สวัสดีค่ะเราจะขอใช้พื้นที่ตรงนี้เพื่อเป็นที่ระบายความรู้สึกที่ทุกข์ทรมานของเราที่เก็บไว้ตลอด10กว่าปี และขอความคิดเห็นและช่วยคิดหาทางออกจากพี่ๆน้องๆชาวพันทิพทุกคนหน่อยค่ะ
ขออนุญาติใช้(นามสมมุติ)นะคะ เราชื่อฟ้าค่ะ ตอนนี้เราอายุ36ปีค่ะ มีลูก3คนลูกคนแรกเรามีกับแฟนเก่าคนแรกค่ะแต่พ่อของน้องได้เสียชีวิตไปแล้ว(ไม่ขอกล่าวถึงนะคะ) ส่วนลูกอีก2คนเรามีกับอดีตสามีเก่าที่เรามีประเด็นที่กำลังจะกล่าวถึงค่ะ คนโตอายุ11ขวบ คนรองอายุ 7ขวบค่ะ ลูกเราเป็นผู้ชายทั้งหมด สถานะตอนนี้เราเลิกกันไปตั้งแต่เราคลอดน้องคนเล็กใหม่ๆค่ะตอนนี้ก็ได้เข้าปีที่8 สาเหตุที่เลิกกันเพราะพ่อของลูกเรามีอารมณ์รุนแรง ชอบทำร้ายร่างกายเราอยู่บ่อยครั้งจนเราถึงขั้นเข้ารพ.บ่อยครั้งและติดการพนันอย่างหนักในเวลานั้น และเจ้าชู้มากจนติดโรคทางเพศสัมพันธุ์ที่ชื่อว่า "ซิฟิลิส" ทำให้เราได้รับผลกระทบจากตรงนี้ไปด้วย เราจับได้หลายครั้งมากตลอดระยะเวลาที่อยู่กินกัน จนเราทนไม่ไหวขอเลิกเองค่ะ (กว่าจะเลิกกันได้ก็ถูกสามีเก่ามาอาระวาดนานอยู่ค่ะกว่าจะสงบ)ต่างคนก็ต่างมีแฟนใหม่ค่ะ อดีตสามีเราก็เปลี่ยนแฟนไปเรื่อยค่ะ ส่วนเราทุกครั้งที่เราจะมีแฟนอดีตสามีจะระรานก่อนตลอดทุกครั้ง ตอนเราไม่มีแฟนก็ก่อกวนด้วยคำพูดดูถูกเหยียดหยามดูถูกสารพัดค่ะ แต่ตอนนี้เรายังอาศัยทำมาหากินขายของอยู่ที่ร้านอาหารของแม่อดีตสามีอยู่ แต่เดี๋ยวเราจะเล่าความเป็นมาอีกครั้งนะคะว่าทำไมเรายังต้องมาขายของอยู่ที่ร้านของแม่อดีตสามีทั้งที่เลิกกันแล้ว
เรากับอดีตสามีรู้จักกันราวๆปี2555ค่ะในขณะนั้นเรากำลังเรียนอยู่ปวส.ตามปกติค่ะคู่รักแรกๆก็ดีตามเนื้อเรื่องค่ะ จึงตัดสินใจคบกันอยู่ด้วยกัน ตอนนั้นก็พามารู้จักพ่อแม่กันเป็นที่เรียบร้อย เราอยู่กับอดีตสามีและเราก็ไปเรียนรอบวันอาทิตย์ด้วย เราขอเล่าคร่าวๆนะคะ (ในขณะนั้นเป็นการตัดสินใจของเราที่ผิดมากๆ)ข้อเเรกเลยที่ทำให้ชีวิตเราตอนนี้ไม่มีวุฒิการศึกษาสูงๆเพื่อไปทำงานหาเลี้ยงตัวเองได้ แฟนเราบอกกับเราว่าไม่ต้องไปเรียนแล้วให้เราออกมาช่วยขายของทำมาหากินที่ร้านอาหารของเขา แต่เหตุผลของเขาที่ให้เราออกส่วนนึงในขณะนั้นเขามีปัญหาเรื่องหึงหวงส่วนนึงในเวลานั้น เขาคิดว่าเพื่อนของเราในกลุ่มจะหาสามีใหม่ให้ เลยให้เราตัดสินใจเลือกว่าเลือกไปเรียนคือเลือกเพื่อน หรือเลือกที่จะอยู่กับเขาแล้วมาช่วยกันทำมาหากินะเขารับปากจะส่งเสียเลี้ยงดูแลเราและช่วยกันทำมาหากิน เราเลยตัดสินใจเลือกที่จะอยู่กินกับอดีตสามี
อยู่ด้วยกันได้ประมาณ1ปี เราก็ได้เกิดตั้งท้องลูกคนแรก แต่เป็นการท้องแบบไม่ได้ตั้งใจนะคะเพราะเรากินยาคุมแบบฉุกเฉิน เราก็เริ่มมีปัญหาจับได้ว่าสามีนอกใจไปมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่นอยู่เรื่อยๆแต่เราก็เลือกที่จะให้อภัยทุกครั้งเพราะเราเลือกที่จะมาอยู่กินกับเขาแล้วตอนที่สามีรู้ว่าเราท้องตอนแรกก็บังคับเราให้ไปเอาออก ตอนนั้นเราตั้งท้องได้ประมาณ3เดือน มีการเอาไม้แขนเสื้อมาขดๆจะมายัดใส่ช่องคลอดเราเพื่อนำเด็กออกแต่ไม่ได้ยัดนะคะเพราะเราขัดขืนและได้ทำการกระทืบท้องเราประมาณ3-4ครั้งที่เราจำได้แต่โชคดีที่ลูกในท้องของเราไม่เป็นอะไร ตอนนั้นเรากับสามีเช่าอพาทเม้นกันอยู่ต่างหากไม่ได้อยู่รวมกับครอบครัวเขาและครอบครัวสามีก็ยังไม่รู้ว่าเราตั้งท้อง เลยไม่มีใครสามารถช่วยเหลือเราได้ ตอนนั้นเราก็นั่งคิดทบทวนจะกลับไปอยู่กับพ่อแม่จะบอกพ่อแม่ก็กลัวพ่อแม่เป็นทุกข์และเสียใจ เรากลับไปก็ไปเป็นภาระพ่อแม่อีก เพราะพ่อแม่เราก็อยู่ตจว.ไม่ได้มีฐานะอะไร เราเลยเลือกฝืนที่จะอยู่ต่อแต่ได้เล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้กับแม่สามีฟัง เขาก็เห็นใจและช่วยเหลือเราค่ะ และให้เราย้ายเข้ามาอยู่ที่บ้านรวมกันกับครอบครัวแม่สามี และเราก็ได้ไปขายของทำมาหากินในร้านอาหารของแม่สามีค่ะมี1ในเมนูในร้านอาหาร เราก็ยังอยู่ด้วยกันกับสามีนะคะเพราะสามีบอกจะปรับปรุงตัวและเราก็หวังว่ามันจะดีขึ้นด้วยค่ะ แต่เราก็มีทะเลาะกันเรื่อยๆเหมือนเดิม มีการนอกใจ มีการทำร้ายร่างกาย ติดเพื่อน ติดการพนัน จนเงินที่ได้จากการขายของหมด เราก็ได้แม่สามีดีค่ะคอยพูดปลอบใจเราปกป้องเรา แต่ก็ปกป้องได้ไม่มากเพราะอดีตสามีเราไม่กลัวแม่เขา และมีอารมณ์ฉุนเฉียวรุนแรง เราก็อดทนเรื่อยมาเพราะเราก็ตั้งท้องอยู่และเราก็ไม่กล้ากลับไปหาพ่อแม่เรา อดทนจนคลอดลูกคนแรก เราก็ได้ไปจดทะเบียนสมรสกันในปี2557 จดได้2เดือนก็หย่าเพราะสามีเราไปติดผู้หญิงและระบุในใบหย่าว่ามีลูกด้วยกัน1คนยกให้เราปกครองบุตรแต่เพียงผู้เดียวและจะส่งเสียเลี้ยงดูบุตรเดือนละ5000บาทจนกว่าจะบันลุนิติภาวะ(ด้วยรายได้ที่หาได้ของเขาขณะนั้น) แต่แม่สามีก็ให้เราอาศัยอยู่ที่บ้านและให้ลูกชายของเขาไปอยู่ข้างนอกแทน เราก็เลี้ยงลูกมาเรื่อยๆค่ะญาติสามีก็จ่ายค่านมค่าทุกอย่างให้กับลูกเราส่วนตัวเราก็มีรายได้เล็กๆน้อยจากที่ร้านไม่กี่ร้อยในขณะนั้นก็กลับมาดีกันอีก รักๆเลิกๆจนเราทนไม่ไหวย้ายไปอยู่ข้างนอกแทน ต่อมาสามีก็อยากกลับมาคืนดีมาอยู่ด้วยกันแบบพ่อแม่ลูกเหมือนเดิม รับปากและสัญญาว่าจะทำตัวให้ดี แม่สามีก็ช่วยพูดว่ายอมๆไปเถอะเพื่อลูก ลูกจะได้มีพ่อ สงสารหลานเค้าอดร้องไห้ไม่ได้ที่จะเห็นหลานของเขาเป็นแบบนี้ น้าของอดีตสามีก็โทรมาคุยกับเราค่ะชื่อน้าต.