สวัสดี เราต้องเกริ่นก่อนว่า เรากำลังจะหางานใหม่ที่สมุทรปราการ จึงได้ย้ายถิ่นฐาน รวมถึงดำเนินการทำเรื่องลาออกแล้วเช่นกัน ตอนแรกเราก็ไม่คิดว่าจะต้องถึงจุดที่ว่าไปหาหมอเรื่องก้นเลย มันไม่ไหวจริง ๆ ท้องผูก อึบาดก้นมีเลือดออก และเราเป็นคนที่กลัวเลือดมาก ๆ แบบ กอไก่ล้านตัว ถ้าเราเจอเลือดหยดปุ๊ป รีบล้างและลุกออกจากห้องน้ำเลย ไม่กล้าอึต่อ อึก็เหลือเม็ดเล็ก ๆ แบบทรมาน เราจึงตัดสินใจไปหาหมอ
06/07/2568
เราเดินทางด้วยมอเตอร์ไซค์จากบางปูสมุทรปราการ เพื่อไปที่ รพ.เอกชนแห่งหนึ่ง แถวบางบอน เพราะประกันสังคมเราอยู่ที่นั้น และดันทะลึ่งพึ่งย้าย ไปวันที่ 25/05/2568 ก็กะได้งานใหม่ก่อนแล้วค่อยให้บริษัทใหม่ย้ายให้ เมื่อเราถึง รพ. วันแรกหมอไม่ดูก้นนะ เพราะเราไปวันอาทิตย์ ไม่มีหมอเฉพาะทาง หมอจึงสั่งยาระบายที่ทำให้อึนิ่ม สูตรน้ำ 5 ขวด ไปกินระหว่างนัดเจอหมอศัลยกรรม เรานอนไม่หลับและเครียดมาก หารีวิวและหาอ่านข้อมูลไปเรื่อย ไหนจะข้อมูลหลังผ่าเจ็บแบบทรมานขั้นสุด กลับมาเป็นอีกไหม ริดซี่หรือฝีหรือไรกันวะเนี้ย บลาๆ จนทำให้เราพักผ่อนไม่เพียงพอ
14/07/2568
วันที่ได้เจอหมอศัลยกรรม มาถึงให้ขึ้นเตียงแหกก้น กดปุ่ม (อายโคตร ๆ) เป็นหนองแล้ว ต้องผ่าออก ผ่าเลยวันนี้ เราตกใจมากและกลัว แบบ ห้ะ!! ผ่าเลยหรอ ไม่ทันได้เตรียมใจ เรากังวลมากและกลัว แต่พยาบาลบอกว่าไม่ผ่ามันก็ไม่หายนะ คุณหมอก็เรียกสติเรา โดยแนะนำวิธีที่ทำให้ท้องไม่ผูกต่าง ๆ นอกจากผักที่มีกากใยแล้ว สิ่งสำคัญคือการตื่นนอนตอนเข้า สร้างวินัย ดื่มน้ำอุ่นเยอะ ๆ พยายามขับถ่ายทุกเช้า เหมือนโดนสะกดจิตไปพักหนึ่ง หมอตัดจบด้วย ป้ะ ไปห้อง 7 เตรียมผ่าเลย ละคือแฟนเรากำลังเดินทางมาหาเราแบบด่วนด้วยความเป็นห่วง ซึ่งก่อนหน้านั้นนางพูดหยอกล้อให้เรากลัวเล่น ๆ ว่าโดนผ่าแน่ๆ (เป็นไง ได้ผ่าสมใจเลย TT) ตอนแรกหมอจะผ่าสด แต่ผมขอฉีดยาชา แต่รู้หรือไหม ฉีดยาชาเฉพาะจุด ตรงนั้นมันเจ็บมาก แบบเจ็บเชี้ย ๆ เราร้องลั่นห้องเลย TT ปวดทรมานมาก ผ่าเสร็จเราหูดับพร้อมรับใบนัดและใบรับรองแพทย์ ซึ่งเราไม่รู้เลยว่าพยาบาลพูดอะไรบ้าง จากนั้นเรานอนคว่ำมือห้อยตงเต่ง จนพยาบาลสะกิดคิดว่าเราหลับไปแล้ว พยาบาลปิดแผลโดยเย็บไหมมั้งนะ และการยัดผ้าก๊อซอุดไว้ แจ้งเราว่าสามารถถ่ายได้ปกติแต่อย่าเบ่งไม่งั้นมันจะหลุดที่อุดไว้ (โห่! มันทำให้เรากลัวการเข้าห้องน้ำไปเลยอะ) จากนั้นพาเราไปนั่งรถเข็น และอยู่ ๆ มีพี่ผู้ชายมาเข็นรถพาเราไปรับยา ได้ยาพารากับยาฆ่าเชื้อมากิน และส่งเราที่จุดเรียกรถกลับบ้าน ไม่ทันได้ถามรายละเอียดหมอสักคำว่าต้องดูแลแผลยังไงบ้าง แฟนเรามาพอดีเลยพยายามขับรถมอเตอร์ไซค์กลับ แต่ไม่ไหว ฝากรถไว้ที่ทำงานก่อนและแฟนก็เรียกไลน์แมนคาร์พากันกลับ กลับมาถึงห้องก็นอนคว่ำเลยจ้า ไม่ไหว และก็สั่งข้าวมากินกัน กินตามปกติ และก็พึ่งนึกได้ว่า อ้าว เรายังไม่ได้ถามวิธีดูแลแผลเลย ก็เลยทักไปยังแฟนเพจ รพ. เขาจะประสานงานให้และติดต่อกลับมาหาเรา แบบขอบคุณมากก พยาบาลก็ติดต่อเรามา ก็แนะนำเบื้องต้นว่า
พยาบาล : ให้เราไป รพ. มาล้างแผลทุกวัน
เรา : เราอยู่ไกล อยู่สมุทรปราการ ถ้าไปอาจจะต้องพักกับรุ่นพี่ที่บริษัท
พยาบาล : แบบนั้นก็ดีค่ะ หรือไม่ให้เราไปล้างแผลที่ รพ. หรือ คลินิก ใกล้บ้าน แต่อาจจะมีค่าใข้จ่ายเพิ่ม
เรา : (กังวลใจคืออยากรักษาต่อที่เดิมให้จบ) เนื่องจากเขาลงให้เราหยุดพัก 2 วัน ซึ่งคิดว่า คงไปทำงานไม่ไหวแน่ ๆ
พยาบาล : พรุ่งนี้ให้เรามาล้างแผลที่ รพ. ล้างรอบแรกอาจจะเจ็บหน่อยเดี๋ยวก็ชิน อาจจะพิจารณาเพื่อขอใบรับรองแพทย์ใหม่อีกครั้ง
เรา : เรากลัว จนตอนนี้เราก็ไม่กล้าอึ ไม่กล้าเข้าห้องน้ำเลย
พยาบาล : ถ้าไม่อึ ก็ท้องผูก แล้วก็เป็นแบบเดิม เราต้องก้าวข้ามมันไปให้ได้นะ อึแต่อย่าให้ผ้าก๊อซเปื้อน ไม่ก็ดึงผ้าก๊อซออก อึและทำความสะอาด ซับให้แห้ง และเอาผ้าอนามัยมาปิดไว้
เรา : (ฮื้อ TT อย่างเดียว)
ก็นั้นละ ไม่รู้เลยว่าพรุ่งนี้ตื่นมาจะเป็นไง อยากหายนะ แต่ใจไม่สู้ แต่ร่างกายมันบอกต้องไปตามนั้นแหละ หลีกเลี่ยงไม่ได้ ตอนนี้ยาชาหมดแล้ว ปวดก้นมาก นั่งกินข้าวมื้อเย็นก็ลำบากฮื้อ ๆ TT
ประสบการณ์ผ่าตัดฝีที่ก้น 2025 🥹
06/07/2568
เราเดินทางด้วยมอเตอร์ไซค์จากบางปูสมุทรปราการ เพื่อไปที่ รพ.เอกชนแห่งหนึ่ง แถวบางบอน เพราะประกันสังคมเราอยู่ที่นั้น และดันทะลึ่งพึ่งย้าย ไปวันที่ 25/05/2568 ก็กะได้งานใหม่ก่อนแล้วค่อยให้บริษัทใหม่ย้ายให้ เมื่อเราถึง รพ. วันแรกหมอไม่ดูก้นนะ เพราะเราไปวันอาทิตย์ ไม่มีหมอเฉพาะทาง หมอจึงสั่งยาระบายที่ทำให้อึนิ่ม สูตรน้ำ 5 ขวด ไปกินระหว่างนัดเจอหมอศัลยกรรม เรานอนไม่หลับและเครียดมาก หารีวิวและหาอ่านข้อมูลไปเรื่อย ไหนจะข้อมูลหลังผ่าเจ็บแบบทรมานขั้นสุด กลับมาเป็นอีกไหม ริดซี่หรือฝีหรือไรกันวะเนี้ย บลาๆ จนทำให้เราพักผ่อนไม่เพียงพอ
14/07/2568
วันที่ได้เจอหมอศัลยกรรม มาถึงให้ขึ้นเตียงแหกก้น กดปุ่ม (อายโคตร ๆ) เป็นหนองแล้ว ต้องผ่าออก ผ่าเลยวันนี้ เราตกใจมากและกลัว แบบ ห้ะ!! ผ่าเลยหรอ ไม่ทันได้เตรียมใจ เรากังวลมากและกลัว แต่พยาบาลบอกว่าไม่ผ่ามันก็ไม่หายนะ คุณหมอก็เรียกสติเรา โดยแนะนำวิธีที่ทำให้ท้องไม่ผูกต่าง ๆ นอกจากผักที่มีกากใยแล้ว สิ่งสำคัญคือการตื่นนอนตอนเข้า สร้างวินัย ดื่มน้ำอุ่นเยอะ ๆ พยายามขับถ่ายทุกเช้า เหมือนโดนสะกดจิตไปพักหนึ่ง หมอตัดจบด้วย ป้ะ ไปห้อง 7 เตรียมผ่าเลย ละคือแฟนเรากำลังเดินทางมาหาเราแบบด่วนด้วยความเป็นห่วง ซึ่งก่อนหน้านั้นนางพูดหยอกล้อให้เรากลัวเล่น ๆ ว่าโดนผ่าแน่ๆ (เป็นไง ได้ผ่าสมใจเลย TT) ตอนแรกหมอจะผ่าสด แต่ผมขอฉีดยาชา แต่รู้หรือไหม ฉีดยาชาเฉพาะจุด ตรงนั้นมันเจ็บมาก แบบเจ็บเชี้ย ๆ เราร้องลั่นห้องเลย TT ปวดทรมานมาก ผ่าเสร็จเราหูดับพร้อมรับใบนัดและใบรับรองแพทย์ ซึ่งเราไม่รู้เลยว่าพยาบาลพูดอะไรบ้าง จากนั้นเรานอนคว่ำมือห้อยตงเต่ง จนพยาบาลสะกิดคิดว่าเราหลับไปแล้ว พยาบาลปิดแผลโดยเย็บไหมมั้งนะ และการยัดผ้าก๊อซอุดไว้ แจ้งเราว่าสามารถถ่ายได้ปกติแต่อย่าเบ่งไม่งั้นมันจะหลุดที่อุดไว้ (โห่! มันทำให้เรากลัวการเข้าห้องน้ำไปเลยอะ) จากนั้นพาเราไปนั่งรถเข็น และอยู่ ๆ มีพี่ผู้ชายมาเข็นรถพาเราไปรับยา ได้ยาพารากับยาฆ่าเชื้อมากิน และส่งเราที่จุดเรียกรถกลับบ้าน ไม่ทันได้ถามรายละเอียดหมอสักคำว่าต้องดูแลแผลยังไงบ้าง แฟนเรามาพอดีเลยพยายามขับรถมอเตอร์ไซค์กลับ แต่ไม่ไหว ฝากรถไว้ที่ทำงานก่อนและแฟนก็เรียกไลน์แมนคาร์พากันกลับ กลับมาถึงห้องก็นอนคว่ำเลยจ้า ไม่ไหว และก็สั่งข้าวมากินกัน กินตามปกติ และก็พึ่งนึกได้ว่า อ้าว เรายังไม่ได้ถามวิธีดูแลแผลเลย ก็เลยทักไปยังแฟนเพจ รพ. เขาจะประสานงานให้และติดต่อกลับมาหาเรา แบบขอบคุณมากก พยาบาลก็ติดต่อเรามา ก็แนะนำเบื้องต้นว่า
พยาบาล : ให้เราไป รพ. มาล้างแผลทุกวัน
เรา : เราอยู่ไกล อยู่สมุทรปราการ ถ้าไปอาจจะต้องพักกับรุ่นพี่ที่บริษัท
พยาบาล : แบบนั้นก็ดีค่ะ หรือไม่ให้เราไปล้างแผลที่ รพ. หรือ คลินิก ใกล้บ้าน แต่อาจจะมีค่าใข้จ่ายเพิ่ม
เรา : (กังวลใจคืออยากรักษาต่อที่เดิมให้จบ) เนื่องจากเขาลงให้เราหยุดพัก 2 วัน ซึ่งคิดว่า คงไปทำงานไม่ไหวแน่ ๆ
พยาบาล : พรุ่งนี้ให้เรามาล้างแผลที่ รพ. ล้างรอบแรกอาจจะเจ็บหน่อยเดี๋ยวก็ชิน อาจจะพิจารณาเพื่อขอใบรับรองแพทย์ใหม่อีกครั้ง
เรา : เรากลัว จนตอนนี้เราก็ไม่กล้าอึ ไม่กล้าเข้าห้องน้ำเลย
พยาบาล : ถ้าไม่อึ ก็ท้องผูก แล้วก็เป็นแบบเดิม เราต้องก้าวข้ามมันไปให้ได้นะ อึแต่อย่าให้ผ้าก๊อซเปื้อน ไม่ก็ดึงผ้าก๊อซออก อึและทำความสะอาด ซับให้แห้ง และเอาผ้าอนามัยมาปิดไว้
เรา : (ฮื้อ TT อย่างเดียว)
ก็นั้นละ ไม่รู้เลยว่าพรุ่งนี้ตื่นมาจะเป็นไง อยากหายนะ แต่ใจไม่สู้ แต่ร่างกายมันบอกต้องไปตามนั้นแหละ หลีกเลี่ยงไม่ได้ ตอนนี้ยาชาหมดแล้ว ปวดก้นมาก นั่งกินข้าวมื้อเย็นก็ลำบากฮื้อ ๆ TT