เรากับสามีคบกันตั้งแต่ม.ต้นอายุ13ปีเพื่อนล้อกันจนเป็นแฟนกันรักๆเลิกๆมาจน มหาลัย และปัจจุบันแต่งงานกัน ตอนเด็กเห็นเป็นผู้ชายอารมณ์ดีอยู่กับเพื่อนกับเราเป็นคนเฮฮาพูดเยอะขี้เล่น เราชอบผู้ชายอารมณ์ดีตอนเป็นแฟนกันสมัยเรียนที่บ้านเค้าแม่เค้าส่งเงินมาให้ใช้ไม่ขาดมือ ตั้งแต่ม.ปลายยันมหาลัย เรียนจบมาแม่ก็ยังให้เงิน เป็นคนถูกเลี้ยงมาตามใจแต่เด็กอยากได้อะไรต้องได้เป็นลูกคนเดียว นอนดึกตื่นสายบางวันตื่นเย็นก็มี แม่เลี้ยงมาสบายไม่ต้องทำแม้กระทั่งงานบ้าน เย็นไปเที่ยวบ้านเพื่อนกลับมากินข้าวเล่นเกมส์ ที่บ้านทำธุรกิจเงินดีแต่ไม่มีเงินเก็บ บ้านพ่อแม่เค้าเช่าอยู่จนทุกวันนี้ ปัญหาตั้งแต่แม่เค้าหยุดให้เงินเพราะช่วงโควิดเงินไม่สะพัดเหมือนเมื่อก่อน เรากับแฟนเลยขายของด้วยกันเรามีนิสัยผู้นำจะทำงานหาเงินเราเริ่มก่อนเสมอ เค้าเป็นคนเอื่อยเฉี่อยไม่มีหัวคิด ขี้เกียจ แต่เวลาเราทำอะไรเค้ายอมช่วยออกแรงจนเค้าเหนื่อยกว่าแต่เราเน้นใช้สมองคิด เค้าไม่เคยคิดหาเงิน หาเงินไม่เป็น เราต้องเริ่มก่อนเสมอแต่เค้าจะทำตามและออกแรงไม่ใช้หัวคิดแต่เน้นใช้แรง เวลาเราป่วยนอนรพ.เค้าไปรับไปส่งทำเรื่องให้นอนเฝ้าไม่ห่าง เวลาไปไหนไปด้วยกันตลอด เป็นคนไม่มีอนาคตถามอยากทำงานอะไรก็บอกไม่รู้ ตอนนี้อายุ37แล้ว ยังไม่รู้เลย บางครั้งเรารู้สึกเหนื่อยแต่เค้าออกแรงช่วยเราบางเรื่องเกี่ยวกับงานทำให้เราออกแรงน้อยมาก เวลาเราทุกข์กายใจเค้าไม่เคยทิ้งเราไปไหน แต่เหมือนเป็นผู้ชายไม่ได้เรื่องเลยทำงานไม่เป็นคิดไรไม่เป็น เค้ามีด้านดีเยอะมากนะแต่เป็นผู้ชายเหมือนไม่มีอนาคต บางครั้งเราสับสนนั่งเขียนจ้อดีข้อเสียเค้า แต่ข้อดีมันเยอะกว่า เรารักเค้าแล้วเค้าก็รักเรา เราอยู่ด้วยกันรักกันมาตั้งแต่เด็ก แต่ทำไมพอตั้งแต่แต่งงานกันมา7ปีมันรู้สึกว่าเราเลือกคนผิดยังไงไม่รู้ บางครั้งก็รักเค้ามากไม่อยากทิ้งไป บางครั้งก็รู้สึกอยากเปิดใจใหม่ มันงงถามตัวเองว่าคนนี้ใช่มั้ย เหตุผลเราไม่ชอบผู้ชายโง่ๆงม อยากให้สามีเราฉลาดคิดกว่านี้ เราสับสน ยิ่งเดี๋ยวนี้แม่เค้าไม่ให้เงินเค้าแล้วอารมณ์ขึ้นๆลงๆบ่อยมาก และตั้งแต่แม่เค้าป่วยเข้าicu แต่ตอนนี้หายเป็นปกติแล้วนิสัยเค้าเหมือนเปลี่ยนไป เราเริ่มไม่มีความสุขแต่อีกใจก็ยังอยากอยู่ด้วย อีกใจก็อยากถอย งงกับความคิดตัวเอง ใครมีประสบการณ์เล่าหรือให้คำปรึกษาได้นะคะ ขอบคุณมากคะ
สามีอารมณ์แปรปรวนเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย