รีวิวการ์ตูนต่อสู้สยองขวัญ Higanjima: Saigo no 47 Nichikan 16 ศึกสุดท้าย
ชื่อเรื่อง Higanjima: Saigo no 47 Nichikan 16 เกาะกระหายเลือด 47 วันสุดท้ายสู่หายนะ
แนวเรื่อง สยองขวัญ ต่อสู้ เอาตัวรอด
ผู้เขียน Koji matsumoto
ผลงานผู้เขียน Higanjima ทุกภาค , Saori
จำนวน 16 เล่มจบ
สถานะ จบ มีภาคต่อ
ภาคแรก Higanjima 33 เล่มจบ ที่เคยรีวิวไปแล้ว
https://pantip.com/topic/43603158?sc=BvoavjF
ภาคต่อ Higanjima 48 Nichigo ปัจจุบัน ออกมา 39 เล่ม ยังไม่จบ
+การ์ตูน 18+ นะ สัตว์ประหลาดหลายๆตัว นี่ติดเรทเลย หัวขาด จับคนทรมาน ภาพโหดประมาณนึงเลย ภาพที่เลือกมาคือเบาสุดละครับ รูปภาพสปอยบางส่วนนะ
+จำเป็นต้องอ่านภาคแรกก่อนนะครับ เนื้อเรื่องต่อกันโดยตรง ตัวละครจากภาคแรกมาครบ แต่เล่มแรกๆเป็นเรื่องของเรียวสุเกะนะ
**พล็อตเรื่อง**
เรื่องราวของเรียวสุเกะ ชายโชคร้ายที่เรือของเขาถูกโจมตีโดยอสูร ทำให้เขาเกยตื้นมาที่เกาะฮิกัน
ไม่นานเรียวสุเกะ ก็ถูกจับตัวโดยผีดูดเลือด เขาถูกเก็บเป็นเสบียงไว้ จนได้แฟนสาวมาช่วยไว้
ไม่นาน เรียวสุเกะ ก็ได้ยินเรื่องของ อากิระ พระเอกจากภาคแรก มือปราบผีดูดเลือด ที่เทพจัดจนผีดูดเลือดทุกคนกลัว
เรียวสุเกะ บังเอิญไปเจอกับอากิระ ได้อากิระช่วยไว้ จนมาสมทบเข้ากับกลุ่มต่อต้านผีดูดเลือดบนเกาะ
ช่วงนี้เป็นการแนะนำตัวละครเก่าๆจากภาคแรก คาโต้ นิชิยาม่า หรือ หัวหน้ากลุ่มต่อต้าน รวมถึงย้อนเหตุการณ์ทวนความหลังในภาคแรกด้วย
**เนื้อเรื่อง**
ช่วงต้นเรื่องหลายเล่มจะเป็นเรื่องราวของเรียวสุเกะ โดยให้อารมณ์เหมือนภาคแรก ต้นเรื่อง คือกลัวผีดูดเลือดธรรมดาและต้องการจะหนี
ช่วงกลางและช่วงท้ายคือ กลุ่มต่อต้านบุกไปทำลายแหล่งเพาะพันธุ์ยุง ที่ละฐานจนจบเรื่อง
+ช่วงต้น เรียวสุเกะ
เรียวสุเกะ ที่ได้เจอกับอากิระและกลุ่มต่อต้าน กลับเลือกที่จะไม่เข้าร่วม เพราะเขาต้องการหนีออกจากเกาะมากกว่า
ถึงจะหาเรือมาได้ แต่เพราะเกาะมีอสูรล้อมไว้ ยังไงก็หนีไม่รอดอยู่ดี แถมยังพลาดทำให้คาซุกิ แฟนสาวของเรียวสุเกะ ถูกจับตัวไปด้วย
+ช่วงกลาง จุดประสงค์ของมิยาบิ สปอย
เคยสงสัยใช่ไหมว่า ทำไมผีดูดเลือดกับอสูร ถึงให้ความร่วมมือกับมิยาบิ ถึงตรงนี้มาเฉลยแล้วครับ
ผีดูดเลือดเชื่อว่า ถ้าปล่อยยุงไปบนโลก ยุงจะแพร่พันธุ์เปลี่ยนคนทั้งหมดให้กลายเป็นผีดูดเลือด
ผีดูดเลือดไม่เจ็บป่วย มีร่างกายแข็งแรงกว่า มีชีวิตยืนยาวและพลังชีวิตที่มากกว่า หัวไม่ขาดก็ไม่ตายง่ายๆ มีข้อเสียอย่างเดียวคือต้องดื่มเลือดมนุษย์
ถ้ามิยาบิสร้างเลือดเทียมหรือสิ่งเทียม ที่ใช้แทนเลือดมนุษย์ได้ พอทุกคนกลายเป็นผีดูดเลือด โรคทุกอย่างจะหายไปจากโลก ไม่มีใครเจ็บป่วยอีก
ผีดูดเลือดคือวิวัฒนาการของมนุษย์ขั้นถัดไป
+ช่วงท้าย บุกทำลาย
แผนการของมิยาบิคือการปล่อยยุงไปที่ญี่ปุ่น เปลี่ยนคนเป็นผีดูดเลือด กลุ่มต่อต้านเลยบุกรวมกำลังไปทำลายแหล่งเพาะพันธุ์ยุงบนเกาะ ทีละฐาน จนถึงฐานสุดท้าย ฐานที่มีมิยาบิอยู่
ตอนจบ จบค้างคา แต่ก็มีภาคต่อนะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
**รีวิว**
อืมมม…ภาคนี้มีข้อเสียสำคัญและใหญ่มาก คือ พึ่งอากิระมากไป
ภาคแรกนอกจากพระเอกแล้ว สายบู๊ยังมีพี่ชายพระเอก อาจารย์ เคนจังที่อ่อนกว่าเยอะ แต่ก็มีบทบู๊ ที่พูดมาคือตายเรียบเหลือพระเอกแค่คนเดียว
พอพึ่งพระเอกทุกอย่าง เนื้อเรื่องและความสนุกเริ่มมีปัญหาเลยที่นี้
+เนื้อเรื่อง
นี่เป็นการ์ตูนภาคต่อ ที่พยายามเขียนให้เรารู้สึกถึงความตึงเครียดของภาคแรกในช่วงต้นเรื่องแต่ทำได้ไม่ดีนะ หลายอย่างในเรื่องมันเกินไปไกลแล้ว จะให้เรามายึดติดกับอารมณ์ความกลัวแบบต้นเรื่องภาคแรก ไม่เวิร์คอ่ะ
ส่วนนึงที่ไม่เวิร์คเพราะผมอ่านการ์ตูนต่อเนื่องกันด้วยละ ถ้าเว้นระยะนานๆ อาจจะเวิร์คก็ได้นะ
เพราะผมอ่านต่อเนื่องกัน มันเลยรู้สึกว่าภาคนี้พยายามจะชะลอเนื้อเรื่องและความต่อเนื่องของเหตุการณ์ลง โดยการใส่เหตุการณ์ที่ไม่จำเป็นมา อย่าง เรียวสุเกะกับแฟนสาว หรือ นิชิยาม่า กับ ผีดูดเลือดสาว ที่เหมือนใส่มาเป็น side story ไม่เกี่ยวอะไรกับเนื้อเรื่องหลักเลย
นี่เป็นการ์ตูนภาคต่อ ที่เนื้อเรื่องเกี่ยวเนื่องโดยตรง ผมคาดหวังว่าจะได้เห็นความคืบหน้าของเนื้อเรื่อง มีการวางแผนล้มล้างผีดูดเลือด ฝึกฝีมือ สร้างกองกำลัง สร้างอาวุธ หาวิธีรับมือ หรือ พยายามทำลายของแผนการของผีดูดเลือดก็ได้ แต่ต้นเรื่องก็พยายามวนๆอยู่กับตัวรอง
เนื้อเรื่องของ เรียวสุเกะกับนิชิยาม่า ไม่ได้แย่เลยนะ แต่มันจะดีกว่าถ้าเป็นเนื้อเรื่องเสริมท้ายเล่ม ที่ไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องหลักโดยตรง ประเด็นการเอาตัวรอดของเรียวสุเกะ และ ความรักต่างเผ่าพันธุ์ของนิชิยาม่า น่าสนใจดี แต่พอมาใส่ในเนื้อเรื่องหลัก มันทำให้การ์ตูนช้าและเข้มข้นน้อยลง
ลองคิดดูว่าถ้าเนื้อเรื่องของเรียวสุเกะกับนิชิยาม่า ไม่เกี่ยวกับอากิระเลย เป็นการเอาตัวรอดของคนธรรมดาเพียวๆ หนีตายอย่างเดียว น่าสนุกกว่าเยอะเลย
เนื้อเรื่องทุกอย่าง ทุกมุม ทุกบท หวังพึ่งแค่อากิระ เป็นผู้นำ เป็นหัวหน้า เป็นบทบู๊ คือทุกอย่าง ตัวละครที่เหลือคือเรียวสุเกะ ที่พยายามให้มีบท แต่ไม่ค่อยมีประโยชน์อะไร กับนิชิยาม่า ที่หัวดีหน่อย นอกนั้นคือ พึ่งพระเอกทั้งหมด
ภาคหลังก็ยังเป็นแบบนี้นะ คือ กลุ่มต่อต้านมีบทบาทสำคัญอยู่แค่ไม่กี่คน แล้วบทบู๊หลักคือพระเอกคนเดียว ผู้เขียนไม่พยายามให้ชาวบ้านกลุ่มต่อต้านวางแผนหรือมีอาวุธใหม่หรืออะไรเลย กลยุทธ์การรบก็ทื่อมาก เอาโล่ตั้งเป็นกำแพงยังงั้นเลย เหมือนลืมไปว่าผีดูดเลือดมันแกร่งกว่ามากนะ ผีดูดเลือดนี่น่าทำหมวกกันน็อคใส่หน่อยนะ เพราะร่างเป็นอมตะอยู่ละ แต่ก็เหมือนเดิมละ อย่าคิดมากเวลาอ่าน ไม่งั้นนะไม่สนุก
+ตัวละคร
จุดอ่อนที่สุดของเรื่องเลยละ โดยเฉพาะฝั่งมนุษย์ ผู้เขียนไม่ใส่ตัวละครใหม่มาเลย มีแค่คนเดียวคือ เรียวสุเกะ ที่เหลือคือตัวละครเก่าที่รู้จักอย่าง คาโต้ หนุ่มดวงดี ใจสู้ กับ นิชิยาม่า แว่นฉลาด จอมปาระเบิด แต่ไม่มีสายบู๊เลย
ภาคก่อน มีพี่ชาย มีอาจารย์ มีเคนจัง ตัวละครที่เรารู้จักยังมีเยอะ มีบทบู๊ตลอด และมีบทให้เราเสียน้ำตาตลอด ภาคนี้ไม่ได้เพิ่มตัวละครสายบู๊มาเลย กลายเป็นว่า เราอ่านแค่อากิระคนเดียว
อากิระภาคนี้มีบทบาทเป็นผู้นำมากขึ้น แต่นิสัยก็เหมือนเดิมนะ ไม่ได้เด็ดขาดอะไรมากมาย ยังตัดสินใจแบบต้องไปช่วยเหลือเพื่อนตลอด
ตัวละครใหม่อย่างเรียวสุเกะ มีบทจริงๆจังๆ ต้นเรื่อง หลังจากนั้นก็เป็นผู้ช่วยไป ใช้ตัวละครคาโต้แทนก็ได้ บทบาทและนิสัยไม่ได้ต่างกัน
ฝั่งผีดูดเลือดเหมือนเดิมนะ มีนิสัยจริงจังคือ มิยาบิ นอกจากนั้นก็มีแค่ผู้ใช้อสูร กับ อสูรที่พอมีนิสัยอะไรหน่อย แต่ก็ไม่ได้มีผลเนื้อเรื่องอะไรมากมาย
การ์ตูนน่าจะเพิ่มความสำคัญให้กับตัวละครอื่นๆบ้าง หรือใส่ตัวละครใหม่ที่มีบทบู๊มา เปลี่ยนอาวุธ วิธีการต่อสู้ หรือ ตั้งเป็นหน่วยต่อต้าน หน่วยธนู ปืนไฟ ระเบิด อะไรทำนองนี้ ใส่ความหลากหลายมาหน่อย ไม่ใช่พึ่งแต่อากิระ คนเดียว ตัวละครน้อยและพึ่งพระเอกคนเดียว คือจุดอ่อนสำคัญของภาคนี้เลย
+การต่อสู้
มีทั้งจุดที่ชอบและไม่ชอบ หลายอย่าง
ที่ชอบมากคืออสูรสู้กันเอง โอ้โห มันมาก นึกว่าอ่านก็อดซิลล่าอยู่ สัตว์ประหลาดยักษ์ต่อสู้ด้วยกัน ตัวนึงพ่นไฟได้ อีกตัวมีกรามยักษ์ไว้ตัดร่าง อย่างมันส์ แต่มีไม่มากนะ แอบเสียดาย
ที่ไม่ชอบคือ พระเอกสู้กับนายพลหัวแพะ ต่อสู้สนุกดีละ แต่ไม่รู้สึกเหมือนคนสู้กับอสูร ความรู้สึกเหมือนคน สู้กับ คนที่ตัวใหญ่กว่า เพราะอาวุธคือดาบกับขวาน หัวแพะก็รูปร่างเหมือนคนด้วย แค่ตัวใหญ่กว่า แข็งแรงกว่า มันไม่ทำให้เรารู้สึกเหมือนว่าสู้กับอสูรเท่าไร การต่อสู้สนุกดีนะ แค่ไม่เหมาะกับเรื่องนี้
การต่อสู้ส่วนใหญ่ยังเป็นรูปแบบเดิมเหมือนคือ สู้กับอสูร ที่มีรูปร่างใหญ่ ตายยาก พระเอกต้องพลิกแพลงวิธีการ รวมถึงการหาทางรอดตลอด ระหว่างทางมีคนถูกฆ่าเพราะอสูร พระเอกหาทางรอด จนไปเจอวิธีหรืออาวุธที่ใช้ฆ่าอสูรได้ แล้วก็ต่อสู้จบ ขึ้นบทต่อไป เหมือนกับภาคก่อน
+ลายเส้น
วาดสวยเหมือนเดิมครับ ภาคนี้การออกแบบอสูรเริ่มไปทางเรทละ ไม่เท่ ไม่แหวกละ ออกแนวพะอืดพะอมปนสยองขวัญมากกว่า
**เปรียบเทียบกับ Berserk**
ขอซะหน่อย รูปแบบเรื่อง การต่อสู้ใกล้เคียงกัน เรื่องนี้สนุก แต่ Berserk ระดับตำนาน และ Berserk มีทุกอย่างที่เรื่องนี้ขาด เลยขอมาเปรียบเทียบไว้สักหน่อย
กัซ อาวุธมีเอกลักษณ์อย่าง ดาบปราบมังกร มือปืนใหญ่ ใช้ใบมีดระยะไกล ปาระเบิด มีเกราะสิงร่างด้วยนะ
อากิระ ดาบอันเดียว แบบเดียวด้วย ใช้อาวุธเดียว ที่เหลือคือสู้ตามสถานการณ์ เปลี่ยนอาวุธบ้าง แต่อาวุธหลักคือดาบ
กัซ เก่งมีเหตุผล โตมาด้วยความยากลำบาก สู้ตั้งแต่เด็ก จับดาบดี มีแรง ไม่เคยแพ้ใครที่เป็นมนุษย์ เว้นแต่กรีฟีส
อากิระ 8 เดือนผ่านไป เก่งไวเหมือนโกหก
กัซ ตัวละครเยอะ มีกลุ่มในช่วงหลัง กัซจะเป็นคนปราบบอสใหญ่ ตัวรองจะมีหนุ่มหล่อคอยช่วย มีนักเวทย์ คนคอยติดตามตลอด เด่นไปคนละด้าน กัซคนเดียวทำไม่ได้ทุกอย่าง ร่ายเวทย์ไม่เป็น เวลาสถาณการณ์ใหญ่ๆ ต้องมีคนช่วยเสมอ วิธีการต่อสู้ของแต่ละตัวละครก็ต่างกันด้วยนะ ดาบใหญ่ ดาบแทง ดาบคู่ เวทมนตร์
อากิระ ภาคนี้ คุ้นหน้าอยู่สองสามคน มีบทบาทเล็กๆ ทุกคนเรียกกันแต่ อากิระ จริงๆแล้ว อากิระมันคนธรรมดาเหมือนคนอื่นในเรื่องนะ แค่ฝึกเยอะกว่า ตัวละครอื่นๆมีสู้บ้าง แต่ไม่ใช่บทหลัก ถึงอาวุธจะต่างกัน แต่ไม่ได้ใช้สู้จริงจังสักคน
กัซ มีพัฒนาการความเก่งตลอดนะ อาวุธพัฒนาขึ้น มีเกราะเพิ่มด้วย หลังๆสู้สาวกได้ดีขึ้นเยอะ แต่ก็ยังไม่เห็นทางชนะกรีฟีสเลยนะ
อากิระ เก่งขึ้นเรื่อยๆละ แต่นึกไม่ออกจริงๆ ว่าจะเอาชนะมิยาบิยังไง เงื่อนไขการเอาชนะยากมาก ต้องมีวัคซีน มีเข็มฉีดยา มิยาบิก็เทพจัด อมตะ คุมอสูรได้อีก แล้วอสูรเรื่องนี้สร้างง่ายมาก ไม่ต้องดราม่าถวายอะไรแบบสาวกเลยนะ หาผีดูดเลือดมาคนนึง งดให้เลือด ได้ละ อสูร หนึ่งตัว
เรื่องนี้เป็นการ์ตูนสนุกที่ขาดทิศทางหรือขาดเหตุผลมากไป ควรมีตัวละครมาเสริมมากกว่านี้ให้ต่อสู้กับมิยาบิ รุมกันสักโหลนึง มันถึงจะสนุก การบุกฐานควรให้เป็นหน้าที่ของตัวรองๆ นี่พึ่งอากิระทุกอย่าง
ปราบมิยาบิ อากิระ
ปราบอสูร อากิระ
ทำลายแหล่งเพาะพันธุ์ยุง อากิระ
เป็นหัวหน้าหน่วยต่อต้าน อากิระ หน่วยบุกทะลวง อากิระ การ์ตูนเลยดูเหมือนมีแต่อากิระ อยู่คนเดียว
Berserk มีทุกอย่างขาดแต่จำนวนเล่ม เกาะกระหายเลือดมาทีหลัง แต่จำนวนเล่มนำขาดเลยนะ ถ้าอ่านเอามันส์ จัดยาว เกาะกระหายเลือดดีกว่า แต่อย่างอื่น Berserk ชนะขาดหมด
*****
สำหรับเรื่องนี้ ใครที่ชอบการ์ตูนต่อสู้สยองขวัญ ชอบภาคแรก เหตุผลไม่ต้องมี อ่านเอามันส์อย่างเดียวพอ การ์ตูนยาวมาก ยังไม่จบด้วย ท่า ทางจะอีกนาน อ่านกันได้ยาวๆเลยละ
คะแนน 7.5/10 การ์ตูนสนุกดี อย่าคิดมากเวลาอ่าน 8/10 ถ้าชอบสัตว์ประหลาดแนวนี้