(ขอใช้อักษรย่อนะคะ) เขาได้เสนอเงินเดือนให้เราเดือนละ15000บาทและบอกให้เรากลับมาขายของที่ร้านเหมือนเดิม อยากเอาอะไรมาขายก็ขายได้(เท่ากับเรามีรายได้2ทาง)แต่ตอนนั้นเราก็มีรายได้จากการขายเครื่องสำอางของเราทางเน็ตอาทิตย์ละ8000-12000บาทตอนนั้นเรามีรายได้และมีความสุขมากแต่ลูกของเราก็ถามถึงพ่อ คิดถึงพ่ออยู่บ่อยครั้งเราก็นอนร้องไห้ค่ะเพราะสงสารลูก แต่เราก็อดทน แต่ด้วยความโน้มเน้าของแม่สามีของเราโทรมาร้องไห้เป็นประจำ และน้าของสามีชื่อน้าต.โทรมาหาเราว่าอยากเจอหลานและสงสารหลาน เราก็เลยยอมรับข้อเสนออีกค่ะ ตอนนั้นก็คิดอยู่นานค่ะ นั่งมองหน้าลูกและถามลูกลูกบอกคิดถึงพ่ออยากอยู่กับพ่อและกับแม่ ตอนนั้นหัวอกคนแม่ได้ยินลูกพูดมันทำให้หันกลับมาถามตัวเองจะเลือกความสุขของตัวเองหรือเลือกความสุขของลูก โทรไปปรึกษาแม่เราเอง แม่เราก็สอนเราว่าชีวิตครอบครัวก็ต้องอดทนสงสารลูก ถ้าผู้ใหญ่เขารับปากว่าจะดูแลเราอย่างนั้นเอ็งก็อดทนไปเพื่อลูกเอ็งจะได้มีความสุข ผัวเอ็งนอกใจก็ปล่อยมันไปเอ็งจะได้ไม่ต้องคิดมาก เราเลยยอมที่จะกลับไปเริ่มต้นครอบครัวใหม่อีกครั้งเพราะความเชื่อใจด้วยค่ะว่าเค้าจะดูแลเราว่าเขาจะปกป้องเราจากการโดนทำร้าย และคำพูดของน้าต. ที่บอกจะให้เงินเดือนเรา15000ทุกเดือนและ ให้เราเอาอาหารมาขายได้ที่ร้านกี่อย่างก็ได้ (แต่ต้องให้แม่สามีเราชิมก่อนว่าผ่านไหม)เราเลยทิ้งทุกอย่าง และเลือกกลับมาอยู่ด้วยกันมาจนมามีลูกคนที่2ปี2561 เหมือนจะไปได้ดีค่ะแต่.....
แต่ก่อนที่เราจะมาตั้งท้องลูกคนที่2อดีตสามีเราไปมั่วผู้หญิงอีกค่ะ!! จนติดเชื้อทางเพศสัมพันธ์ชื่อ"ซิฟิลิส" จนเรามีการติดเชื้อไปด้วยแต่สามีเราไม่บอกเรานะคะ เขาแอบไปรักษาคนเดียวค่ะ(เห็นแก่ตัวสุดๆ) แล้วได้ยามากินคนเดียว ส่วนเรายังไม่รู้ค่ะ แต่เราเริ่มมีอาการผิดปกติ ตกขาวเปลี่ยนสีมีกลิ่นเหม็นแปลกๆตอนนั้นเราคิดว่าเรากินอะไรผิดสำแดงรึเปล่า ตอนนั้นเราก็ยังไม่มีความรู้เกี่ยวกับโรคนี้ค่ะและไม่คิดว่าจะเกิดขึ้นกับเรา เพราะเราก็เป็นแม่บ้านตั้งใจเลี้ยงลูกอย่างเดียวเลยค่ะเรามารู้เนื่องจากเราไปค้นกระเป๋าของอดีตสามีเจอบัตรผู้ป่วยโรคติดต่อทางเพศสัมพันธุ์แถวบางรักค่ะ เราจำชื่อไม่ได้แล้ว ตอนนั้นเรารู้สึกแย่มากๆและช้อคตัวสั่นอย่างหนัก เพราะเรากลัวว่าจะเป็นโรคร้ายอย่างHIV รึเปล่าเพราะลูกเรากำลังเล็กและน่ารัก และเราก็มีความสัมพันธ์กับสามีโดยไม่คุม เราจึงโทรไปถามทางที่อยู่ตามบัตรบอกให้เค้าช่วยบอกเราว่าสามีเราเป็นโรคอะไร เราขอความเห็นใจจากทางนั้นค่ะบอกลูกเรากำลังเล็ก เขาจึงแจ้งมาว่าเป็น"โรคซิฟิลิส" ตอนนั้นเราก็ไปตามไปตรวจและรักษาที่นั่นค่ะได้ยามากินตอนนั้นจำไม่ได้หมอแจ้งกับเราว่าน่าจะเป็นหนองในอะไรสักอย่าง (เราจำไม่ได้แม่นยำมากค่ะเพราะมันนานแล้ว)เราก็บอกแม่สามีและน้าต.นะคะ เค้าก็ได้แต่พูดว่ามันเอาอีกแล้ว เค้าก็ได้แต่ไปว่าค่ะเพราะเค้าก็ไม่รู้จะทำยังไง
ต่อมาเรามีลูกคนที่2ค่ะและตรวจพบหลังคลอดว่าเรามีเซลส์ผิดปกติที่ปากมดลูกต้องทำการตัดชิ้นเนื้อส่วนนั้นออก เพราะจะกลายเป็นมะเร็งได้ ตอนนั้นเราตกใจและกลัวมากค่ะ!! ภาพมันมาเลยถ้าเราเป็นโรคร้ายลูกเราจะอยู่ยังไงพ่อของลูกก็ไม่ได้เรื่อง ร้องไห้เลยค่ะเพราะความกลัวและกังวลใจมาก เงินค่ารักษาก็ไม่มี เราได้นำเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี่ที่สามีเราเป็นซิฟิลิสปรึกษาหมอ และเล่าให้หมอฟังว่าเราโดนนอกใจหลายครั้ง ตอนนั้นเรารักลูกมากและกลัวตายมากขึ้นชื่อว่าจะเป็นมะเร็ง เราก็กลัวตายทันที ตอนนั้นเราบอกกับแม่สามีค่ะ เค้ารับปากจะจ่ายค่ารักษาให้เราทั้งหมดและรับผิดชอบจนกว่าเราจะหาย กี่บาทว่ามาเลย หมอก็ให้คำแนะนำเราค่ะตอนนั้นว่า ถ้าแฟนของคุณไม่เลิกไปมีความสัมพันธ์กับผู้หญิงคนอื่น คุณก็จะเป็นแบบนี้ เขื้อพวกนี้มันก็จะมาติดคุณอีกนึกถึงลูกให้มากๆ เราจะต้องมีชีวิตต่อไปเพื่อดูแลลูก มีหลายคนเป็นพ่อเลี้ยงเดี๋ยว แม่เลี้ยงเดี่ยว ตอนนั้นเราตัดสินใจบอกเลิกสามีเลยค่ะ เราบอกกับตัวเราเองเลย "ฉันจะมีชีวิตอยู่เพื่อปกป้องดูแลลูกของฉัน และฉันจะตายไม่ได้" ทุกครั้งที่แฟนเรามาอาระวาดด่าเรามาง้อเรา เราแจ้ง191ตลอดค่ะ ระหว่างนั้นเราก็แยกกันอยู่ค่ะตึกแถวคนละตึก เราก็ได้อยู่ตึกนึงที่แม่สามีซื้อให้หลาน อยู่แบบนั้นนานพอสมควรค่ะกว่าจะสงบ เราก็รู้สึกเหมือนเป็นอิสระแล้ว เพราะต่างคนต่างอยู่ต่างคนต่างทำมาหากิน อดีตสามีก็มีแฟนใหม่เปลี่ยนไปเรื่อยค่ะ เราก็ทำหน้าที่แม่เลี้ยงลูก2คนไป ตอนนั้นเรายอมรับว่าเราสตรองมากขึ้น และเราเปลี่ยนไป กล้าต่อสู้ กล้าตอบกลับอดีตสามีจากแต่ก่อนที่เรากลัวเค้ามากๆเค้ามาก่อกวนเราก็แจ้งความและด่าตอบโต้อดีตสามีไปด้วยค่ะ เหมือนกลายเป็นหญิงแกร่งจนถึงทุกวันนี้ค่ะ แต่เหมือนจะมีความสุขระหว่างที่อยู่ตรงนี้ใช่ไหมคะ เหมือนจะจบ มันมีเรื่องระหว่างทางอีกค่ะ มันเป็นสิ่งที่เราอยากจะขอคำปรึกษาและความเห็นจากพี่ๆน้องๆชาวพันทิพย์และผู้ที่เคยมีประสบการณ์(แต่ขอย้ำนะคะว่ารอบนี้เลิกกันขาดแล้วอย่าเพิ่งว่าหนูนะคะ) เดี๋ยวจะเล่ารายระเอียดเพิ่มเติมค่ะ สิ่งที่เราได้รับและความรู้สึกของเราระหว่างที่เราอยู่ตรงนี้กับสิ่งที่เราได้เจอกับคนในครอบครัวนี้ที่เราจะมาขอคำปรึกษาและต้องการหาทางออกในชีวิตที่เราเผชิญอยู่ตอนนี้ค่ะ มาต่อ...
เราเป็นอดีตลูกสะไภ้ร้านอาหารไทยชื่อดังมิชริน8ปีซ้อนเลิกกับสามีได้7ปีแต่อดีตสามียังตามระรานก่อกวนตลอดจนเราจะเป็นซึมเศร้า!
ขออนุญาติใช้(นามสมมุติ)นะคะ เราชื่อฟ้าค่ะ ตอนนี้เราอายุ36ปีค่ะ มีลูก3คนลูกคนแรกเรามีกับแฟนเก่าคนแรกค่ะแต่พ่อของน้องได้เสียชีวิตไปแล้ว(ไม่ขอกล่าวถึงนะคะ) ส่วนลูกอีก2คนเรามีกับอดีตสามีเก่าที่เรามีประเด็นที่กำลังจะกล่าวถึงค่ะ คนโตอายุ11ขวบ คนรองอายุ 7ขวบค่ะ ลูกเราเป็นผู้ชายทั้งหมด สถานะตอนนี้เราเลิกกันไปตั้งแต่เราคลอดน้องคนเล็กใหม่ๆค่ะตอนนี้ก็ได้เข้าปีที่8 สาเหตุที่เลิกกันเพราะพ่อของลูกเรามีอารมณ์รุนแรง ชอบทำร้ายร่างกายเราอยู่บ่อยครั้งจนเราถึงขั้นเข้ารพ.บ่อยครั้งและติดการพนันอย่างหนักในเวลานั้น และเจ้าชู้มากจนติดโรคทางเพศสัมพันธุ์ที่ชื่อว่า "ซิฟิลิส" ทำให้เราได้รับผลกระทบจากตรงนี้ไปด้วย เราจับได้หลายครั้งมากตลอดระยะเวลาที่อยู่กินกัน จนเราทนไม่ไหวขอเลิกเองค่ะ (กว่าจะเลิกกันได้ก็ถูกสามีเก่ามาอาระวาดนานอยู่ค่ะกว่าจะสงบ)ต่างคนก็ต่างมีแฟนใหม่ค่ะ อดีตสามีเราก็เปลี่ยนแฟนไปเรื่อยค่ะ ส่วนเราทุกครั้งที่เราจะมีแฟนอดีตสามีจะระรานก่อนตลอดทุกครั้ง ตอนเราไม่มีแฟนก็ก่อกวนด้วยคำพูดดูถูกเหยียดหยามดูถูกสารพัดค่ะ แต่ตอนนี้เรายังอาศัยทำมาหากินขายของอยู่ที่ร้านอาหารของแม่อดีตสามีอยู่ แต่เดี๋ยวเราจะเล่าความเป็นมาอีกครั้งนะคะว่าทำไมเรายังต้องมาขายของอยู่ที่ร้านของแม่อดีตสามีทั้งที่เลิกกันแล้ว
เรากับอดีตสามีรู้จักกันราวๆปี2555ค่ะในขณะนั้นเรากำลังเรียนอยู่ปวส.ตามปกติค่ะคู่รักแรกๆก็ดีตามเนื้อเรื่องค่ะ จึงตัดสินใจคบกันอยู่ด้วยกัน ตอนนั้นก็พามารู้จักพ่อแม่กันเป็นที่เรียบร้อย เราอยู่กับอดีตสามีและเราก็ไปเรียนรอบวันอาทิตย์ด้วย เราขอเล่าคร่าวๆนะคะ (ในขณะนั้นเป็นการตัดสินใจของเราที่ผิดมากๆ)ข้อเเรกเลยที่ทำให้ชีวิตเราตอนนี้ไม่มีวุฒิการศึกษาสูงๆเพื่อไปทำงานหาเลี้ยงตัวเองได้ แฟนเราบอกกับเราว่าไม่ต้องไปเรียนแล้วให้เราออกมาช่วยขายของทำมาหากินที่ร้านอาหารของเขา แต่เหตุผลของเขาที่ให้เราออกส่วนนึงในขณะนั้นเขามีปัญหาเรื่องหึงหวงส่วนนึงในเวลานั้น เขาคิดว่าเพื่อนของเราในกลุ่มจะหาสามีใหม่ให้ เลยให้เราตัดสินใจเลือกว่าเลือกไปเรียนคือเลือกเพื่อน หรือเลือกที่จะอยู่กับเขาแล้วมาช่วยกันทำมาหากินะเขารับปากจะส่งเสียเลี้ยงดูแลเราและช่วยกันทำมาหากิน เราเลยตัดสินใจเลือกที่จะอยู่กินกับอดีตสามี
