คนที่สูญเสียคนในครอบครัว เดินหน้าชีวิตต่ออย่างไรให้มีความสุข

บางเรื่องเราคิดว่าปล่อยวางได้แล้ว พอเรากลับไปเห็น ไปดู มันสร้างความรู้สึกเดิมๆที่มันเจ็บที่เขาเคยสัญญากับเราไว้ แต่อยู่ดีๆเขาไปทำให้คนอื่น เราจะปล่อยความคิดในหัวที่คิดซ้ำกับเรื่องเดิมๆนี้ได้ไง

ไม่มีอะไรที่ต้องการเป็นพิเศษครับ ไม่มีเป้าหมาย ไม่มีความอยาก เฉยชาครับ ไม่มีแรงจูงใจอะไรเลยครับ จนเป็นคนเฉื่อยๆเฉยๆชาๆหลอนๆเอ๋อๆปยอ.ครับ ยิ้มทั้งวัน รู้สึกอะไรก็ยิ้มไว้ก่อนตลอดที่ทำงาน ต่อให้เขาด่าดูถ

ยิ่งอยู่กับใครยิ่งรู้สึกทำเขาสุขภาพจิตแย่ไปด้วย เสียใจมากเลยค่ะ อยากแย่แค่คนเดียว บางทีก็ไม่ได้ตั้งใจทำคนอื่นรู้สึกแย่ไปด้วย

โดยปกติแล้ว ถ้าเราอยู่ด้วยกันกับใครไปนานๆ แล้วเราจะคล้อยตาม มีนิสัย หรือมีแนวคิดทัศนคติ ที่ปรับตัวโดยอัตโนมัติ ที่มีแนวคิดเดียวกัน เพื่อจะเข้ากับเขาให้ได้ แต่บางอย่างก็มีสิ่งที่เราไม่ชอบ นิสัยหรือพฤติ

ตามหัวข้อเลยครับ ผมอยากไปหาหมอ อยากรู้ว่าตัวเองเป็นซึมเศร้าไหม ต้องติดต่อทางไหนครับ เช่นไปโรงพยาลแล้ว ติดต่อยังไงไปยังไง ผมไม่ค่อยกล้าและไม่รู้ เพราะต้องไปคนเดียว ผมไม่กล้าบอกเรื่องนี้กับใครครับ

แถม น้ำหนักตัวเพิ่มขึ้นเกือบ30โลอีกตั้้งหาก ตอนนี้เลี้ยงแมวแล้วก็สุขภาพจิตดีขึ้น คอยมีแฟนให้กำลังใจอยู่เรื่อย(แต่บางครั้งก็ตรงกันข้ามประสาท แ ดก หนักกว่าเดิม555) พอขาดยา โคตรทรมาน หงุดหงิด ฉุนเฉียวง่า

เริ่มไงดีละ!! เอาเป็นว่ามาเข้ามาอ่านเรื่องไร้สาระของเราแล้วกัน ทุกคนชีวิตเรากำลังจะพัง ตอนนี้เราเป็นเหมือนคนที่สูญเสียการรับรู้ความสุข คนรอบตัวของเราค่อยๆหายไปทีละคน เราไม่มีความฝัน ไม่มีความรัก ไม่สุ