รีวิวการ์ตูนต่อสู้สยองขวัญ Higanjima: Saigo no 47 Nichikan 16 ศึกสุดท้าย
ชื่อเรื่อง Higanjima: Saigo no 47 Nichikan 16 เกาะกระหายเลือด 47 วันสุดท้ายสู่หายนะ
แนวเรื่อง สยองขวัญ ต่อสู้ เอาตัวรอด
ผู้เขียน Koji matsumoto
ผลงานผู้เขียน Higanjima ทุกภาค , Saori
จำนวน 16 เล่มจบ
สถานะ จบ มีภาคต่อ
ภาคแรก Higanjima 33 เล่มจบ ที่เคยรีวิวไปแล้ว
https://pantip.com/topic/43603158?sc=BvoavjF
ภาคต่อ Higanjima 48 Nichigo ปัจจุบัน ออกมา 39 เล่ม ยังไม่จบ
+การ์ตูน 18+ นะ สัตว์ประหลาดหลายๆตัว นี่ติดเรทเลย หัวขาด จับคนทรมาน ภาพโหดประมาณนึงเลย ภาพที่เลือกมาคือเบาสุดละครับ รูปภาพสปอยบางส่วนนะ
+จำเป็นต้องอ่านภาคแรกก่อนนะครับ เนื้อเรื่องต่อกันโดยตรง ตัวละครจากภาคแรกมาครบ แต่เล่มแรกๆเป็นเรื่องของเรียวสุเกะนะ
**พล็อตเรื่อง**
เรื่องราวของเรียวสุเกะ ชายโชคร้ายที่เรือของเขาถูกโจมตีโดยอสูร ทำให้เขาเกยตื้นมาที่เกาะฮิกัน
ไม่นานเรียวสุเกะ ก็ถูกจับตัวโดยผีดูดเลือด เขาถูกเก็บเป็นเสบียงไว้ จนได้แฟนสาวมาช่วยไว้
ไม่นาน เรียวสุเกะ ก็ได้ยินเรื่องของ อากิระ พระเอกจากภาคแรก มือปราบผีดูดเลือด ที่เทพจัดจนผีดูดเลือดทุกคนกลัว
เรียวสุเกะ บังเอิญไปเจอกับอากิระ ได้อากิระช่วยไว้ จนมาสมทบเข้ากับกลุ่มต่อต้านผีดูดเลือดบนเกาะ
ช่วงนี้เป็นการแนะนำตัวละครเก่าๆจากภาคแรก คาโต้ นิชิยาม่า หรือ หัวหน้ากลุ่มต่อต้าน รวมถึงย้อนเหตุการณ์ทวนความหลังในภาคแรกด้วย
**เนื้อเรื่อง**
ช่วงต้นเรื่องหลายเล่มจะเป็นเรื่องราวของเรียวสุเกะ โดยให้อารมณ์เหมือนภาคแรก ต้นเรื่อง คือกลัวผีดูดเลือดธรรมดาและต้องการจะหนี
ช่วงกลางและช่วงท้ายคือ กลุ่มต่อต้านบุกไปทำลายแหล่งเพาะพันธุ์ยุง ที่ละฐานจนจบเรื่อง
+ช่วงต้น เรียวสุเกะ
เรียวสุเกะ ที่ได้เจอกับอากิระและกลุ่มต่อต้าน กลับเลือกที่จะไม่เข้าร่วม เพราะเขาต้องการหนีออกจากเกาะมากกว่า
ถึงจะหาเรือมาได้ แต่เพราะเกาะมีอสูรล้อมไว้ ยังไงก็หนีไม่รอดอยู่ดี แถมยังพลาดทำให้คาซุกิ แฟนสาวของเรียวสุเกะ ถูกจับตัวไปด้วย
+ช่วงกลาง จุดประสงค์ของมิยาบิ สปอย
เคยสงสัยใช่ไหมว่า ทำไมผีดูดเลือดกับอสูร ถึงให้ความร่วมมือกับมิยาบิ ถึงตรงนี้มาเฉลยแล้วครับ
ผีดูดเลือดเชื่อว่า ถ้าปล่อยยุงไปบนโลก ยุงจะแพร่พันธุ์เปลี่ยนคนทั้งหมดให้กลายเป็นผีดูดเลือด
ผีดูดเลือดไม่เจ็บป่วย มีร่างกายแข็งแรงกว่า มีชีวิตยืนยาวและพลังชีวิตที่มากกว่า หัวไม่ขาดก็ไม่ตายง่ายๆ มีข้อเสียอย่างเดียวคือต้องดื่มเลือดมนุษย์
ถ้ามิยาบิสร้างเลือดเทียมหรือสิ่งเทียม ที่ใช้แทนเลือดมนุษย์ได้ พอทุกคนกลายเป็นผีดูดเลือด โรคทุกอย่างจะหายไปจากโลก ไม่มีใครเจ็บป่วยอีก
ผีดูดเลือดคือวิวัฒนาการของมนุษย์ขั้นถัดไป
+ช่วงท้าย บุกทำลาย
แผนการของมิยาบิคือการปล่อยยุงไปที่ญี่ปุ่น เปลี่ยนคนเป็นผีดูดเลือด กลุ่มต่อต้านเลยบุกรวมกำลังไปทำลายแหล่งเพาะพันธุ์ยุงบนเกาะ ทีละฐาน จนถึงฐานสุดท้าย ฐานที่มีมิยาบิอยู่
ตอนจบ จบค้างคา แต่ก็มีภาคต่อนะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
**รีวิว**
อืมมม…ภาคนี้มีข้อเสียสำคัญและใหญ่มาก คือ พึ่งอากิระมากไป
ภาคแรกนอกจากพระเอกแล้ว สายบู๊ยังมีพี่ชายพระเอก อาจารย์ เคนจังที่อ่อนกว่าเยอะ แต่ก็มีบทบู๊ ที่พูดมาคือตายเรียบเหลือพระเอกแค่คนเดียว
พอพึ่งพระเอกทุกอย่าง เนื้อเรื่องและความสนุกเริ่มมีปัญหาเลยที่นี้
+เนื้อเรื่อง
นี่เป็นการ์ตูนภาคต่อ ที่พยายามเขียนให้เรารู้สึกถึงความตึงเครียดของภาคแรกในช่วงต้นเรื่องแต่ทำได้ไม่ดีนะ หลายอย่างในเรื่องมันเกินไปไกลแล้ว จะให้เรามายึดติดกับอารมณ์ความกลัวแบบต้นเรื่องภาคแรก ไม่เวิร์คอ่ะ
ส่วนนึงที่ไม่เวิร์คเพราะผมอ่านการ์ตูนต่อเนื่องกันด้วยละ ถ้าเว้นระยะนานๆ อาจจะเวิร์คก็ได้นะ
เพราะผมอ่านต่อเนื่องกัน มันเลยรู้สึกว่าภาคนี้พยายามจะชะลอเนื้อเรื่องและความต่อเนื่องของเหตุการณ์ลง โดยการใส่เหตุการณ์ที่ไม่จำเป็นมา อย่าง เรียวสุเกะกับแฟนสาว หรือ นิชิยาม่า กับ ผีดูดเลือดสาว ที่เหมือนใส่มาเป็น side story ไม่เกี่ยวอะไรกับเนื้อเรื่องหลักเลย
นี่เป็นการ์ตูนภาคต่อ ที่เนื้อเรื่องเกี่ยวเนื่องโดยตรง ผมคาดหวังว่าจะได้เห็นความคืบหน้าของเนื้อเรื่อง มีการวางแผนล้มล้างผีดูดเลือด ฝึกฝีมือ สร้างกองกำลัง สร้างอาวุธ หาวิธีรับมือ หรือ พยายามทำลายของแผนการของผีดูดเลือดก็ได้ แต่ต้นเรื่องก็พยายามวนๆอยู่กับตัวรอง
เนื้อเรื่องของ เรียวสุเกะกับนิชิยาม่า ไม่ได้แย่เลยนะ แต่มันจะดีกว่าถ้าเป็นเนื้อเรื่องเสริมท้ายเล่ม ที่ไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องหลักโดยตรง ประเด็นการเอาตัวรอดของเรียวสุเกะ และ ความรักต่างเผ่าพันธุ์ของนิชิยาม่า น่าสนใจดี แต่พอมาใส่ในเนื้อเรื่องหลัก มันทำให้การ์ตูนช้าและเข้มข้นน้อยลง
ลองคิดดูว่าถ้าเนื้อเรื่องของเรียวสุเกะกับนิชิยาม่า ไม่เกี่ยวกับอากิระเลย เป็นการเอาตัวรอดของคนธรรมดาเพียวๆ หนีตายอย่างเดียว น่าสนุกกว่าเยอะเลย
เนื้อเรื่องทุกอย่าง ทุกมุม ทุกบท หวังพึ่งแค่อากิระ เป็นผู้นำ เป็นหัวหน้า เป็นบทบู๊ คือทุกอย่าง ตัวละครที่เหลือคือเรียวสุเกะ ที่พยายามให้มีบท แต่ไม่ค่อยมีประโยชน์อะไร กับนิชิยาม่า ที่หัวดีหน่อย นอกนั้นคือ พึ่งพระเอกทั้งหมด
ภาคหลังก็ยังเป็นแบบนี้นะ คือ กลุ่มต่อต้านมีบทบาทสำคัญอยู่แค่ไม่กี่คน แล้วบทบู๊หลักคือพระเอกคนเดียว ผู้เขียนไม่พยายามให้ชาวบ้านกลุ่มต่อต้านวางแผนหรือมีอาวุธใหม่หรืออะไรเลย กลยุทธ์การรบก็ทื่อมาก เอาโล่ตั้งเป็นกำแพงยังงั้นเลย เหมือนลืมไปว่าผีดูดเลือดมันแกร่งกว่ามากนะ ผีดูดเลือดนี่น่าทำหมวกกันน็อคใส่หน่อยนะ เพราะร่างเป็นอมตะอยู่ละ แต่ก็เหมือนเดิมละ อย่าคิดมากเวลาอ่าน ไม่งั้นนะไม่สนุก
+ตัวละคร
จุดอ่อนที่สุดของเรื่องเลยละ โดยเฉพาะฝั่งมนุษย์ ผู้เขียนไม่ใส่ตัวละครใหม่มาเลย มีแค่คนเดียวคือ เรียวสุเกะ ที่เหลือคือตัวละครเก่าที่รู้จักอย่าง คาโต้ หนุ่มดวงดี ใจสู้ กับ นิชิยาม่า แว่นฉลาด จอมปาระเบิด แต่ไม่มีสายบู๊เลย
ภาคก่อน มีพี่ชาย มีอาจารย์ มีเคนจัง ตัวละครที่เรารู้จักยังมีเยอะ มีบทบู๊ตลอด และมีบทให้เราเสียน้ำตาตลอด ภาคนี้ไม่ได้เพิ่มตัวละครสายบู๊มาเลย กลายเป็นว่า เราอ่านแค่อากิระคนเดียว
อากิระภาคนี้มีบทบาทเป็นผู้นำมากขึ้น แต่นิสัยก็เหมือนเดิมนะ ไม่ได้เด็ดขาดอะไรมากมาย ยังตัดสินใจแบบต้องไปช่วยเหลือเพื่อนตลอด
ตัวละครใหม่อย่างเรียวสุเกะ มีบทจริงๆจังๆ ต้นเรื่อง หลังจากนั้นก็เป็นผู้ช่วยไป ใช้ตัวละครคาโต้แทนก็ได้ บทบาทและนิสัยไม่ได้ต่างกัน
ฝั่งผีดูดเลือดเหมือนเดิมนะ มีนิสัยจริงจังคือ มิยาบิ นอกจากนั้นก็มีแค่ผู้ใช้อสูร กับ อสูรที่พอมีนิสัยอะไรหน่อย แต่ก็ไม่ได้มีผลเนื้อเรื่องอะไรมากมาย
การ์ตูนน่าจะเพิ่มความสำคัญให้กับตัวละครอื่นๆบ้าง หรือใส่ตัวละครใหม่ที่มีบทบู๊มา เปลี่ยนอาวุธ วิธีการต่อสู้ หรือ ตั้งเป็นหน่วยต่อต้าน หน่วยธนู ปืนไฟ ระเบิด อะไรทำนองนี้ ใส่ความหลากหลายมาหน่อย ไม่ใช่พึ่งแต่อากิระ คนเดียว ตัวละครน้อยและพึ่งพระเอกคนเดียว คือจุดอ่อนสำคัญของภาคนี้เลย
+การต่อสู้
มีทั้งจุดที่ชอบและไม่ชอบ หลายอย่าง
ที่ชอบมากคืออสูรสู้กันเอง โอ้โห มันมาก นึกว่าอ่านก็อดซิลล่าอยู่ สัตว์ประหลาดยักษ์ต่อสู้ด้วยกัน ตัวนึงพ่นไฟได้ อีกตัวมีกรามยักษ์ไว้ตัดร่าง อย่างมันส์ แต่มีไม่มากนะ แอบเสียดาย
ที่ไม่ชอบคือ พระเอกสู้กับนายพลหัวแพะ ต่อสู้สนุกดีละ แต่ไม่รู้สึกเหมือนคนสู้กับอสูร ความรู้สึกเหมือนคน สู้กับ คนที่ตัวใหญ่กว่า เพราะอาวุธคือดาบกับขวาน หัวแพะก็รูปร่างเหมือนคนด้วย แค่ตัวใหญ่กว่า แข็งแรงกว่า มันไม่ทำให้เรารู้สึกเหมือนว่าสู้กับอสูรเท่าไร การต่อสู้สนุกดีนะ แค่ไม่เหมาะกับเรื่องนี้
การต่อสู้ส่วนใหญ่ยังเป็นรูปแบบเดิมเหมือนคือ สู้กับอสูร ที่มีรูปร่างใหญ่ ตายยาก พระเอกต้องพลิกแพลงวิธีการ รวมถึงการหาทางรอดตลอด ระหว่างทางมีคนถูกฆ่าเพราะอสูร พระเอกหาทางรอด จนไปเจอวิธีหรืออาวุธที่ใช้ฆ่าอสูรได้ แล้วก็ต่อสู้จบ ขึ้นบทต่อไป เหมือนกับภาคก่อน
+ลายเส้น
วาดสวยเหมือนเดิมครับ ภาคนี้การออกแบบอสูรเริ่มไปทางเรทละ ไม่เท่ ไม่แหวกละ ออกแนวพะอืดพะอมปนสยองขวัญมากกว่า