อยู่ด้วยกันได้ประมาณ1ปี เราก็ได้เกิดตั้งท้องลูกคนแรก แต่เป็นการท้องแบบไม่ได้ตั้งใจนะคะเพราะเรากินยาคุมแบบฉุกเฉิน เราก็เริ่มมีปัญหาจับได้ว่าสามีนอกใจไปมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่นอยู่เรื่อยๆแต่เราก็เลือกที่จะให้อภัยทุกครั้งเพราะเราเลือกที่จะมาอยู่กินกับเขาแล้วตอนที่สามีรู้ว่าเราท้องตอนแรกก็บังคับเราให้ไปเอาออก ตอนนั้นเราตั้งท้องได้ประมาณ3เดือน มีการเอาไม้แขนเสื้อมาขดๆจะมายัดใส่ช่องคลอดเราเพื่อนำเด็กออกแต่ไม่ได้ยัดนะคะเพราะเราขัดขืนและได้ทำการกระทืบท้องเราประมาณ3-4ครั้งที่เราจำได้แต่โชคดีที่ลูกในท้องของเราไม่เป็นอะไร ตอนนั้นเรากับสามีเช่าอพาทเม้นกันอยู่ต่างหากไม่ได้อยู่รวมกับครอบครัวเขาและครอบครัวสามีก็ยังไม่รู้ว่าเราตั้งท้อง เลยไม่มีใครสามารถช่วยเหลือเราได้ ตอนนั้นเราก็นั่งคิดทบทวนจะกลับไปอยู่กับพ่อแม่จะบอกพ่อแม่ก็กลัวพ่อแม่เป็นทุกข์และเสียใจ เรากลับไปก็ไปเป็นภาระพ่อแม่อีก เพราะพ่อแม่เราก็อยู่ตจว.ไม่ได้มีฐานะอะไร เราเลยเลือกฝืนที่จะอยู่ต่อแต่ได้เล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้กับแม่สามีฟัง เขาก็เห็นใจและช่วยเหลือเราค่ะ และให้เราย้ายเข้ามาอยู่ที่บ้านรวมกันกับครอบครัวแม่สามี และเราก็ได้ไปขายของทำมาหากินในร้านอาหารของแม่สามีค่ะมี1ในเมนูในร้านอาหาร เราก็ยังอยู่ด้วยกันกับสามีนะคะเพราะสามีบอกจะปรับปรุงตัวและเราก็หวังว่ามันจะดีขึ้นด้วยค่ะ แต่เราก็มีทะเลาะกันเรื่อยๆเหมือนเดิม มีการนอกใจ มีการทำร้ายร่างกาย ติดเพื่อน ติดการพนัน จนเงินที่ได้จากการขายของหมด เราก็ได้แม่สามีดีค่ะคอยพูดปลอบใจเราปกป้องเรา แต่ก็ปกป้องได้ไม่มากเพราะอดีตสามีเราไม่กลัวแม่เขา และมีอารมณ์ฉุนเฉียวรุนแรง เราก็อดทนเรื่อยมาเพราะเราก็ตั้งท้องอยู่และเราก็ไม่กล้ากลับไปหาพ่อแม่เรา อดทนจนคลอดลูกคนแรก เราก็ได้ไปจดทะเบียนสมรสกันในปี2557 จดได้2เดือนก็หย่าเพราะสามีเราไปติดผู้หญิงและระบุในใบหย่าว่ามีลูกด้วยกัน1คนยกให้เราปกครองบุตรแต่เพียงผู้เดียวและจะส่งเสียเลี้ยงดูบุตรเดือนละ5000บาทจนกว่าจะบันลุนิติภาวะ(ด้วยรายได้ที่หาได้ของเขาขณะนั้น) แต่แม่สามีก็ให้เราอาศัยอยู่ที่บ้านและให้ลูกชายของเขาไปอยู่ข้างนอกแทน เราก็เลี้ยงลูกมาเรื่อยๆค่ะญาติสามีก็จ่ายค่านมค่าทุกอย่างให้กับลูกเราส่วนตัวเราก็มีรายได้เล็กๆน้อยจากที่ร้านไม่กี่ร้อยในขณะนั้นก็กลับมาดีกันอีก รักๆเลิกๆจนเราทนไม่ไหวย้ายไปอยู่ข้างนอกแทน ต่อมาสามีก็อยากกลับมาคืนดีมาอยู่ด้วยกันแบบพ่อแม่ลูกเหมือนเดิม รับปากและสัญญาว่าจะทำตัวให้ดี แม่สามีก็ช่วยพูดว่ายอมๆไปเถอะเพื่อลูก ลูกจะได้มีพ่อ สงสารหลานเค้าอดร้องไห้ไม่ได้ที่จะเห็นหลานของเขาเป็นแบบนี้ น้าของอดีตสามีก็โทรมาคุยกับเราค่ะชื่อน้าต.