ไปเที่ยวคือไปพักผ่อนแต่ไม่ใช่ข้ออ้างให้ไร้มารยาท ขอพูดเรื่อง“มารยาทนักท่องเที่ยว”

สวัสดีครับ

วันนี้ขอเปิดประเด็นเบา ๆ แต่เจอหนัก ๆ เวลาไปเที่ยว โดยเฉพาะเวลาไปต่างประเทศ หรือแม้แต่ในไทยเอง

เราอยากชวนคุยเรื่อง “มารยาทของนักท่องเที่ยว” ครับ
ไม่ใช่แค่เรื่องเสียงดัง เดินขวาง ถ่ายรูปในที่ห้ามถ่าย หรือขยะแต่หมายถึง “คำพูด การเปรียบเทียบ และความเข้าใจในวัฒนธรรมเจ้าบ้าน”
ซึ่งหลายคนอาจเผลอทำไปโดยไม่รู้ตัว ว่ามันดูเสียมารยาทในสายตาเจ้าถิ่นมาก
ตัวอย่างที่เจอบ่อย ๆก็นักท่องเที่ยวไทยไปญี่ปุ่น แล้วพูดหรือโพสต์ว่า

“ไม่ต้องไปถึงนาราหรอก พระใหญ่ลำปางก็เหมือนกันแถมใกล้กว่า”
ทั้งที่พระไดบุตซึของญี่ปุ่นมีประวัติศาสตร์หลายร้อยปี เป็นสัญลักษณ์ทางศาสนาและวัฒนธรรมลึกซึ้ง

บางคนเห็นซูชิที่นั่นแล้วบอกว่า

“ซูชิคำละ 5 บาทบ้านเราอร่อยกว่าเยอะ”
ซึ่งนั่นคือการลดทอนคุณค่าของวัฒนธรรมอาหารของเขาโดยไม่รู้ตัว

หรือกลับกัน พอคนต่างชาติมาทำ “อาหารไทยแบบญี่ปุ่น” เราก็โกรธทันทีว่า

“นี่มันไม่ใช่อาหารไทยของจริง!”
แต่เรากลับลืมไปว่าเราก็เอาสับปะรดใส่พิซซ่าคนอื่นเหมือนกัน

ประเด็นที่อยากชวนคิด:

การไปเที่ยว ไม่ได้แปลว่าเรามีสิทธิ์วิจารณ์วัฒนธรรมคนอื่นตามใจปาก
คำพูดหลายอย่างที่เราคิดว่า “พูดขำ ๆ” หรือ “พูดเอาฮา”
ในสายตาของเจ้าถิ่นอาจเป็นการเหยียดหรือลดคุณค่าของบ้านเขาแบบเต็มๆ บางคนอาจบอกว่า "ก็ไม่ได้ตั้งใจ"
แต่ การไม่มีเจตนา ไม่ได้แปลว่าไม่ต้องรับผิดชอบต่อผลของคำพูด

ถามกลับสั้น ๆ ให้ลองคิดดู
ถ้าคนญี่ปุ่นมาไทยแล้ววิพากษ์วิจารณ์แบบรุ่นแรง ในเชืงเปรียบเทียบแบบที่นักท่องเที่ยวในกระทู้นี้ทำ แน่นอนว่าคนไทยจะทัวร์ลงแน่นอน เพราะแบบนั้นไม่ว่าจะพูดออกมาหรือโพสต์อะไรลงโซเชียลเราควรรู้จักให้เกียรติสถานที่และรู้จักกาละเทศะมากๆ เพื่อเป็นนักท่องเที่ยวที่น่ารัก

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่