**เปรียบเทียบกับ Berserk**
ขอซะหน่อย รูปแบบเรื่อง การต่อสู้ใกล้เคียงกัน เรื่องนี้สนุก แต่ Berserk ระดับตำนาน และ Berserk มีทุกอย่างที่เรื่องนี้ขาด เลยขอมาเปรียบเทียบไว้สักหน่อย
กัซ อาวุธมีเอกลักษณ์อย่าง ดาบปราบมังกร มือปืนใหญ่ ใช้ใบมีดระยะไกล ปาระเบิด มีเกราะสิงร่างด้วยนะ
อากิระ ดาบอันเดียว แบบเดียวด้วย ใช้อาวุธเดียว ที่เหลือคือสู้ตามสถานการณ์ เปลี่ยนอาวุธบ้าง แต่อาวุธหลักคือดาบ
กัซ เก่งมีเหตุผล โตมาด้วยความยากลำบาก สู้ตั้งแต่เด็ก จับดาบดี มีแรง ไม่เคยแพ้ใครที่เป็นมนุษย์ เว้นแต่กรีฟีส
อากิระ 8 เดือนผ่านไป เก่งไวเหมือนโกหก
กัซ ตัวละครเยอะ มีกลุ่มในช่วงหลัง กัซจะเป็นคนปราบบอสใหญ่ ตัวรองจะมีหนุ่มหล่อคอยช่วย มีนักเวทย์ คนคอยติดตามตลอด เด่นไปคนละด้าน กัซคนเดียวทำไม่ได้ทุกอย่าง ร่ายเวทย์ไม่เป็น เวลาสถาณการณ์ใหญ่ๆ ต้องมีคนช่วยเสมอ วิธีการต่อสู้ของแต่ละตัวละครก็ต่างกันด้วยนะ ดาบใหญ่ ดาบแทง ดาบคู่ เวทมนตร์
อากิระ ภาคนี้ คุ้นหน้าอยู่สองสามคน มีบทบาทเล็กๆ ทุกคนเรียกกันแต่ อากิระ จริงๆแล้ว อากิระมันคนธรรมดาเหมือนคนอื่นในเรื่องนะ แค่ฝึกเยอะกว่า ตัวละครอื่นๆมีสู้บ้าง แต่ไม่ใช่บทหลัก ถึงอาวุธจะต่างกัน แต่ไม่ได้ใช้สู้จริงจังสักคน
กัซ มีพัฒนาการความเก่งตลอดนะ อาวุธพัฒนาขึ้น มีเกราะเพิ่มด้วย หลังๆสู้สาวกได้ดีขึ้นเยอะ แต่ก็ยังไม่เห็นทางชนะกรีฟีสเลยนะ
อากิระ เก่งขึ้นเรื่อยๆละ แต่นึกไม่ออกจริงๆ ว่าจะเอาชนะมิยาบิยังไง เงื่อนไขการเอาชนะยากมาก ต้องมีวัคซีน มีเข็มฉีดยา มิยาบิก็เทพจัด อมตะ คุมอสูรได้อีก แล้วอสูรเรื่องนี้สร้างง่ายมาก ไม่ต้องดราม่าถวายอะไรแบบสาวกเลยนะ หาผีดูดเลือดมาคนนึง งดให้เลือด ได้ละ อสูร หนึ่งตัว
เรื่องนี้เป็นการ์ตูนสนุกที่ขาดทิศทางหรือขาดเหตุผลมากไป ควรมีตัวละครมาเสริมมากกว่านี้ให้ต่อสู้กับมิยาบิ รุมกันสักโหลนึง มันถึงจะสนุก การบุกฐานควรให้เป็นหน้าที่ของตัวรองๆ นี่พึ่งอากิระทุกอย่าง
ปราบมิยาบิ อากิระ
ปราบอสูร อากิระ
ทำลายแหล่งเพาะพันธุ์ยุง อากิระ
เป็นหัวหน้าหน่วยต่อต้าน อากิระ หน่วยบุกทะลวง อากิระ การ์ตูนเลยดูเหมือนมีแต่อากิระ อยู่คนเดียว
Berserk มีทุกอย่างขาดแต่จำนวนเล่ม เกาะกระหายเลือดมาทีหลัง แต่จำนวนเล่มนำขาดเลยนะ ถ้าอ่านเอามันส์ จัดยาว เกาะกระหายเลือดดีกว่า แต่อย่างอื่น Berserk ชนะขาดหมด
*****
สำหรับเรื่องนี้ ใครที่ชอบการ์ตูนต่อสู้สยองขวัญ ชอบภาคแรก เหตุผลไม่ต้องมี อ่านเอามันส์อย่างเดียวพอ การ์ตูนยาวมาก ยังไม่จบด้วย ท่า ทางจะอีกนาน อ่านกันได้ยาวๆเลยละ
คะแนน 7.5/10 การ์ตูนสนุกดี อย่าคิดมากเวลาอ่าน 8/10 ถ้าชอบสัตว์ประหลาดแนวนี้