(ขอใช้อักษรย่อนะคะ) เขาได้เสนอเงินเดือนให้เราเดือนละ15000บาทและบอกให้เรากลับมาขายของที่ร้านเหมือนเดิม อยากเอาอะไรมาขายก็ขายได้(เท่ากับเรามีรายได้2ทาง)แต่ตอนนั้นเราก็มีรายได้จากการขายเครื่องสำอางของเราทางเน็ตอาทิตย์ละ8000-12000บาทตอนนั้นเรามีรายได้และมีความสุขมากแต่ลูกของเราก็ถามถึงพ่อ คิดถึงพ่ออยู่บ่อยครั้งเราก็นอนร้องไห้ค่ะเพราะสงสารลูก แต่เราก็อดทน แต่ด้วยความโน้มเน้าของแม่สามีของเราโทรมาร้องไห้เป็นประจำ และน้าของสามีชื่อน้าต.โทรมาหาเราว่าอยากเจอหลานและสงสารหลาน เราก็เลยยอมรับข้อเสนออีกค่ะ ตอนนั้นก็คิดอยู่นานค่ะ นั่งมองหน้าลูกและถามลูกลูกบอกคิดถึงพ่ออยากอยู่กับพ่อและกับแม่ ตอนนั้นหัวอกคนแม่ได้ยินลูกพูดมันทำให้หันกลับมาถามตัวเองจะเลือกความสุขของตัวเองหรือเลือกความสุขของลูก โทรไปปรึกษาแม่เราเอง แม่เราก็สอนเราว่าชีวิตครอบครัวก็ต้องอดทนสงสารลูก ถ้าผู้ใหญ่เขารับปากว่าจะดูแลเราอย่างนั้นเอ็งก็อดทนไปเพื่อลูกเอ็งจะได้มีความสุข ผัวเอ็งนอกใจก็ปล่อยมันไปเอ็งจะได้ไม่ต้องคิดมาก เราเลยยอมที่จะกลับไปเริ่มต้นครอบครัวใหม่อีกครั้งเพราะความเชื่อใจด้วยค่ะว่าเค้าจะดูแลเราว่าเขาจะปกป้องเราจากการโดนทำร้าย และคำพูดของน้าต. ที่บอกจะให้เงินเดือนเรา15000ทุกเดือนและ ให้เราเอาอาหารมาขายได้ที่ร้านกี่อย่างก็ได้ (แต่ต้องให้แม่สามีเราชิมก่อนว่าผ่านไหม)เราเลยทิ้งทุกอย่าง และเลือกกลับมาอยู่ด้วยกันมาจนมามีลูกคนที่2ปี2561 เหมือนจะไปได้ดีค่ะแต่.....
แต่ก่อนที่เราจะมาตั้งท้องลูกคนที่2อดีตสามีเราไปมั่วผู้หญิงอีกค่ะ!! จนติดเชื้อทางเพศสัมพันธ์ชื่อ"ซิฟิลิส" จนเรามีการติดเชื้อไปด้วยแต่สามีเราไม่บอกเรานะคะ เขาแอบไปรักษาคนเดียวค่ะ(เห็นแก่ตัวสุดๆ) แล้วได้ยามากินคนเดียว ส่วนเรายังไม่รู้ค่ะ แต่เราเริ่มมีอาการผิดปกติ ตกขาวเปลี่ยนสีมีกลิ่นเหม็นแปลกๆตอนนั้นเราคิดว่าเรากินอะไรผิดสำแดงรึเปล่า ตอนนั้นเราก็ยังไม่มีความรู้เกี่ยวกับโรคนี้ค่ะและไม่คิดว่าจะเกิดขึ้นกับเรา เพราะเราก็เป็นแม่บ้านตั้งใจเลี้ยงลูกอย่างเดียวเลยค่ะเรามารู้เนื่องจากเราไปค้นกระเป๋าของอดีตสามีเจอบัตรผู้ป่วยโรคติดต่อทางเพศสัมพันธุ์แถวบางรักค่ะ เราจำชื่อไม่ได้แล้ว ตอนนั้นเรารู้สึกแย่มากๆและช้อคตัวสั่นอย่างหนัก เพราะเรากลัวว่าจะเป็นโรคร้ายอย่างHIV รึเปล่าเพราะลูกเรากำลังเล็กและน่ารัก และเราก็มีความสัมพันธ์กับสามีโดยไม่คุม เราจึงโทรไปถามทางที่อยู่ตามบัตรบอกให้เค้าช่วยบอกเราว่าสามีเราเป็นโรคอะไร เราขอความเห็นใจจากทางนั้นค่ะบอกลูกเรากำลังเล็ก เขาจึงแจ้งมาว่าเป็น"โรคซิฟิลิส" ตอนนั้นเราก็ไปตามไปตรวจและรักษาที่นั่นค่ะได้ยามากินตอนนั้นจำไม่ได้หมอแจ้งกับเราว่าน่าจะเป็นหนองในอะไรสักอย่าง (เราจำไม่ได้แม่นยำมากค่ะเพราะมันนานแล้ว)เราก็บอกแม่สามีและน้าต.นะคะ เค้าก็ได้แต่พูดว่ามันเอาอีกแล้ว เค้าก็ได้แต่ไปว่าค่ะเพราะเค้าก็ไม่รู้จะทำยังไง
