็น community ที่จะเปิดกว้างถ้านิสัยโอเคร ไม่โอเครจะโดนดีดออกครับ ขนาดเด็กสมัยใหม่จะเข้ามา คือ ยังไม่มีโอกาศนะ เขามองว่าเด็กสมัยใหม่ หรือ เด็กบางคนค่อนข้างเล่น ขาดสติ วุ่นวาย สร้างปัญหา เขาเลยไม่เอาเข้าพวก

ทุกวันนี้ก็กลายมาเป็นเจ้าพ่อ เจ้าแม่วงการเกมส์ หรือ IT กันหมดนี่แหละครับ 555 จริ้งทุกคนที่เล่นเกมส์ส่วนมากทำงานสาย IT เยอะสุดหรือโตมากับเทคโนโลยีกันหมด พวกหน้าเก่าๆ ลองไปดูสาขาที่เรียนจบมาดิ

พวกประกอบคอมแพงๆ รวยๆ มีคอนโดมีบ้านมีรถยนต์ พวกนี้ก็ทำงานประจำนะมีเงินเดือน 50-60K แบ่งประกอบคอมทีละชิ้นซื้อการ์ดจอแพงได้ไม่ได้กระทบคุณภาพชีวิตอะไรเลยสักนิด

คนรวยไม่เล่นเกมส์ คือ ข่าวปลอมหลอกลวงครับว่าไม่ได้เล่น ไร้สาระบลาๆ คนรวยๆ เก่งๆ มี PS5 หรือ เล่นเกมส์ ใช้เวลาพักผ่อนกับเกมส์กันหมดเกือบทุกคนเลยด้วยจะเกมส์แบบใดก็ได้ขอให้ได้เล่นนิดๆ หน่อยๆ ขำๆ ไม่ได้จริงจังขนาดนั้น

ผมบอกเลยมันเป็นแบบนี้เพราะว่า ยุคปี 1980-1990 มันคือเด็กหรือ gen Y ที่เก่ง และ แม้มโตมากับคอมพิวเตอร์ sega ps กันทั้งนั้นเลยหรือบ้านฐานะดีมาตั้งแต่อยู่นั้นมีคอมมีเกมส์มีองค์ประกอบครบ ดังนั้น ตอนมันโตมันจะยังจำความเป็นเด็กหรือยังนิยมสิ่งที่ปี 1990-2000 สร้างเอาไว้มันถึงยังคงเล่นเกมส์อยู่นะ แต่เล่นเงียบๆ ปิดบังความลับเงียบๆ ไม่ให้คนอื่นรู้ครับ

เพราะว่า ค่านิยมของคนยุคนั้นชอบดูถูกว่า เด็กเล่นเกมส์ = ไม่มีอนาคตกัน เขาเลยไม่อยากให้ใครหลายคนมาว่าเสียๆ หายๆ เขาเลยต้องเล่นเงียบๆ กันทั้งนั้น และ ศึกษาพูดคุยกันอยู่แบบนั้นในอดีตจนถึงปัจจุบัน มันเลยเป็นกลุ่มที่ซ่อนแอบเล่นเกมส์คุยกันและโตมาด้วย setting ทางเกมส์ในแบบเดียวกัน คือ โตมาได้เจอเพื่อนได้ดีก็เกมส์นั่นแหละ มาทำธุรกิจบริษัทเกมส์ เปิดเกมส์ สร้างเกมส์เขียนโปรแกรม รีวิวคอม พวกนี้เกิดมาจากยุคผมทั้งนั้นเรียกได้เลยว่า เพียวๆ ไม่มี gen X มาแทรก ไม่มี gen Z มาแถม

นั่นแหละ ยุค มิลเลนเนี่ยมฟาวค่อนเป็น iconic gen Y ทำไว้ลับๆ มันคือการสร้างภาพลักษณ์ความสำเร็จให้ชัดเจน ดังนั้น เขาเลยต้องห้ามพูดถึงเกมส์เพราะเดี๋ยวคนจะมองว่า เอ้าอิพวกนี้มันไม่ได้พยายามเต็มที่นี่หว่านั่นแหละ เขาเลยต้องปกปิด ปกปิดข้อมูลสำคัญเอาไว้ครับ

มักจะพูดกันเสมอว่าเนี้ย เกมส์ก็เล่นนะแต่ว่า ต้องให้การเรียนสำคัญกว่า ต้องอ่านหนังสือต้องสอบแข่งขันเหมือนกัน เกมส์เล่นบ้างให้ดูเหมือนว่าเล่นไม่บ่อย แม้มเล่นทั้งวันครับ ชวนกันโดดเรียนดูหนังเล่นเกมส์เลยหละ ทั้งชายทั้งหญิง

ทุกคนต่างพูดกันเลยด้วย mindset เดียวกันหมดแล้วแบบว่า ขอแค่เคยเจอกันมาและคิดเหมือนกัน เขาเดินจับมือแมนๆ กอดอกได้เลยนายโตมาเหมือนกันกับเราเลยนั่นคือ
พวกนี้เลยโตมาเป็นพวกนักธุรกิจมีลูกมีหลานมีสังคมในเกมส์ ลองไปดูเลยเกมส์กาชาอะหนักสุดเลยมันคือสงคราม pay to win และ คนพวกนี้ก็พร้อมใจจะเชิญ คนแบบผมเข้าทีมนะเพราะมองว่า pay to win เวลาทำสงครามมันต้องการพวกทหาร หรือ คนเก่งๆ เล่นเกมส์เก่งๆ มาช่วยกันไม่ได้ต้องการเงิน เงินมันมีแต่ว่าทรัพยากรบางอย่าง ต้องแข่งขันด้วยคนนะ หรือ บางเกมส์ไม่จำเป็นแต่ community มีไว้ให้เล่นด้วยกันสนุกๆ ไม่ได้เกี่ยงฐานะมากมาย

