ตอนที่ 84 เหล่าผู้มีบาดแผล
ซามูระ :จะหักชินอุจิ งั้นหรอ
[ดาบอาคมที่ตีขึ้นหลังสงครามจบ ดาบสำหรับทำลายดาบอาคมเล่มอื่น ฟังดูเป็นเรื่องที่โรคุริฮะ (คนพ่อ) น่าจะคิดไว้จริง ๆ นั่นแหละ แต่ว่า....]
นั่นมันเรื่องเพ้อฝัน กับดาบโทบิมูเนะเล่มนี้ยังสร้างรอยบิ่นไม่ได้สักรอยเลยนะ
- แล้วซามูระก็นึกขึ้นมาได้ว่า เคยถามจิฮิโระตอนยังเป็นเด็กว่าแท้จริงแล้วความฝันของจิฮิโระไม่ใช่นักดาบ แต่เป็นจะเป็นช่างตีดาบไม่ใช่หรอ
- ซามูระเลยบอกกับจิฮิโระว่า ต่อให้ดาบของจิฮิโระจะมีพลังแบบนั้นแต่สุดท้ายก็เป็นแค่ภาระจากอดีตที่ไม่จำเป็นจะต้องแบกรับไว้
จิฮิโระ : แต่ผมเป็นลูกชายของโรคุฮิระ คุนิชิเกะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
- และทั้งสองก็เริ่มปะทะกันอีกครั้ง จิตสังหารของซามูระมีมากขึ้น ครั้งนี้ซามูระตั้งใจจะชิงดาบเอ็นเท็นไปจากจิฮิโระจริง ๆ
- แต่ความเร็วของจิฮิโระ กับเอ็นเท็นก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน
- พลัง
อากะ อาศัยจังหวัดดูดซับอีกาของโทบิมูเนะมาได้ จิฮิโระเริ่มคุ้นเคยกับเอ็นเท็นมากขึ้นเรื่อย ๆ ถ้าสร้างรอยขีดข่วนให้โทบิมูเนะไม่ได้ ก็ต้องเลิกหวังเรื่องทำลายชินอุจิ
- จิฮิโระบอกว่า ยังมีหนทางที่จะทำให้ซามูระมีชีวิตอยู่ร่วมกับทุกคนได้
- ทั้งสองปะทะกันด้วยดาบอาคมของตัวเอง แม้ว่าจิฮิโระจะคิดว่าตัวเองยังไหว แต่เหมือนว่าจิฮิโระจะจับดาบไม่ไหวแล้ว มีจังหวะนึงที่เอ็นเท็นร่วงหล่นจากมือเพราะฝ่ามือได้ระบบาดเจ็บ
- ครั้งหนึ่งจิฮิโระเคยบอกกับโรอุว่า ซามูระเมื่อจับโทบิมูเนะแล้วจะไม่มีจุดบอด หรือจุดตายเลย ซามูระรับรู้ทุกสิ่งผ่านขนนก เหมือนปลาทองของเอ็นเท็น แค่โดนก็จะรู้รูปร่างโดยละเอียดหรือก็คือถ้าสู้โดยไม่โดนขนนกก็อาจจะสู้ไหว
จิฮิโระ : อากะ | วิหคเพลิง
ซามูระ [วิหคเพลิงหรอ!! ก๊อปปี้ไปจริงด้วย คิดจะรักษามือสินะ การฟื้นตัวต้องใช้ระบบประสาทที่ไม่คุ้นเคย ไม่มีทางที่อยู่ดี ๆ จะใช้คล่องหรอก แผลนั่นน่าจะลึกไปถึงกระดูก อย่างเร็วสุดก็สิบกว่าวิ ม้วนหมึกสีนิลจะเป็นตัวซื้อเวลา ]
โรอุ : ดูลน ๆ นะ กลัวจะเห็นอนาคตที่ตัวเองมีชีวิตอยู่หรือไง
ซามูระ : เงียบซะ ฉันเห็นมาหมดแล้ว
- แค่ชั่วพริบตาเดียว จิฮิโระก็จับดาบได้อีกครั้ง เขาไม่ได้ใช้วิหคเพลิงที่ก๊อปมาฟื้นฟูมือตัวเอง แต่เอามาเป็นพลังโจมตี
ต่อให้จะมีบาดแผลเต็มตัวก็ตาม นี่คือสิ่งที่จิฮิโระต้องการจะแสดงให้ซามูระเห็นเห็น
ตอนที่ 85 เปิด
จิฮิโระ : ผมจะใช้พลังนี้ หักชินอุจิ เพราะฉะนั้น ..........
- โทบิมูเนะมีรอยร้าว
- ซามูระใช้อีกาในการซ่อมดาบของตัวเอง
- ขนนกปกคลุมไปทั่วจนมองอะไรแทบไม่เห็น ซามูระซ่อมรอยร้าวทั้งที่ตายังปิดอยู่ ทำเป็นไม่มอง .....
