มีใครคิดบ้างว่า สิ่งที่ทรมานมากที่สุดไม่ไช่การตายแต่เป็นการมีชีวิตในโลกที่ไม่มีใครต้องการเรา

จิตเป็นของเรา แต่จิตไม่ใช่เรา ดังนั้นจิตจึงไม่ใช่อัตตา แต่เป็นแค่ส่วนหนึ่งของอัตตา ยังไม่ใช่อัตตาทั้งหมด?

เผื่อมีใครเจอเหตุการณ์แบบนี้บ้าง เพราะว่าในชีวิตของเรา มันเจ็บปวดมากที่สุด เจ็บปวดแบบไม่มีวันลืมได้ เราเสียใจมากเพราะเราต้องสูญเสียคนที่เรารักที่สุดไป..ฟ้องร้องหรือถึงขึ้นสูงขึ้นศาลแต่คนที่เรารักก็ไม่

การระบายภาพของผู้ที่ถูกกระทำในชีวิตจริงๆ ที่ต้องโดนคำใส่ร้าย ป้ายสี คำโกหก  ทำให้ต้องสูญเสียเวลาชีวิต สูญเสียคนรัก และโอกาสไปอย่างมากมาย ผมที่ต้องนั่งเศร้าจมอยู่กับอดีต ที่โดนจากเพื่อน ทำร้ายทำล

มาต่อกันจากตอนที่แล้วครับ มันยาวเลยต้องมาต่ออีกตอน.. วันที่24มีนาคม2566 วันสุดท้ายที่ต้องเลือกระหว่างไปจากที่นี้ ไม่ก็ตาย กับ ย้อนกลับไปกินมันอีก วันที่5ของการเลิกกระท่อมแบบหักดิบ วันนี้ก็หยุดงานอีกว

สำหรับเราในตอนนี้ คือ ทรมานมากเลยนะ มันเจ็บปวดไปทั้งใจ โดนทำร้ายความรู้สึกที่สุด วิถีชีวิตการเป็นอยู่เปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม ไม่อยากพูดจากับใคร ไม่อยากรับใครเข้ามาในชีวิต ทุกวันติดอยู่กับความเศร้า ทุกค

ในปัจจุบันนั้นมีลัทธิหลากหลายให้เลือกเข้า ระหว่าง -ลัทธิ จิตอมตะ,จิตเดิมแท้,จิตเที่ยงแท้ถาวร,เราเป็นดวงจิตที่ไม่เคยตายมาหลงในโลก -ลัทธิ สัตว์อมตะ,เราไม่ใช่จิตแต่เราเป็นสัตว์ที่ไม่มีตัวตนมีสภาพไม่ตายม

เราถูกสอนว่า "นิพพานคือความดับแห่งทุกข์" หรือบางตำราก็ว่า “นิพพานคือภาวะดับเย็น ไม่เกิด ไม่ดับ” แต่ถ้า “ทุกสิ่งดับหมดแล้ว” — ใครเป็นผู้รู้ว่าดับ? ถ้าผู้รู้ยังอ

การที่คนเลือกจบชีวิตลงเป็นเรื่องที่ซับซ้อนและเกี่ยวข้องกับหลายปัจจัย บางครั้งอาจมาจากการสะสมของปัญหาหลายด้านจนทำให้รู้สึกหมดหนทาง เหตุผลที่พบได้บ่อยมีดังนี้: 1. ความเครียดและปัญหาทางจิต

อาการที่เราเป็นคืออะไร เราเพิ่งได้รับการสูญเสียในชีวิตเสียคนที่เรารักไป เราใช้ชีวิตต่อไม่ได้หรือไม่ก็คิดว่าเมื่อไหร่จะเช้าเมื่อไหร่จะกลางคืน เราพยายามทำทุกอย่างให้ใจเข้มแข็งแต่ทำไม่ได้ นอนก็ไม่หลับบาง