ทำไมเลข 11 กับ 12 ในภาษาอังกฤษ ไม่อ่านว่า "วันทีน" กับ "ทูทีน"?




ทำไมเลข 11 กับ 12 ในภาษาอังกฤษ ไม่อ่านว่า "วันทีน" กับ "ทูทีน"?



เคยสงสัยไหมว่า ทำไมตัวเลขตั้งแต่ 13 ถึง 19 ในภาษาอังกฤษถึงลงท้ายด้วยคำว่า -teen เช่น thirteen, fourteen, fifteen ฯลฯ
 


แต่เลข 11 และ 12 กลับกลายเป็น eleven และ twelve ซึ่งดูไม่สอดคล้องกันเลย? เราไปหาคำตอบพร้อมกัน





รากศัพท์จากภาษาอังกฤษโบราณ


คำว่า eleven และ twelve มาจากภาษาอังกฤษเก่า (Old English):

• Eleven มาจากคำว่า endleofan แปลว่า “หนึ่งที่เหลือหลังจากสิบ”

• Twelve มาจากคำว่า twelf แปลว่า “สองที่เหลือหลังจากสิบ”



แนวคิดนี้เกิดจากการนับแบบโบราณที่ใช้ “สิบ” เป็นฐาน เมื่อถึง 11 และ 12 จึงใช้คำเฉพาะที่แปลว่ามีจำนวนเกินสิบเล็กน้อย


แล้ว -teen คืออะไร?


คำลงท้าย -teen มาจากคำว่า tien หรือ tene ซึ่งแปลว่า “สิบ” เช่น:

• Thirteen = Three + Teen
• Fourteen = Four + Teen


เหตุผลที่ไม่ใช้ "oneteen" หรือ "twoteen"

• คำว่า eleven และ twelve มีใช้มาก่อนระบบ "-teen" จะถูกนำมาใช้แพร่หลาย

• เป็นคำที่สั้นและง่ายต่อการพูดในยุคก่อน

• เลี่ยงความสับสน เช่น oneteen อาจฟังคล้าย thirteen

 

12 : ตัวเลขพิเศษในวัฒนธรรม

• มี 12 เดือนใน 1 ปี
• มี 12 ชั่วโมงในช่วงครึ่งวัน


ระบบการค้าแบบโหล: 1 โหล = 12 ชิ้น
ทั้งหมดนี้ทำให้คำว่า twelve มีความสำคัญในเชิงวัฒนธรรมมาก และไม่น่าจะถูกแทนที่ง่ายๆ


บทสรุป

• Eleven และ Twelve มาจากคำโบราณที่แปลว่า “1 เหลือจากสิบ” และ “2 เหลือจากสิบ”

• ใช้มาก่อนคำลงท้าย -teen จะถูกนำมาใช้กับตัวเลข 13–19

• คงไว้เพราะเป็นคำสั้น กระชับ และสำคัญในเชิงวัฒนธรรม



แม้จะดูไม่สอดคล้องกับเลขอื่นๆในภาษาอังกฤษ แต่ทั้ง eleven และ twelve ก็เป็นคำที่สืบทอดมายาวนานและมีเรื่องราวน่าสนใจในตัวเอง



ข้อมูล และภาพจาก

สนุกดอทคอม

https://www.sanook.com/news/9812862 
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่