ต่อมาเรามีลูกคนที่2ค่ะและตรวจพบหลังคลอดว่าเรามีเซลส์ผิดปกติที่ปากมดลูกต้องทำการตัดชิ้นเนื้อส่วนนั้นออก เพราะจะกลายเป็นมะเร็งได้ ตอนนั้นเราตกใจและกลัวมากค่ะ!! ภาพมันมาเลยถ้าเราเป็นโรคร้ายลูกเราจะอยู่ยังไงพ่อของลูกก็ไม่ได้เรื่อง ร้องไห้เลยค่ะเพราะความกลัวและกังวลใจมาก เงินค่ารักษาก็ไม่มี เราได้นำเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี่ที่สามีเราเป็นซิฟิลิสปรึกษาหมอ และเล่าให้หมอฟังว่าเราโดนนอกใจหลายครั้ง ตอนนั้นเรารักลูกมากและกลัวตายมากขึ้นชื่อว่าจะเป็นมะเร็ง เราก็กลัวตายทันที ตอนนั้นเราบอกกับแม่สามีค่ะ เค้ารับปากจะจ่ายค่ารักษาให้เราทั้งหมดและรับผิดชอบจนกว่าเราจะหาย กี่บาทว่ามาเลย หมอก็ให้คำแนะนำเราค่ะตอนนั้นว่า ถ้าแฟนของคุณไม่เลิกไปมีความสัมพันธ์กับผู้หญิงคนอื่น คุณก็จะเป็นแบบนี้ เขื้อพวกนี้มันก็จะมาติดคุณอีกนึกถึงลูกให้มากๆ เราจะต้องมีชีวิตต่อไปเพื่อดูแลลูก มีหลายคนเป็นพ่อเลี้ยงเดี๋ยว แม่เลี้ยงเดี่ยว ตอนนั้นเราตัดสินใจบอกเลิกสามีเลยค่ะ เราบอกกับตัวเราเองเลย "ฉันจะมีชีวิตอยู่เพื่อปกป้องดูแลลูกของฉัน และฉันจะตายไม่ได้" ทุกครั้งที่แฟนเรามาอาระวาดด่าเรามาง้อเรา เราแจ้ง191ตลอดค่ะ ระหว่างนั้นเราก็แยกกันอยู่ค่ะตึกแถวคนละตึก เราก็ได้อยู่ตึกนึงที่แม่สามีซื้อให้หลาน อยู่แบบนั้นนานพอสมควรค่ะกว่าจะสงบ เราก็รู้สึกเหมือนเป็นอิสระแล้ว เพราะต่างคนต่างอยู่ต่างคนต่างทำมาหากิน อดีตสามีก็มีแฟนใหม่เปลี่ยนไปเรื่อยค่ะ เราก็ทำหน้าที่แม่เลี้ยงลูก2คนไป ตอนนั้นเรายอมรับว่าเราสตรองมากขึ้น และเราเปลี่ยนไป กล้าต่อสู้ กล้าตอบกลับอดีตสามีจากแต่ก่อนที่เรากลัวเค้ามากๆเค้ามาก่อกวนเราก็แจ้งความและด่าตอบโต้อดีตสามีไปด้วยค่ะ เหมือนกลายเป็นหญิงแกร่งจนถึงทุกวันนี้ค่ะ แต่เหมือนจะมีความสุขระหว่างที่อยู่ตรงนี้ใช่ไหมคะ เหมือนจะจบ มันมีเรื่องระหว่างทางอีกค่ะ มันเป็นสิ่งที่เราอยากจะขอคำปรึกษาและความเห็นจากพี่ๆน้องๆชาวพันทิพย์และผู้ที่เคยมีประสบการณ์(แต่ขอย้ำนะคะว่ารอบนี้เลิกกันขาดแล้วอย่าเพิ่งว่าหนูนะคะ) เดี๋ยวจะเล่ารายระเอียดเพิ่มเติมค่ะ สิ่งที่เราได้รับและความรู้สึกของเราระหว่างที่เราอยู่ตรงนี้กับสิ่งที่เราได้เจอกับคนในครอบครัวนี้ที่เราจะมาขอคำปรึกษาและต้องการหาทางออกในชีวิตที่เราเผชิญอยู่ตอนนี้ค่ะ มาต่อ...