วันนี้จะออกไปซื้อยาที่ร้านยาแถวบ้าน คุ้นๆ ว่าร้านยาต้องมียอดถึงจะให้สแกนจ่ายได้ สูงวัยอย่างเราก็ตรงไปที่ตู้สีม่วงที่มีบัตรอยู่เพื่อกดเงินสดออกมาก แต่พลันสายตาไปเห็นคนตาขวางๆ (น่าจะไร้บ้าน) นั่งอยู่ข้างตู้ที่จะกดเงิน แถมมองป้าอย่างเราตาไม่กระพริบ มองท้องฟ้าคิดว่าไม่นานฝนก็กำลังน่าจะตก คิดในใจเอายังไงดีเงินในบัญชีก็มีแค่หยิบมือ แต่จำได้ว่าทางจะไปร้านยามีร้านสะดวกซื้อข้างในร้านตู้สีเขียวอยู่ กะว่าไปกดเงินต่างธนาคารแต่ความปลอดภัยน่าจะดีกว่าตู้ที่มีบัตรดีกว่า ถึงจะมีค่าธรรมเนียมก็น่าจะ 10 บาท เข้าไปกดแต่หน้าจอขึ้นมาว่า "เงินในบัญชีไม่พอ" แปลกใจมากเลยกดขอดูยอดเงิน ถึงบางอ้อ...เมื่อวานจ่ายค่าไฟไปนี่นา พอแก่ตัวความจำก็ไม่ดี หลงๆ ลืมๆ กดจำนวนเงินใหม่อีกที ก็ขึ้นมาอีกว่า "เงินในบัญชีไม่พอ" อ้าว...ตะกี้ก็เห็นยอดเงินว่าจำนวนนี้แล้วนี่นา ไม่เป็นไรกดออกมาน้อยกว่าเดิมสัก 100 ละกัน สรุปเงินออก แต่พอเห็นยอดเงินคงเหลือก็งง จะหยิบมือถือมาดูยอดก็ดันลืมไว้ที่บ้าน ยิ่งตอกย้ำว่าเราอายุเยอะแล้วยังแถมความขี้ลืมมาอีก กะว่ามาแปปเดียวเผื่อฝนตกมือถือจะได้ไม่โดนน้ำ กลับมาบ้านรีบดูมือถือ โอ้ว..แม่เจ้า โดนหักค่าธรรมเนียม 10 บาท ไป 2 ครั้งนี่เอง ได้แต่สมน้ำหน้าตัวเอง มาถึงตอนนี้ต่อให้ขี้ลืมยังไง ป้าจะจำให้ฝังใจไว้เลยว่าถ้าเกิดมีเหตุการณ์เจอคนตาขวางๆ อยู่ข้างตู้ ATM ให้เดินออกกำลังกายไปอีกสัก 1 กม. เข้าไปในห้างแล้วกดเงินจากตู้สีม่วงที่ตัวเองมีบัตรจะได้ไม่ต้องเสียค่าธรรมเนียม ถ้ากดคนละตู้กับบัตรค่าธรรมเนียม 20 บาท ป้าจะเอาไว้ซื้อน้ำกินเวลาเดินเหนื่อยๆ ได้ สรุปง่ายๆ ไม่แก่บ้างก็แล้วไป 555
กดเงินผิดตู้คิดจนปวดหัว