เสียงสะอื้นจากป่าช้า:  ก่อนวันบวช

บ้านไม้หลังเล็กๆ ของเอกและยายคำปันตั้งอยู่ท่ามกลางทุ่งนาเขียวขจี  รายล้อมด้วยป่าช้าเก่าแก่  บรรยากาศเงียบสงบ  แต่ก็แฝงไปด้วยความลึกลับ  เอกหนุ่มน้อยใจดี  กำลังเตรียมตัวบวชทดแทนคุณพ่อแม่  แต่ช่วงนี้เขารู้สึกแปลกๆ  ได้ยินเสียงเด็กเล็กๆ ร้องไห้  เสียงอ่อนแอ  น่าเวทนา  เป็นเสียงที่ดังมาจากป่าช้าหลังบ้าน  บางคืนก็ฝันร้าย  เห็นเด็กหญิงตัวเล็กๆ  ผมยาว  หน้าตาเศร้าสร้อย  มองเขาด้วยแววตาที่เจ็บปวด

ยายคำปัน  ผู้เฒ่าผู้แก่  เล่าให้เอกฟังว่า  ป่าช้าหลังบ้านนั้น  เคยมีเรื่องราวเศร้าๆ เกิดขึ้น  มีหญิงสาวคนหนึ่ง  ตั้งครรภ์  แต่ต้องแท้งลูก  เพราะความยากจน  และความลำบาก  วิญญาณของเด็กน้อย  จึงยังคงวนเวียนอยู่  ไม่ไปไหน

เอกไม่ค่อยเชื่อเรื่องผี  แต่เสียงร้องไห้ของเด็กน้อย  ทำให้เขารู้สึกสะเทือนใจ  เขาพยายามหาสาเหตุอื่นๆ  แต่ก็หาไม่เจอ  สุดท้าย  เขาตัดสินใจไปปรึกษาอาจารย์เที่ยง  พระอาจารย์ใจดี  ที่วัดใกล้ๆ

อาจารย์เที่ยงฟังเรื่องราวของเอกแล้ว  ก็เข้าใจ  ท่านแนะนำให้ทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้เด็กน้อย  และทำพิธีกรรมเล็กๆ  เพื่อให้วิญญาณเด็กน้อยไปสู่สุคติ

ก่อนวันบวช  เอก  ยายคำปัน  และอาจารย์เที่ยง  จึงร่วมกันทำพิธี  จุดธูปเทียน  ถวายภัตตาหาร  และสวดมนต์  อุทิศส่วนกุศลให้แก่ดวงวิญญาณเด็กน้อย  ด้วยความเมตตา  และความสงสาร

หลังจากทำพิธีเสร็จ  เสียงร้องไห้ของเด็กน้อยก็หายไป  เอกรู้สึกโล่งใจ  และสงบ  เขาบวชได้อย่างราบรื่น  และเข้าใจว่า  ความเมตตา  และการทำความดี  สามารถช่วยเหลือ  แม้กระทั่งดวงวิญญาณที่ไร้ที่พึ่ง  ได้เช่นกัน

สนับสนุนผมด้วยนะ