นี่คือเรื่องตลกที่กลุ่มสังคมแบบผมจะรู้กัน และ นั่งขำพวกงี่เง่าที่โดนหลอกครับไปดูเลย แต่ไม่แนะนำให้เล่นเกมสืกันส่งเดชเพราะว่า รู้ผลกระทบและผลเสียของการเสพติดเกมส์จะโงหัวไม่ขึ้น นั่นแหละครับ สิ่งที่ทำไมบางกลุ่มไม่เปิดรับเด็กรุ่นใหม่ที่ไม่มีภูมิคุ้มกันทางความคิด หรือ โดนเกมส์ขี่ชีวิตตัวเองอยู่

ตาเฮีย henry ที่แกเป็น superman และ ดาราชื่อดัง พวกนักวิทย์ หรือ ไอทีชื่อดัง เบื้องหลังนอนเล่นเกมส์อยู๋บ้านครับถ้ามันว่างและมีเวลาเล่น
เพราะส่วนมาก เขาจะแบ่งเวลาไปทำธุระสำคัญก่อน มีเวลาก็ค่อยจับจอย ไม่มีเวลาก็ไม่เป็นไร ดูเพื่อนเก่าคนเก่าเล่นก็ได้ให้รู้สึกว่า อย่างน้อยเออเพื่อนก็ยังได้เล่นแทนมารีวิว มาบอกสู่กันฟังหละวะ

ทำไมวงการนี้ถึงทำได้ เขามองว่า คุณต้องเก่ง ต้องเจ๋ง ต้องรวยนะ เกมส์ก็แพง คอมก็แพง เวลาก็ต้องมีมาเล่น ทำได้ยังไงเอาเวลาที่ไหนมาเล่น เอาเงินที่ไหนมาเปย์ ประหลาด แปลว่า มันทำงาน 8 ชั่วโมงอาจจะทำจริงแค่ 4-6 ชั่วโมง เวลาที่เหลือจากการทำงานเสร็จก็แบ่งมาเล่นเกมส์ไง มันถึงเป็นพวกเด็กเก่งกันเพราะมันเก่งพอที่จะ หาเงินหาเวลา ในขณะที่พวกไม่มีเวลาทำงาน 2-3 job ก็ยังทำไม่ได้ นี่แหละความน่ากลัวของพวก ปีศาจ

เขาทำงานแบบเงินเดือน 80-100K กันแล้วมานั่งเล่นเกมส์ อีกคนทำงาน 1 2 3 job job ละ 20-30K รวมกันได้ 80K ใช่ไหมหละ แล้วมีเวลาใช้ชีวิตไหมหละ งานแต่ละอย่างทำกี่ชั่วโมง??

อวดชีวิตลงโซเชียล แต่เวลาใช้ชีวิตต่ำมากๆ นั่นเรียกสำเร็จ หรือ ทำงานจนเป็นบ้าไม่มีเวลาไม่แฮปปี้ ใช่หรอความสำเร็จจริงๆ นี่แหละ สิ่งที่คนเก่งทำ ไม่ใช่การเล่นเกมส์ แต่คือการบริหารจัดการเวลาที่ดีเวอร์ต่างหากครับ พยายามไปเหอะ 10 ปีก็ไม่เจอคำตอบหรอก คิคิ เพราะ เขาเจอคำตอบกันมาตั้งนานแล้ว

เพราะว่า นักลงทุนทุกคนรู้ดีว่า สิ่งที่ทำให้คนรวยไม่ใช่ต้นทุนอย่างเดียว แต่คือ เวลาในการตั้งใจทำอะไรสักอย่าง และ ต้องทำแบบเงียบๆ หรือ การประสบความสำเร็จจะมุมที่เงียบ และ ค่อยมาหลอกขายรีวิวชาวบ้านว่า

เนี้ยผมนะสำเร็จนะผมทำแบบนี้ๆ อ่ออออออออ หรือ ยัง ใช่ครับ มันคือการขายภาพลักษณ์ หรือ การ PR ครับเราต้องให้คนเชื่อว่าที่เราสำเร็จ เพราะ เราทุ่มเทเวลาทำมัน แต่หารู้ไม่ว่า เขานอนโง่ขายขำตั้งหลายวันเลยนะถึงไม่เล่นเกมส์ก็ตามกว่าจะเจอคำตอบ

เขาถึงปล่อยให้คนหลงทางไงครับ ยิ่งคนหลงทางแปลว่า มันยิ่งไม่มีวันรวย ยิ่งเดินทางผิดๆ เสียเงิน เสียทอง เสียโอกาศ เสียเวลา ว๊าาาาาา 5555 แพ้พวก mind game หมดอะเขารู้ครับว่า จะทำอะไรให้คู่แข่งของเขาแพ้ไม่มีทางเติบโตกลายมาเป็นคู่แข่งในตลาดได้

เขาเลยมักบอกหรือโยนความรู้แบบครึ่งๆ กลางๆ ไปให้ทดลอง ให้เอาเงินไปเม่าเสียต้นทุนชีวิตในตลาดไง ไม่รู้กันหรอ รู้ไว้สะนะ ทุนนิยมหนะ 555 เกมส์มันโหดนะ อยากเป็นหัวคิว เคยเจอการแข่งขันแบบ วาฬกินวาฬ ไหมหละ ไม่รู้สินะ แกไม่ใช่หัวคิวหรอก

ปล. ผมบอกเลย มีคนล้มเหลวเพราะเกมส์เยอะกว่าคนสำเร็จครับ การันตรีเลย แต่คนที่สำเร็จเยอะมากส่วนนึงมาจากการเล่นเกมส์ และ เข้าใจการแข่งขัน