แก้ที่ตัวเองหรือแก้ที่ผู้ปกครอง

สวัสดีครับเรามีปัญหาครอบครัวที่บอกใครไม่ได้ ได้แต่เก็บไว้ในใจอยากเอามาเล่าสู่กันฟังและขอคำปรึกษาครับ ที่บ้านเราแยกทางกันเราอยู่กับแม่ พ่อเราอยู่คนเดียว พี่ชายเราติดคุก คือเราไม่เข้าใจตัวแม่เราเลยว่าเขาเป็นอะไรแล้วทำไมเราต้องเป็นสนามอารมณ์ตลอด ตอนนี้เราอายุ 17 ปีครับ แม่เราด่าทอเราสารพัดมาตั้งแต่เราอายุ 13 ตอนนั้นยังไม่หนักมาก พอมาช่วงอายุ 14 ช่วงนั้น​เราพึ่งเรียนออนไซด์ได้ไม่นาน กลับบ้านมาเราก็จัดการตัวเองเคลียร์ธุระตัวเองจนเหนื่อย แต่แม่กลับมาด่าเราที่เราไม่ยอมล้า​งจาน แต่ไม่ใช่จานที่เรากินไว้เองเป็นจานของแม่ที่เขากินทิ้งไว้ เขาก็ด่าเราสารพัดเลย พอเราไม่ยอมทำให้เขา ตอนนั้นเขาก็จับเรากดบนเตียงแล้วเอากรรไกรมาจี้คอพร้อมขู่ฆ่าเรา เป็นงี้มาตลอด เมื่อปีก่อนเขาไล่เราออกจากบ้าน​สารพัด เราจึงตัดสินใจออกจากบ้านไปจริงไปอยู่กับพ่อ แต่พ่อก็ส่งเรากลับมา แล้วหลังจากนั้นแม่ก็เอาแต่พูดถึงเรื่องที่เราทิ้งเขาไป แล้วก็ด่าเราหนักๆแถมไล่เราออกจากบ้านประจำ เงินใช้ในชีวิตประจำวันก็ไม่มีให้เราแล้วด่าว่าเราใช้เงินสิ้นเปลือง ปกติเขาไม่ได้เป็นคนให้ครับ เอาเราไปเปรียบเทียบกับพี่เราที่ติดคุก พูดเปรียบเทียบว่าเอาพี่เรามายังดีกว่า เลี้ยงพี่เรายังดีกว่าเลี้ยงเรา เขามีผัวใหม่ด้วยครับแล้วชอบมาพามาบ้าน ของทุกอย่างข้าวเอยไรเลย แม่เขาเตรียมให้ผัวใหม่อย่างเดียว เราทำได้แค่รอกินกับข้าวที่เหลือหลังเขากินกันเสร็จ ​​แล้วชอบโทรทะเลาะกันตอนกลางคืนอีกครับ เราต้องทำยังไงดีครับไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหนก่อนเลย สำหรับเราแค่ได้ไปโรงเรียนคือเราได้ปลดปล่อยมาก อยู่บ้านเหมือนกับตกนรกตลอด