ผมมีเรื่องมาเล่า คือเพื่อนผมนัดผมไปกินบุฟเฟ่ต์ แล้วมันบิดผม
ผมโกรธมันมากแต่ที่โกรธไม่ใช่เรื่องที่มัน บิด บุฟเฟ่ต์ ผม แต่ผมโกรธ ที่ว่า ถ้าไม่ไปทำไมไม่บอก ผมยอมรับว่า ไปบุฟเฟ่ต์ ก็ต้องคุ้ม เสียตังทั้งที ผมเลย อดข้าวตั้งแต่เช้า (จะได้ไม่เสียตัง) เพราะยังไงนัดกันไปกินตอนเที่ยงอยู่แล้ว ผมเลยอดรอ ผมโทร ไป ทัก ไป ตั้งแต่เที่ยงผมก็คงคิดว่า เออมันคงไม่ตื่นแหละ งั้นรออีกหน่อย ผมก็เลยรอ ยั้นเย็นโทรไปอีกรอยก็ยังไม่รับ ผมเลยรอทักไปหาแฟนมัน แฟนมันบอกว่ามันพึ่งนอนไปตั้งแต่ 8 โมงเช้า ผมก็แบบ เออ8โมงเช้าผมก็ตื่นแล้ว ทำไมถึงไม่บอกว่า ไม่ไปแล้ว ทำไมถึงให้ผมอดข้าว เอาง่ายๆผมโมโหหิวเลยไม่ตอบแชท

คืน

มา ล้อผมว่าผมขี้งอน งี้น้อยใจ แต่ ผมก็ไม่ได้ผิดหนิหว่า สรุป ผมผิดไหมครับ ตั้งแต่วันนั้นยั้นปัจจุบัน มันก็ค้างในใจผม ผมไม่ได้ไปเล่นเกมหรือคุยอะไรกับมันเลย
เพื่อนนะครับไม่ใช่แฟน (เป็นเพื่อนผู้ชาย)
เพื่อนรู้จักตั้งแต่ม.ปลาย
ที่ผมสอบถามอยากได้ความเห็น จากหลายๆคนหลายๆมุมมอง ผมยอมรับผมอาจจะเป็นแบบที่เพื่อนบอกก็ได้ แต่ผมอาจจะไม่รู้ตัว เลยมาถามความเห็นจากหลายๆมุมมองดีกว่าครับ และที่ผมโกรธมันคือ มันเป็นคนนัดเองด้วยซ้ำ
โกรธแบบนี้ผมผิดไหม
ผมโกรธมันมากแต่ที่โกรธไม่ใช่เรื่องที่มัน บิด บุฟเฟ่ต์ ผม แต่ผมโกรธ ที่ว่า ถ้าไม่ไปทำไมไม่บอก ผมยอมรับว่า ไปบุฟเฟ่ต์ ก็ต้องคุ้ม เสียตังทั้งที ผมเลย อดข้าวตั้งแต่เช้า (จะได้ไม่เสียตัง) เพราะยังไงนัดกันไปกินตอนเที่ยงอยู่แล้ว ผมเลยอดรอ ผมโทร ไป ทัก ไป ตั้งแต่เที่ยงผมก็คงคิดว่า เออมันคงไม่ตื่นแหละ งั้นรออีกหน่อย ผมก็เลยรอ ยั้นเย็นโทรไปอีกรอยก็ยังไม่รับ ผมเลยรอทักไปหาแฟนมัน แฟนมันบอกว่ามันพึ่งนอนไปตั้งแต่ 8 โมงเช้า ผมก็แบบ เออ8โมงเช้าผมก็ตื่นแล้ว ทำไมถึงไม่บอกว่า ไม่ไปแล้ว ทำไมถึงให้ผมอดข้าว เอาง่ายๆผมโมโหหิวเลยไม่ตอบแชท
เพื่อนนะครับไม่ใช่แฟน (เป็นเพื่อนผู้ชาย)
เพื่อนรู้จักตั้งแต่ม.ปลาย
ที่ผมสอบถามอยากได้ความเห็น จากหลายๆคนหลายๆมุมมอง ผมยอมรับผมอาจจะเป็นแบบที่เพื่อนบอกก็ได้ แต่ผมอาจจะไม่รู้ตัว เลยมาถามความเห็นจากหลายๆมุมมองดีกว่าครับ และที่ผมโกรธมันคือ มันเป็นคนนัดเองด้วยซ้ำ