- จิฮิโระกลบพิ้นที่ทั้งหมดด้วยพลังปราณเช่นเดียวกับซามูระ จนเกิดเป็นพื้นที่สีดำขนาดใหญ่ที่แฝงได้ด้วยปลาทอง และขนนก มีเพียงเขาทั้งสองคนที่สามารถรับรู้สิ่งที่อยู่รอบตัวได้ผ่านพลังปราณ
จิฮิโระสามารถใช้อีกาได้ด้วย อากะ พื้นที่ที่เปี่ยมไปด้วยพลังปราณแห่งนี้จึงเป็นอาณาเขตของพวกเขา ซึ่งทั้งคู่จะสามารถใช้อีกาย้ายตัวเองไปที่ตำแหน่งไหนก็ได้
จิฮิโระ : จะกี่ครั้ง ผมก็จะแสดงให้เห็น คุณซามูระผมจะตามคุณไปให้สุด
ซามูระ : เยินไปหมดแล้วไม่ใช่หรือไง ต่อให้มีพลังกับความตั้งใจ ก็เจ็บอยู่ดีไม่ใช่หรอ เวลาที่ต้องจับเอ็นเท็น ตราบใดที่ยังจับดาบต่อ
เธอก็ต้องเจ็บปวดทุกข์ทนไปเรื่อยๆ ปล่อยไปซะ พวกเธอไม่จำเป็นต้องทุกข์กับอดีตนะ
- อิโอริ เริ่มรู้สึกบางอย่างจึงวิ่งออกไปหาซามูระ พร้อมคิดในใจว่าให้เธอสู้ไปด้วยกับเขาไม่ได้หรอ
ซามูระ : ไปมีชีวิตของตัวเองเถอะ
จิฮิโระ : ก็นี่แหละครับ ชีวิตของผม ผมก็แค่ทำเต็มที่เพื่อให้มีชีวิตอยู่ เพราะผมเองก็มีอดีตที่สำคัญเกินกว่าจะเสียมันไป มีอะไรที่ต้องทิ้งด้วยหรือไง
ถึงจะเจ็บปวด ก็ต้องเหยียบทุกอย่างเอาไว้ แล้วเดินไปข้างหน้า ไม่ว่ากี่ครั้งก็ตาม
- ซามูระได้ยินแบบนั้นก็เริ่มได้ยินเสียงของภรรยาที่เสียไป ที่พร่ำบอกเขาว่า พอสักที แล้วมองอนาคตบ้างเถอะ
แม้ซามูระจะบอกว่าตัวเองเห็นอนาคตที่มีอิโอริก็ตาม และ ภรรยาบอกกับซามูระว่า ให้ดูลูกให้ดี ๆ นะ
ซามูระ : อิโอริ โตขึ้นเยอะเลยนะ
[ชวนคุย] Kagurabachi ตอนที่ 84 เหล่าผู้มีบาดแผล | ตอนที่ 85 เปิด
- และทั้งสองก็เริ่มปะทะกันอีกครั้ง จิตสังหารของซามูระมีมากขึ้น ครั้งนี้ซามูระตั้งใจจะชิงดาบเอ็นเท็นไปจากจิฮิโระจริง ๆ
- แต่ความเร็วของจิฮิโระ กับเอ็นเท็นก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน
- พลัง อากะ อาศัยจังหวัดดูดซับอีกาของโทบิมูเนะมาได้ จิฮิโระเริ่มคุ้นเคยกับเอ็นเท็นมากขึ้นเรื่อย ๆ ถ้าสร้างรอยขีดข่วนให้โทบิมูเนะไม่ได้ ก็ต้องเลิกหวังเรื่องทำลายชินอุจิ
- จิฮิโระบอกว่า ยังมีหนทางที่จะทำให้ซามูระมีชีวิตอยู่ร่วมกับทุกคนได้
- ทั้งสองปะทะกันด้วยดาบอาคมของตัวเอง แม้ว่าจิฮิโระจะคิดว่าตัวเองยังไหว แต่เหมือนว่าจิฮิโระจะจับดาบไม่ไหวแล้ว มีจังหวะนึงที่เอ็นเท็นร่วงหล่นจากมือเพราะฝ่ามือได้ระบบาดเจ็บ
- ครั้งหนึ่งจิฮิโระเคยบอกกับโรอุว่า ซามูระเมื่อจับโทบิมูเนะแล้วจะไม่มีจุดบอด หรือจุดตายเลย ซามูระรับรู้ทุกสิ่งผ่านขนนก เหมือนปลาทองของเอ็นเท็น แค่โดนก็จะรู้รูปร่างโดยละเอียดหรือก็คือถ้าสู้โดยไม่โดนขนนกก็อาจจะสู้ไหว
ซามูระ [วิหคเพลิงหรอ!! ก๊อปปี้ไปจริงด้วย คิดจะรักษามือสินะ การฟื้นตัวต้องใช้ระบบประสาทที่ไม่คุ้นเคย ไม่มีทางที่อยู่ดี ๆ จะใช้คล่องหรอก แผลนั่นน่าจะลึกไปถึงกระดูก อย่างเร็วสุดก็สิบกว่าวิ ม้วนหมึกสีนิลจะเป็นตัวซื้อเวลา ]
โรอุ : ดูลน ๆ นะ กลัวจะเห็นอนาคตที่ตัวเองมีชีวิตอยู่หรือไง
ซามูระ : เงียบซะ ฉันเห็นมาหมดแล้ว
- แค่ชั่วพริบตาเดียว จิฮิโระก็จับดาบได้อีกครั้ง เขาไม่ได้ใช้วิหคเพลิงที่ก๊อปมาฟื้นฟูมือตัวเอง แต่เอามาเป็นพลังโจมตี
ต่อให้จะมีบาดแผลเต็มตัวก็ตาม นี่คือสิ่งที่จิฮิโระต้องการจะแสดงให้ซามูระเห็นเห็น