ฉันอยู่กินกับแฟนมา13ปี แรกๆตอนอยู่ด้วยกันใช้ชีวิตลำบากมากเพราะเราทั้งคู่ไม่ใช่คนมีฐานะสักเท่าไร อายุแฟนตอนอยู่ด้วยกันอายุค่อยข้างจะน้อย แฟนเรา 17 ส่วนเรา19 พอได้อยู่ด้วยกัน3-7ปี ชีวิตเราค่อยๆดีขึ้นพอมีกินมีรถมีลาด้วยการที่ทาวบ้านแฟนพาไปทำค่อยข้างดี ช่วงนั้นไม่ค่อยมีปัญหาจะเวลสผ่านไปเขาปีที่11 ตั้งแต่นั้นมาเราเริ่มทะเราะกันบ่อยขึ้นเพราะแฟนติดพนันออนไลน์หนักมากจากที่พออยู่พอกินชีวิตก็เลิกติดขัดเพราะแฟนติดพนันอย่างหนักจนเราเริ่มจับได้และเริ่มมีปากเสียงกันแทบทุกวันครั้งแรกที่เราจับได้เราเสียใจมากๆจากที่เราไม่เคยเปนหนี้เลยก็กลายมาเป็นหนี้จนตอนเอารถคันแรกไปรีเอาเงินมาใช้หนี้ให้แฟนและแฟนได้ตกลงจะแก้ไขและเราก็รักแฟนมากจึงให้โอกาสเพราะเหนว่าผิดครั้งแรกแต่เขื่อไหมนับแต่นั้นมาเราไม่กล้าเชื่อใจแฟนอีก พอมีโอกาสแฟนก็จะแอบไปยืมเงินคนรู้จักมาเล่นพนันให้เราต้องเสียใจอยู่เลื่อย จนเข้าปี12-13 เรายิ่งเครียด เข้าไปใหญ่เราได้ออกจากงานประจำเพื่อกลับมาอยู่บ้านเพราะเราทะเราะกันหนักจนไม่เปนอันทำงาน ถามว่าดีขึ้นไหมพอมาอยู่บ้าน คำตอบคือไม่เลยเราให้โอกาสเขาเป็นรอยครั้งเพราะรักคำเดียวแต่เขาเลือกทิ้งโอกาสนั้นที่เราให้ ทุกวันนี้เหมือนเราใช้ชีวิตอยู่ตัวคนเดียวทั้งที่ยันอยู่ด้วยกันเขามักจะใช้ชีวิตหลังเลิกงานอยู่บ้านแม่เขาและเข้าห้องตี1ตี2ทุกวัน วันหยุดเขาก้อจะยุแต่บ้านแม่ทั้งที่เราแยกครอบครัวมีบ้านเป็นของตัวเองแต่บ้านติดกันมากวันทั้งวันแทบจะไม่เวลาอยู่ด้วยกันนอกจากเวลาจะนอนเท่านั้นเราอึดอัดมากเหมือนอยู่คนเดียวทั้งที่ยังมีกันอยู่ร้องไห้ทุกวัน วันๆถ้าเราไม่ดูซีรีย์เราค่อยจะแย่ เราเปนคนไม่เที่ยวไม่ครบกับใครอยู่กับแฟน13ปีไม่เคยออกบ้านไปทำเพื่อนเราเราเห็นเขาเป็นโลกทั้งใบแต่ทำไมเขาถึงใจร้ายกับเราขนาดนี้ ตอนนี้ในหัวสมองเรามีความคิดที่จะหนี้อยู่เวลาแต่เราก็รักผู้ชายคนนี้มาก ด้วยพาระครอบครัวที่ต้องรับผิดชอบด้วยเราย้ายพ่อแม่มาอยู่ด้วยอีกยิ่งคิดหนักไปอีกเราจะทำยังไงดีค่ะ
เลือกทางเดินต่อไปให้ชีวิตยังไงดี